Πού βρίσκεται ο Τάφος του Αλεξάνδρου;

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
(1η δημοσίευση: 13 Σεπτ 2010)Μυαλό χρειάζεται για να αποκαλυφθεί και όχι φτυάρια...Τα μεγαλύτερα μυστικά του κόσμου κρύβονται πάντα με τον καλύτερο τρόπο, παραμένοντας στην κοινή θέα. Για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει με τον Τάφο του Αλεξάνδρου, θα πρέπει να σκεφτούμε με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο από αυτόν, που θα επιθυμούσε το σύστημα να σκεφτόμαστε. Αντίθετα, δηλαδή, από τον τρόπο σκέψης, που μέχρι τώρα δεν μας επέτρεπε να "βλέπουμε" αυτό, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα υπάρχει συνεχώς μπροστά μας. Στην κυριολεξία, αν κλείσουμε τα μάτια μας, μπορούμε να "δούμε" αυτόν τον Τάφο. Άλλωστε είναι γνωστό ότι με το μυαλό "βλέπουμε" καλύτερα από ό,τι με τα μάτια. Τα καλύτερα μάτια μπορούν να ξεγελαστούν από μια οφθαλμαπάτη, ενώ ένα καλό μυαλό όχι. Τα καλύτερα μάτια μπορούν να βλέπουν έναν ταχυδακτυλουργό να κόβει πραγματικά έναν άνθρωπο σε τρία κομμάτια, ενώ το μυαλό "βλέπει" ένα τρυκ. Τα καλύτερα μάτια μπορούν να βλέπουν συνέχεια φοίνικες και οάσεις μέσα στην έρημο, ενώ το καλό μυαλό τα "βλέπει" μόνον εκεί όπου υπάρχουν.Τι σημαίνει αυτό στην περίπτωσή μας; Ότι στην πραγματικότητα ο Τάφος του Αλεξάνδρου δεν είναι καν κρυφός. Όχι απλά δεν έχει χαθεί, αλλά τον έχουμε δει όλοι μας, χωρίς να καταλαβαίνουμε τι βλέπουμε. "Ταχυδακτυλουργοί" της εξουσίας μάς έχουν πείσει ότι είναι χαμένος, επειδή δεν βλέπουμε μια "ταμπέλα" πάνω του, ενώ αυτός είναι μπροστά μας, αν χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας, για να τον "ψηλαφίσουμε". Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για μυαλό και όχι για μάτια. Μιλάμε για σκέψη και όχι για έρευνα. Θα "δούμε" πολύ εύκολα τον Τάφο, αν σκεφτούμε ότι ο Αλέξανδρος έχει πολύ πιο "φρέσκια" και άρα "ζωντανή" σχέση την εξουσία απ' ό,τι νομίζουμε.Άρα δεν πρέπει να σκεφτόμαστε σαν αρχαιολόγοι, που αναζητάμε ένα "χαμένο" σύμβολο μιας χαμένης εξουσίας. Στην περίπτωση του Αλεξάνδρου δεν υπάρχει "χαμένο" σύμβολο, γιατί δεν υπάρχει χαμένη εξουσία. Υπάρχει το αιώνιο σύμβολο της αιώνιας —και άρα και της σημερινής— εξουσίας και άρα πρέπει να σκεφτόμαστε ως πολίτες, που αναζητάμε τα συμφέροντα της εξουσίας σε σχέση με ένα τέτοιο σύμβολο. Η σημασία αυτού που λέμε είναι τεράστια και στην πορεία του κειμένου θα καταλάβει ο αναγνώστης τι ακριβώς εννοούμε.Κατ’ αρχήν ν' αναφέρουμε πως είναι πρακτικά αδύνατον να έχει "χαθεί" ένας τέτοιος Τάφος από προσώπου Γης. Ο Αλέξανδρος λατρευόταν για αιώνες ολόκληρους ως Θεάνθρωπος στο σύνολο του τότε πολιτισμένου Κόσμου. Δεν ήταν ένας τυχαίος άνθρωπος, για να "σκεπαστεί" ο Τάφος του από τη "σκόνη" του χρόνου. Ο Τάφος αυτού του Θεανθρώπου ήταν ένας Τάφος, τον οποίο αναζητούσαν αυτοκράτορες για να τον προσκυνήσουν και άρα ήταν αδύνατον να τον σκεπάσει η άμμος ή το χώμα …και βέβαια η λήθη. Ένας Τάφος, ο οποίος ανήκε στο πιο σημαντικό ιστορικό πρόσωπο μιας πραγματικά καταγεγραμμένης περιόδου της ανθρώπινης ιστορίας είναι αδύνατον να θεωρούμε ότι μπορεί να χαθεί. Όπως δεν είναι δυνατόν να χαθεί ο τάφος του Ναπολέοντα στην εποχή μας, έτσι ήταν αδύνατον να χαθεί και ο Τάφος του Αλεξάνδρου στην εποχή του. Η επιστήμη της ιστορίας είχε θεμελιωθεί και υπάρχουν στοιχεία, τα οποία μας περιγράφουν τα γεγονότα εκείνης της εποχής όπως αυτά διαδραματίστηκαν.