Στην Αμφίπολη είναι θαμμένος
ο "Μέγας Δράκων" της Αποκάλυψης του Ιωάννη...
...Θαμμένος στο "θησαυροφυλάκιο" του βασιλείου της Μακεδονίας.
Τα μυστικά του τάφου της Αμφίπολης μέσα από τη Θεωρία των Αριθμών.
Η ελληνική γλώσσα αποτελεί το πιο μυστηριώδες και ισχυρό "εργαλείο" στον χώρο του πνεύματος. Το σύνολο των ανθρωπίνων γνώσεων, οι οποίες συνδέονται με θρησκευτικά "μυστήρια", έχει την ελληνική γλωσσική "αποτύπωσή" του ...Μια "αποτύπωση", την οποία γνώριζαν οι μεγάλοι ορκισμένοι "μύστες" των αρχαίων μυστηρίων ...Στρατηγοί, αρχιερείς και αυτοκράτορες. Από την Αθήνα τού Περικλή, τη Σαμοθράκη τού Φίλιππου και τη Βαβυλώνα τού Αλέξανδρου μέχρι τη Ρώμη τού Καίσαρα και την Νέα Ρώμη του Κωνσταντίνου, όλοι οι "εκλεκτοί" γνώριζαν αυτήν την "αποτύπωση" ...Μια "αποτύπωση", την οποία υποπτεύονταν από την αρχαιότητα κιόλας κάποιοι "συνωμοσιολόγοι".
Από τότε γνώριζαν πολλοί κοινοί "θνητοί" ότι η ελληνική γλώσσα αποτελεί μια κλειδωμένη μορφή λόγου, αλλά δεν μπορούσαν να την "παραβιάσουν". Υποπτεύονταν ότι πρόκειται περί μιας μορφής λόγου με πολλά "παράλληλα" επίπεδα, αλλά δεν μπορούσαν να τα "διαπεράσουν" ...Επίπεδα, τα οποία εκ πρώτηςόψεως δεν φαίνονται, αλλά για πολλούς ήταν πάντα βέβαιο ότι υπήρχαν ...Επίπεδα, τα οποία, όταν κάποτε θα αποκαλύπτονταν, θα αποδείκνυαν το μεγαλειώδες τής ελληνικής γλώσσας ...Τόσο μεγαλειώδες, που "έπεισε" πολλούς να την θεωρούν ως τη γλώσσα του Θεού ...Την μόνη γλώσσα που είχε τις προδιαγραφές να μιλάει ένας Θεός.
Αυτό δεν το λέμε εμείς, επειδή τυγχάνει αυτή να είναι η μητρική μας γλώσσα. Αυτό το καταλαβαίνει κάποιος από τις συμπεριφορές των κορυφαίων παραγόντων της εξουσίας απέναντι σ' αυτήν τη γλώσσα. Δεν είναι τυχαίο που οι ΗΠΑ - στην παντοδυναμία τους - ονομάζουν την "ελίτ" τής Κολεγιακής τους νεολαίας ως "Greeks", αφήνοντάς την να "τοποθετείται" σε αδελφότητες με συμβολισμούς, οι οποίοι έχουν να κάνουν με τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου. Δεν είναι τυχαίο που οι ειδικοί των ηλεκτρονικών υπολογιστών προβλέπουν ότι στο μέλλον η ελληνική γλώσσα θα είναι αυτή που θα επικρατήσει στον προγραμματισμό των υπερυπολογιστών της τεχνητής νοημοσύνης τού μέλλοντος. Δεν είναι τέλος παράξενο, που, οι Αμερικανοί μόνον, έχουν ξοδέψει δισεκατομμύρια δολάρια πάνω σε προγράμματα, τα οποία αφορούν την αποκωδικοποίηση των αρχαίων ελληνικών κειμένων και άρα της ελληνικής γλώσσας.