Επιπλέον είναι και θέμα οικονομικό. Στην περίοδο κατά την οποία χάθηκε η σορός του Αλεξάνδρου ανθούσε η δεισιδαιμονία και η πρόληψη. "Ανθούσε" στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει πάνω απ' όλα χρήμα. Σημαίνει χρυσάφι. Όταν κάποιοι "έμποροι" πίστης θησαύριζαν από κάρες και σκηνώματα του οποιουδήποτε τυχαίου και άγνωστου αγίου, αντιλαμβανόμαστε ότι θα αρκούσε ένα "δάκτυλο" του Αλεξάνδρου, για να γίνει κάποιος αμύθητα πλούσιος.Αν αφηνόταν δηλαδή ο Τάφος του Αλεξάνδρου στην τύχη του, κάποιοι θα είχαν γίνει πλούσιοι, μοιραζόμενοι το περιεχόμενό του σε εποχές σαν εκείνες. Ένας τέτοιος Τάφος δεν είναι δυνατόν να αφεθεί να ρημάξει, να μαραζώσει και να καταπλακωθεί από χώματα και πέτρες. Γιατί; Γιατί δεν προλαβαίνει. Γιατί, εκτός από τάφος για κάποιους πολλούς είναι η ευκαιρία της ζωής τους να γίνουν πλούσιοι. Λεγεώνες στρατιωτών θα πρέπει να τον προστάτευαν στο κρίσιμο διάστημα, προκειμένου να εμποδίσουν τους επίδοξους τυμβωρύχους να πλουτίσουν. Ποιος ξέρει πόσα αρπακτικά χέρια ιερόσυλων κόβονταν καθημερινά γύρω από τον Τάφο-θησαυρό.Σε μια εποχή λοιπόν, που κυκλοφορούσαν "θαυματουργά" δάκτυλα, νεφρά, πνεύμονες αγίων και προπάντων ψέματα και τερατολογίες, κανένας δεν τόλμησε να ισχυριστεί ότι διαθέτει και εκθέτει κάποιο μέρος του σκηνώματος του Αλεξάνδρου. Του πιο διάσημου, όμορφου, αγαπητού και ως εκ τούτου δυνάμει πιο προσοδοφόρου σκηνώματος του Πλανήτη. Του πιο καλοδιατηρημένου μάλιστα, αν σκεφτεί κάποιος ότι εξ’ αρχής η σορός του Αλεξάνδρου είχε "μουμιοποιηθεί" από τους καλύτερους ειδικούς εκείνης της εποχής. Αν μη τι άλλο μιλάμε για ένα θέαμα τουλάχιστον εντυπωσιακό. Δεν μιλάμε για έναν σωρό από κοκάλα, τα οποία ξεθάφτηκαν μέσα από τις λάσπες. Είναι δυνατόν να χάθηκε αυτός ο "θησαυρός"; Αυτό όμως, εκτός των άλλων, σημαίνει ένα πολύ απλό πράγμα. Αυτός, ο οποίος πήρε το σκήνωμά του, το πήρε ολόκληρο και ταυτόχρονα είχε την οικονομική άνεση να μην έχει ανάγκη την οικονομική απόδοσή του και άρα αναγκαστεί να το εκθέσει δημοσίως. Επιπλέον, από την εξέλιξη του όλου θέματος, αντιλαμβανόμαστε ότι είχε και την ισχύ να απειλήσει ακόμα και με θάνατο όποιον θα τολμούσε να στήσει "φάμπρικα" με τον Αλέξανδρο. Όποιον ιερόσυλο απατεώνα θα τολμούσε να εμφανιστεί με αλεξανδρινή "πραμάτεια". Ο μόνος, ο οποίος έχει τις προδιαγραφές που περιγράφουμε, είναι η ίδια η εξουσία. Μπορούσες να έχεις καμιά σαρανταριά δάκτυλα ενός αγίου, αλλά δεν μπορούσες να έχεις ούτε ένα νυχάκι του Αλεξάνδρου. Μπορούσες, χωρίς κίνδυνο, να βάζεις τους αφελείς πιστούς να προσκυνάνε έναν άγιο "σαρανταποδαρούσα", αλλά θα κινδύνευες με θάνατο αν μεγάλωνες έστω και λίγο τα "νύχια" του Αλεξάνδρου.Άρα; Άρα καταλαβαίνει ο αναγνώστης ότι δεν πρέπει να σκέφτεται σαν αρχαιολόγος, γιατί δεν σκεπάστηκε τίποτε που να πρέπει ν' ανασκαφεί. Ο τάφος υπάρχει, κάποιοι τον γνωρίζουν και σίγουρα δεν περιμένουν από τους αρχαιολόγους να τον ανακαλύψουν. Από εδώ και πέρα ξεφεύγει η υπόθεση από τη λογική της αρχαιολογίας και καταλήγει εκεί όπου πρέπει να καταλήξει …και είναι η λογική της πολιτικής. Ο Τάφος αυτός μπορεί να μην σκεπάστηκε ποτέ από χώματα και πέτρες, αλλά, για να μην φαίνεται, σίγουρα "σκεπάστηκε" από συμφέροντα. Αυτό ακριβώς είναι το λεπτό σημείο. Αν το καταλάβει κάποιος αυτό, θα καταλάβει και μόνος του πού βρίσκεται. Στην πραγματικότητα ο Τάφος του Αλεξάνδρου είναι ο πιο φανερός "μυστικός" Τάφος του κόσμου. Στην πραγματικότητα βρίσκεται στο "κέντρο" του κόσμου μας, όπως τον γνωρίζουμε.Εδώ πλέον τίθεται το βασικό ερώτημα. Για ποιον λόγο, για παράδειγμα, θα ήταν ανεπιθύμητη η ύπαρξη του Τάφου ενός προσώπου αυτού του βεληνεκούς; Για ποιον λόγο το σύστημα εξουσίας δεν επιθυμεί να υπάρχει γνωστός ο Τάφος του Αλεξάνδρου και κατά συνέπεια τον αποκρύπτει; Αυτό, για να γίνει απόλυτα κατανοητό, θα το συγκρίνουμε με μια ομοειδή περίπτωση. Για τον ίδιο λόγο που —σε πολύ μικρότερη κλίμακα— το σοβιετικό καθεστώς δεν επιθυμούσε να υπάρχει τάφος των Ρομανόφ. Για τον ίδιο λόγο που ο ρωσικός κομμουνισμός δεν επιθυμούσε να υπάρχει ο τάφος του πρώην επικεφαλής του ρωσικού καπιταλισμού. Γιατί; Γιατί ο τάφος από μόνος του θα γινόταν πόλος έλξης για "πιστούς" ενός αντίπαλου καθεστώτος ή μιας εχθρικής ιδεολογίας και ως εκ τούτου ανεπιθύμητης για την εξουσία.Απλά πράγματα. Δεν βαστά κανένας ζωντανή μια "σπίθα", η οποία μπορεί να του βάλει μια απρόβλεπτη "φωτιά" και να τον "κάψει". Αν υπήρχε ένας φανερός τάφος του Τσάρου Νικολάου, θα γινόταν πόλος έλξης για ομοϊδεάτες. "Νοσταλγοί" του τσαρικού καθεστώτος θα συγκεντρώνονταν γύρω από αυτόν τον τάφο και θα γιόρταζαν επετείους ανεπιθύμητες για το σοβιετικό καθεστώς. Αντιδραστικοί θα χρησιμοποιούσαν τον τάφο ως "σήμα" συνάντησης, προκειμένου να οργανώνονται με τους ομοϊδεάτες τους γρήγορα και αποτελεσματικά. Αντικομμουνιστές θα χρησιμοποιούσαν τον τάφο, για να "καταγγείλουν" τη θηριωδία του σοβιετικού καθεστώτος. Φανατικοί θα έκαναν παρελάσεις μπροστά σ' αυτόν.Είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος ότι το σοβιετικό καθεστώς δεν γνώριζε πού βρίσκονται τα οστά των Ρομανώφ; Είναι δυνατόν η κομμουνιστική Μόσχα να "ξέχασε" σε κάποια στιγμή πού παράχωσε η ίδια αυτά τα οστά; Όχι βέβαια. Τα μόνιμα συμφέροντα της σοβιετικής Μόσχας ήταν αυτά, τα οποία την έστρεφαν στην επίσης μόνιμη απόκρυψη των επικίνδυνων για την ίδια οστών. Είναι δυνατόν λοιπόν η εξεύρεση των οστών αυτών —και άρα και του τάφου των Ρομανώφ— να ήταν θέμα αρχαιολόγων; Υπήρχε έστω και ένας Σοβιετικός ή άλλος άνθρωπος, που να πίστευε πως ήταν θέμα των αρχαιολόγων η ανεύρεσή τους; Όχι βέβαια. Οι πάντες γνώριζαν πως ήταν θέμα της κυβέρνησης της Μόσχας να τον αποκαλύψει. Αν το επιθυμούσε η ίδια, θα το αποκάλυπτε. Αν δεν το επιθυμούσε, δεν θα το μάθαιναν οι Ρώσοι στον αιώνα τον άπαντα. Όλοι οι Ρώσοι να έπαιρναν από ένα φτυάρι και να έσκαβαν, δεν θα μπορούσαν να βρουν τα οστά. Γιατί; Γιατί, ακόμα κι αν τα πλησίαζαν με τις έρευνές τους, η Μόσχα θα τα έκρυβε κάπου αλλού, προκειμένου να τα κρατήσει μακριά από τη δημοσιότητα.Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Τάφο του Αλεξάνδρου, απλά με κάποιες πολύ σημαντικές ιδιομορφίες. Οι απλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν πού βρίσκεται. Η εξουσία όμως γνωρίζει. Είναι αδύνατον να μην γνωρίζει. Επειδή λοιπόν εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν είμαστε όμοιοι με την εξουσία και άρα δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει, κάνουμε ένα μεγάλο λάθος …Απευθυνόμαστε σε λάθος ανθρώπους για την εξεύρεσή του. Εξαιτίας της ιστορικότητας του προσώπου, μπερδευόμαστε και απευθυνόμαστε σε λάθος επιστήμονες. Η εξεύρεσή του Τάφου του Αλεξάνδρου δεν αφορά την επιστήμη της αρχαιολογίας, ώστε να τον ανακαλύψει, επειδή αυτός κάποτε "χάθηκε". Η εξεύρεσή του αφορά την πολιτική επιστήμη, για να τον αποκαλύψει, επειδή τον "έκρυψε" η ίδια η εξουσία.Άρα, ποιο είναι το ζητούμενο; Να δούμε κατ’ αρχήν πού μοιάζει και πού διαφέρει η περίπτωση του τάφου του Τσάρου με αυτήν του Αλεξάνδρου. Από τις ομοιότητες θα δούμε αν είναι κρυμμένος και από τις διαφορές θα καταλάβουμε πού είναι κρυμμένος. Το πρώτο πράγμα, που πρέπει να κάνουμε, είναι να εξετάσουμε γιατί η εξουσία του δυτικού κόσμου έχει με τον Τάφο του Αλεξάνδρου το ίδιο πρόβλημα, το οποίο είχε η σοβιετική εξουσία με τον τάφο των Ρομανόφ. Να δούμε τον λόγο για τον οποίο απειλούνται τα συμφέροντά της από έναν τέτοιο τάφο. Να δούμε και να καταλάβουμε γιατί απειλείται και τον "κρύβει", τη στιγμή που θα μπορούσε να βγάζει "χρυσάφι" από αυτόν. Ποιο διάσημο και άρα ποιο προσοδοφόρο αξιοθέατο δεν μπορούμε να φανταστούμε. Τόνους χρήματος μπορεί να παράγει ένα τέτοιο αξιοθέατο επ’ άπειρον. Ο Αλέξανδρος λατρεύεται από τις πλέον μεγάλες θρησκείες. Είναι ο Θεάνθρωπος των Ελλήνων, αλλά έχει αγιοποιηθεί από τον χριστιανισμό και συγκαταλέγεται στους Προφήτες του Ισλάμ. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο για άλλο πρόσωπο. Γιατί λοιπόν έχει συμφέρον να τον κρύβει η εξουσία, εφόσον η ίδια τού αναγνωρίζει τόσες πολλές ιδιότητες; Επιπλέον —και εδώ βρίσκεται η μεγάλη διαφορά— θα πρέπει να δούμε τα πραγματικά "αισθήματα" της εξουσίας γι' αυτόν τον διάσημο νεκρό. Γιατί; Γιατί από εκεί θα καταλάβουμε πού περίπου έθαψε η κάθε εξουσία τον δικό της μυστικό "νεκρό" σε σχέση με τη θέση του δικού της κέντρου.Θα ξεκινήσουμε από το πρώτο, το οποίο έχει σχέση με τα συμφέροντα. Αν μπορέσει κάποιος ν' αποδείξει ότι υπάρχει σχέση συμφερόντων μεταξύ των κυρίαρχων αυτού του κόσμου και των οστών του Αλεξάνδρου, μπορεί να καταλάβει με ακρίβεια GPS πού αυτά βρίσκονται. Για να καταλάβει καλύτερα ο αναγνώστης τι πραγματικά συνέβη με τον Τάφο του Αλεξάνδρου, θα εξετάσουμε τα πράγματα από μια οπτική "γωνία", η οποία μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστη …Από τη γωνία εκείνη, η οποία μας αποκαλύπτει σχέσεις, τις οποίες δεν υποπτευόμαστε καν ότι υπάρχουν. Ποια η σχέση του Αλεξάνδρου με αυτούς, οι οποίοι κυβερνούσαν και εξακολουθούν να κυβερνούν τον κόσμο και άρα θα είχαν τη δύναμη να αποκρύψουν την ύπαρξη του Τάφου του; Μόνον τέτοιοι θα μπορούσαν να αποκρύψουν αυτόν τον Τάφο. Έναν τέτοιο Τάφο, δηλαδή, δεν αρκεί να θέλεις να τον αποκρύψεις, αλλά και να έχεις τη δυνατότητα να μπορείς να το κάνεις.