Είναι γνωστό δηλαδή - εδώ και αιώνες - ότι η ελληνική γλώσσα συνδέεται με την ανώτατη εξουσία και βέβαια με τα μυστήρια που την αφορούν. Γι' αυτόν τον λόγο αποτελούσε "βλασφημία" η οποιαδήποτε αποκάλυψη που την αφορούσε. Αποτελούσε μέγα έγκλημα - που τιμωρούνταν με τη θανατική ποινή - η αποκάλυψη μυστικών, τα οποία είχαν σχέση με τη μεταφορά "κλειδωμένης" γνώσης μέσω των προφητειών. Ακόμα και την προδοσία στην πατρίδα οι Έλληνες μπορούσαν να την συγχωρήσουν ...Την προδοσία, όμως, απέναντι στον Θεό και στα "θεμέλια" του ελληνικού πολιτισμού δεν την συγχωρούσαν με τίποτε. Η περίπτωση του Αλκιβιάδη, ο οποίος γλίτωσε την τιμωρία για την προδοσία του, αλλά απειλήθηκε με θάνατο για τη βεβήλωση των Ελευσίνιων Μυστηρίων, είναι η πιο χαρακτηριστική.
Το "σενάριο" περί "κλειδώματος" της γλώσσας το ενίσχυε και μια άλλη ιδιομορφία των Ελλήνων: Οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα γράμματα ως αριθμούς. Αυτό από μόνο του "έδειχνε" προς μια κατεύθυνση ...Έκανε κάποιους να "ψυλλιάζονται" ότι θα μπορούσε να υπάρχει κάποια "υπόγεια" σχέση μεταξύ γραμμάτων και αριθμών. Κάποια αποκρυφιστική σχέση όχι και τόσο προφανής για τους αμύητους. Κάποια σχέση, η οποία παρήγαγε "κρυπτογράφηση" κάποιων εννοιών. Επειδή όμως οι αριθμητικές "πράξεις", με απλή αντικατάσταση των γραμμάτων με αριθμούς, έβγαζαν σε αδιέξοδο, δεν επέμεναν περισσότερο.
Υπήρχε δηλαδή πάντα μια υποψία, η οποία άγγιζε τα όρια της βεβαιότητας ότι η ελληνική γλώσσα ήταν μια "κλειδωμένη" μορφή λόγου. Από εκεί και πέρα, όμως, τα πράγματα περιπλέκονται, γιατί η "παραβίασή" της δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση ...Καθόλου εύκολη, αν σκεφτεί κάποιος ότι ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να "αιωρούνται" οι ίδιες υποψίες και καμία απόδειξη. Μιλώντας λοιπόν για αποδείξεις, ερχόμαστε σε μια άλλη κατάσταση εξίσου προβληματική. Πώς μπορούμε να καταλάβουμε ποια είναι τα "κλειδιά" αυτής της γλώσσας; Είναι μερικά πράγματα, τα οποία μόνον εκ του αποτελέσματος κρίνονται ...Δεν υπάρχει άλλη περίπτωση να κριθούν όταν δεν υπάρχει ένα προηγούμενο "μέτρο", για να τα κρίνει και να τα αξιολογήσει.
Βρισκόμαστε, για παράδειγμα, μπροστά από μια κλειδωμένη πόρτα και αδυνατούμε να την ανοίξουμε. Επειδή δεν μπορούμε να την παραβιάσουμε, είμαστε βέβαιοι πως είναι κλειδωμένη με μια μυστηριώδη "κλειδαριά", αλλά δεν έχουμε το κλειδί για να την ανοίξουμε. Είναι τόσο περίεργη η "κλειδαριά", που υποθέτουμε ότι - λόγω κλειδώματος - αυτή υπάρχει, αλλά δεν ξέρουμε καν πώς θα μπορούσε να είναι το κλειδί της. Σε μια τέτοια περίπτωση τι κάνουμε; ..."Ψαχνόμαστε" όλοι μαζί, για να δούμε πώς μπορούμε να ξεκλειδώσουμε αυτό, το οποίο αντιλαμβανόμαστε ως "κλειδαριά" ...Ψάχνουμε να δούμε τι απ' όλα αυτά, που έχει ο καθένας μας επάνω του, μπορεί να αποτελεί"κλειδί" γι' αυτήν τη μυστηριώδη κλειδαριά. Από τη στιγμή δηλαδή που κανένας δεν έχει ξαναδεί μια τέτοια "κλειδαριά", ευνόητο είναι ότι κανένας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει και πώς θα μπορούσε να είναι το "κλειδί" της...Δεν γνωρίζει αν θα είναι ένα συμβατικό κλειδί - όμοιο με αυτά που γνωρίζει - ή κάτι άλλο, το οποίο δεν μοιάζει με τέτοιο ...Αν θα μοιάζει με ένα κοινό "καρφί" ή με μια "λάμα" ή με μια πιστωτική "κάρτα".