Ακόμα δηλαδή κι αν κάποιοι ασήμαντοι φανατικοί χριστιανοί παπάδες ή ταλιμπάν μουφτήδες το επιθυμούσαν, δεν θα μπορούσαν να τον αποκρύψουν, για να μην "μπαίνει" σε πειρασμό το "πλήρωμα" της Εκκλησίας ή του Ισλάμ και να σκέφτεται ελληνικά και άρα "αμαρτωλά". Απαιτείται εξουσία μεγάλη, για να κρύψεις το "πτώμα" ενός Θεανθρώπου με εκατομμύρια πιστών …έτοιμα ακόμα και να σκοτώσουν, για να υπερασπιστούν τον Θεό τους. Ταυτόχρονα όμως —και εδώ βρίσκεται ένα παράδοξο της όλης ιστορίας— απαιτούνταν να ήσουν οπαδός και ιερέας αυτού του Θεανθρώπου, ώστε τη δεδομένη στιγμή να είχες αυτού του μεγέθους εξουσία.Αυτοί, δηλαδή, οι οποίοι απέκρυψαν τον Τάφο του Αλεξάνδρου, ήταν πανίσχυροι και εκ των δεδομένων λάτρευαν τον Αλέξανδρο την εποχή που το επιχείρησαν. Γιατί είμαστε σίγουροι γι' αυτό; Γιατί ο Τάφος χάθηκε στην εποχή της Παντοδυναμίας του ελληνισμού. Στην εποχή της ελληνιστικής Ρώμης. Στην εποχή, που, όπως θα δούμε παρακάτω, οι αυτοκράτορές της ένιωθαν μια ιδιαίτερη "σχέση" με τον Αλέξανδρο.Δεν κατέρρευσε η Ρώμη, ώστε ο τάφος του Θεού της και άλλοι θησαυροί της να σκεπαστούν από χώματα και λάσπες. Δεν κατακτήθηκε η Ρώμη από αλλόθρησκους, ώστε τα Ιερά και Όσιά της να καούν ή να καταστραφούν από τη μήνη και την εκδικητικότητα των βαρβάρων. Τον Τάφο του Αλεξάνδρου τον έκρυψαν από την κοινή "θέα" κάποιοι πανίσχυροι παράγοντες της αυτοκρατορίας. Στα πολιτικά συμφέροντα των αυτοκρατόρων της Ρώμης αναζητούμε την απόκρυψη του Τάφου και όχι στα θρησκευτικά τους αισθήματα, τα οποία ήταν γνωστά.Όμως, για να φτάσουμε στα "αισθήματα" αυτά, θα ξεκινήσουμε μια "πορεία" σκέψης πολύ ιδιαίτερη, αλλά απόλυτα χρήσιμη. Υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, που να μην έχει ακούσει τον όρο "γαλαζοαίματος"; Παρ' όλο όμως που υπάρχουν τόσοι πολλοί, που έχουν ακούσει γι' αυτόν τον όρο, ελάχιστοι είναι εκείνοι, οι οποίοι μπορούν να τον ερμηνεύσουν. Όλοι δηλαδή "ξέρουν", αλλά κανένας δεν "γνωρίζει". Όλα φανερά, αλλά ταυτόχρονα απόλυτα κρυφά. Κάτι δηλαδή σαν τον Τάφο του Αλεξάνδρου. Τι μπορεί να περιγράφει ένας τέτοιος όρος; Ποια είναι η χρησιμότητά του; Το πλέον σίγουρο είναι ότι με αυτόν τον τρόπο κάποιοι καταφέρνουν μέσα από το αποκρυφιστικό δεδομένο να διατηρούν ζωντανές τις ιδιαίτερες σχέσεις τους μέσα στους αιώνες. Τα μυστικά, που τους θέλουν "γαλαζοαίματους" και άρα "ανώτερους". Γιατί όμως θεωρούνται "γαλαζοαίματοι"; Γνωρίζει κανένας τι σημαίνει αυτός ο όρος και από πού προέρχεται; Γιατί δεν είναι για παράδειγμα "πρασινοαίματοι" ή "κοκκινομάγουλοι";Όλες οι εξηγήσεις, οι οποίες κατά καιρούς έχουν δοθεί στο συγκεκριμένο θέμα, είναι εσφαλμένες. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Δόθηκαν από αδαείς, εφόσον οι μύστες, οι οποίοι γνωρίζουν ακριβώς τι συμβαίνει, ποτέ δεν εξήγησαν τον όρο. Ως εκ τούτου ήταν στο σύνολό τους εσφαλμένες, γιατί με εικασίες δεν μπορείς να ερμηνεύσεις ορισμούς. Οι ορισμοί είναι απόλυτοι και απαιτούν την ίδια απόλυτη ερμηνεία. Αν κάποιος "ορίζει" τον έρωτά του ως "φραντζολίτσα", δεν μπορείς να το ανακαλύψεις όσο κι αν το προσπαθήσεις …όσο έξυπνος ή διαβασμένος κι αν είσαι. Όσα μαθηματικά κι αν γνωρίζεις, δεν μπορείς να βρεις το PIN μιας κάρτας ακόμα και του πιο αγράμματου ανθρώπου. Πρέπει να σου το αποκαλύψει ο ίδιος και άρα να σε κάνει "μύστη" της δικής του γνώσης.Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον όρο "γαλαζοαίματος". Στην περίπτωση αυτήν χρειάζεται ειδική γνώση και όχι απαραίτητα ευφυΐα. Ο όρος "γαλαζοαίματος" έχει μια πολύ συγκεκριμένη εξήγηση, εφόσον αποτελεί "θεμέλιο" της ύπαρξής τους. Τους "υπενθυμίζει" πάντα ποιοι είναι και με ποια χαρακτηριστικά "βαδίζουν" μέσα στο χρόνο. Είναι πράγματι "γαλαζοαίματοι", γιατί απλούστατα είναι Ρωμαίοι. Έτσι συμφώνησαν μεταξύ τους οι Ρωμαίοι να χαρακτηρίζονται και αυτό κάνουν μέσα στους αιώνες. Δεν έχει σχέση με την ιδιαίτερη φυσιολογία ή την ανατομία που τους διακρίνει. Μια μεταξύ τους συμφωνία είναι. Θα μπορούσαν να ονομάζονται "μαυροφρίδηδες" και πάλι για τους ίδιους λόγους. Από εκεί και πέρα το ότι όλοι αυτοί μεγαλώνουν και πεθαίνουν με την άποψη της Ρώμης περί της "ανωτερότητας" τόσο της ίδιας όσο και των παιδιών της, αυτό είναι ένα άλλο θέμα.Από πού όμως προκύπτει αυτός ο περίεργος όρος; Από το εξής απλό δεδομένο, το οποίο όμως χρειάζεται ειδικές γνώσεις για να γίνει αντιληπτό. Τα "παιδιά" της Ρώμης είναι όλα "γαλαζοαίματα" και εδώ και αιώνες είναι σκορπισμένα στην Ευρώπη. Από το "αίμα" τους καταλαβαίνεις την καταγωγή τους και έτσι τα ξεχωρίζεις από τους κοινούς "θνητούς". Είναι τα "ανώτερα" και η Ρώμη φρόντισε να τα "προικίσει" επαρκώς, για να μπορούν ν' αποδεικνύουν μόνιμα αυτήν την "ανωτερότητά" τους. Είναι αυτοί, οι οποίοι στην εποχή της παντοδυναμίας της πήραν τα ευρωπαϊκά φέουδα της Ρώμης ως ιδιοκτησία τους. Αυτά τα "παιδιά" θυμούνται την καταγωγή τους, γιατί τους συμφέρει να τη θυμούνται. Τους συμφέρει, γιατί λειτουργούν ως συμμορία, η οποία, για να επιβιώσει, θα πρέπει να υπερασπίζεται μόνιμα και επίμονα τα συντεχνιακά της συμφέροντα.Γι' αυτόν τον λόγο σε όλες τις επαναστάσεις των κοινών "θνητών" οι "γαλαζοαίματοι" συμπράττουν μεταξύ τους υπέρ των κοινών τους συμφερόντων. Συμπράττουν ως ξεχωριστό μπλοκ συμφερόντων, ακόμα κι όταν θίγονται τα φαινομενικά εθνικά συμφέροντα κάποιων από αυτούς. Ακόμα κι αυτοί, που σχεδόν "κατ’ επάγγελμα" επί αιώνες επιβιώνουν ως εχθροί μεταξύ τους, όπως οι Γάλλοι με τους Βρετανούς ή οι Γερμανοί με τους Γάλλους, είναι "αδέρφια" μεταξύ τους. Όπου υπάρχει κίνδυνος ανατροπής κάποιων από αυτούς, σπεύδουν οι άλλοι να βοηθήσουν. Όταν υπάρχει ανατροπή και άρα υπάρχει ανάγκη για "ψυγείο" μέχρι την επάνοδό τους, πάντα υπάρχει θετική ανταπόκριση από τους υπολοίπους. Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι "τέως" της Ευρώπης εξακολουθούν να περιφέρονται στις βασιλικές "αυλές", χωρίς να χάνουν τους τίτλους και τα προνόμιά τους.Τα "παιδιά" της Ρώμης λοιπόν είναι "ανώτερα", γιατί απλούστατα είναι "παιδιά" του ζωντανού "θεού". Είναι τα "παιδιά" αυτού, που συνδέει το Θείο με το ανθρώπινο. Είναι τα "παιδιά" του αυτοκράτορα της Ρώμης. Πώς όμως ο αυτοκράτορας συνδέεται με το Θείο; Ο εκάστοτε αυτοκράτορας της Ρώμης θεωρούνταν ένας ζωντανός Θεός. Αυτήν την ιδιότητα την κατείχε ως ο απευθείας απόγονος του δέκατου τρίτου θεού της Ρώμης και αυτός ήταν ο Διόνυσος. Ο Διόνυσος όμως, στον "θρίαμβό" του —με βάση τη θρησκεία της Ρώμης— είχε ενσαρκωθεί με τη μορφή του Αλεξάνδρου.Ο Αλέξανδρος, δηλαδή, μετά την αποθέωσή του, έγινε ο ίδιος ο δέκατος τρίτος Θεός της Ρώμης. Πώς και πού απέδειξε ο Αλέξανδρος ότι ήταν ο Υιός του Θεού; Ο Αλέξανδρος αυτό το απέδειξε στο ιερό της Σίβα και το αναγνώρισαν οι ιερείς του Άμμωνα Δία. Εκεί βρίσκεται όλο το μυστικό. Το μεγάλο μυστικό της Ευρώπης βρίσκεται στην Αίγυπτο της Αφρικής. Ο Άμμωνας Δίας ήταν αυτός, ο οποίος, σύμφωνα με την Ανώτατη Γνώση των μυστών, είχε "γαλάζιο" αίμα. Ο μοναδικός ανάμεσα στους θεούς, που είχε τέτοιο αίμα. Ο Αλέξανδρος, ως Υιός του, είχε το ίδιο αίμα …και άρα και ο αυτοκράτορας της Ρώμης …και άρα και τα "παιδιά" της Ρώμης.Κατάλαβε ο αναγνώστης πού το "πάμε"; Η τύχη του Τάφου του Αλεξάνδρου ήταν εξαρτώμενη από τα συμφέροντα αυτών των πανίσχυρων ανθρώπων, οι οποίοι αντιλαμβάνονταν τους εαυτούς τους ως "παιδιά" του. Των "παιδιών," που, για λόγους αγάπης, ποτέ δεν θα τον απαρνούνταν, ώστε να καταστρέψουν την "ύλη" του, αλλά που για λόγους συμφέροντος θα μπορούσαν να την "αποκρύψουν" από τα μάτια των κοινών θνητών. Γι' αυτόν τον λόγο έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζει κάποιος από πού προέρχεται ο όρος "γαλαζοαίματος"; Σ' αυτά τα συμφέροντα πρέπει ν' αναζητήσει κάποιος την "εξαφάνισή" του. Γιατί; Γιατί, εκτός των άλλων, με τον Τάφο του Αλεξάνδρου συμβαίνει το εξής παράδοξο.Στα χρόνια της ελληνιστικής παντοδυναμίας οι πάντες ήθελαν να τον έχουν στην κατοχή τους, για ν' αυξάνονται τα δικαιώματα των εξουσιών τους. Όποιος διεκδικούσε την κοσμοκρατορία, διεκδικούσε ακόμα και με τη βία και τη σορό του Αλεξάνδρου. Η σορός του Αλεξάνδρου ήταν το τυπικό προσόν για τον κάθε επίδοξο κοσμοκράτορα …Κάτι σαν το "πτυχίο" του. Τη διεκδίκησε η Βαβυλώνα, η Πέλλα, η Αλεξάνδρεια και όλοι οι επίδοξοι διάδοχοί του. Πρώτη η Αίγυπτος άρχισε τα "κόλπα" και στη συνέχεια η Ρώμη. Ο Πτολεμαίος πρώτος έκλεψε το ιερό πτώμα στην πορεία του για τη Μακεδονία, για να το έχει στο βασίλειό του και άρα να διεκδικεί όχι μόνον τη νομιμότητα, αλλά και την πρωτοκαθεδρία στην εξουσία του κόσμου. Η Ρώμη περίμενε τη σειρά της. Όπου μπορούσε έκανε ό,τι μπορούσε.Η Ρώμη πάντα ήθελε το σκήνωμα του Υιού του Άμμωνα. Το επιθυμούσε όσο και όλοι οι υπόλοιποι, οι οποίοι φιλοδοξούσαν να τον διαδεχθούν. Όλοι όσοι τόλμησαν να το διεκδικήσουν, ακόμα και με παράνομα μέσα, όπως ο Πτολεμαίος. Απλά η Ρώμη, ως όφειλε, τον προσκυνούσε για όσο διάστημα δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο και τον άρπαξε όταν ήταν μέσα στις δυνατότητές της να το κάνει. Ας σκεφτεί κάποιος το εξής απλό. Τον Τάφο αυτόν τον "παρακολουθούμε" στο πέρασμα του χρόνου μέσα από τη συμπεριφορά της Ρώμης. Τον Τάφο τον προσκύνησε ο "πρώτος" Αυτοκράτορας της Ρώμης, που ήταν ο Καίσαρας. Τον προσκύνησε ο "μεγαλύτερος" Αυτοκράτορας της Ρώμης, που ήταν ο Τραϊανός. Τον προσκύνησε ο "τρελός" Αυτοκράτορας της Ρώμης, που ήταν ο Καλιγούλας.Αυτός ο Καλιγούλας, για παράδειγμα, έκλεψε την πανοπλία του Αλεξάνδρου, για να πάρει λίγη από τη δύναμή του. Γιατί έκλεψε την πανοπλία; Γιατί απλούστατα δεν μπορούσε ν' αρπάξει την υπόλοιπη σορό. Αυτό μπορούσε να κάνει …και αυτό έκανε. Τόση ήταν η δύναμη της Ρώμης εκείνης της εποχής και τόσο το μερίδιό της. Ξαφνικά όλα αυτά τα "μεγαλεία" για τον Αλέξανδρο σταμάτησαν ως δια μαγείας. Μετά το 300 μ.Χ. και τον αυτοκράτορα Καρακάλλα δεν υπάρχει άλλη ιστορική μαρτυρία περί του Τάφου του Αλεξάνδρου. Τι συνέβη όμως τότε και άλλαξαν τόσο εντυπωσιακά τα πράγματα; Τότε κατά "σύμπτωση" άρχισε ν' "ανατέλλει" ο χριστιανισμός.Στα χριστιανικά χρόνια, που ακολούθησαν, κανένας αυτοκρατορικός παράγοντας δεν ήθελε να "δείχνει" στους ανθρώπους τον Τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, γιατί απειλούνταν τα δικαιώματα της εξουσίας του. Της χριστιανικής πλέον εξουσίας του. Η ίδια η Ρώμη, που μέχρι τότε λάτρευε τον Αλέξανδρο, για προφανείς λόγους έκανε πως δεν τον "γνώριζε". Η χριστιανική Ρώμη έκανε πως δεν γνώριζε πού βρίσκεται ο Τάφος εκείνου, ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν γι' αυτήν το "Άγιο Δισκοπότηρο". Τι συνέβη και άλλαξε συμπεριφορά; Κάτι πολύ συνηθισμένο για την εξουσία. Χωρίς ν' αλλάξουν τα πρόσωπα της εξουσίας, άλλαξαν τα συμφέροντά τους. Χωρίς ν' αλλάξουν τα πρόσωπα, άλλαξαν τα "ενδύματά" τους. Φόρεσαν τα χριστιανικά "ενδύματα" και αναγκάστηκαν να βάλουν στα "μπαούλα" τους τα προηγούμενα ελληνικά.Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι η Ρώμη, μετά τη χριστιανική της επιλογή, έπρεπε ν' αλλάξει συμπεριφορά. Έπρεπε να προστατεύσει τα συμφέροντά της και μία από τις πρώτες ενέργειές της ήταν να "σκεπάσει" τον τάφο του Πατέρα της με "λήθη". Επιλεκτική "λήθη", που τον έκανε "αόρατο" στην ανθρωπότητα. Ως χριστιανική πλέον, δεν είχε συμφέρον από έναν φανερό τάφο του Αλεξάνδρου. Δεν είχε λόγο να μετατρέψει τον Τάφο του Πατέρα της σε πόλο αντίδρασης για τη δική της εξουσία. Επιπλέον, ως επικεφαλής του χριστιανισμού, είχε και το "άλλοθι" να τον αρπάξει απ' αυτούς, οι οποίοι μέχρι τότε τον κατείχαν, εφόσον μπορούσε να τους "διαβεβαιώσει" ότι δεν θα τον χρησιμοποιούσε υπέρ της εξουσίας της. Η Ρώμη μπορούσε να πάρει τη σορό του λατρεμένου της Αλεξάνδρου, χωρίς να αντιδράσει κανένας στη διεκδίκησή της.Η πράξη της ήταν σίγουρα μια επιλογή συμφέροντος, γιατί η Ρώμη δεν "έπεσε" στα χέρια αλλόθρησκων κατακτητών, που να τη λεηλάτησαν και να κατέστρεψαν το προηγούμενό της πρόσωπο. Η ίδια Ρώμη, που ήταν δωδεκαθεϊστική, αποφάσισε μόνη της —και στην εποχή της παντοκρατορίας της— να γίνει χριστιανική. Η ίδια Ρώμη, που είχε τον Αλέξανδρο ως δεκατοτρίτο Θεό της και τον λάτρευε, αποφάσισε να υιοθετήσει μια θρησκεία, η οποία απειλούνταν από τον αγαπημένο Θεό των κυρίαρχων Ρωμαίων. Γιατί; Γιατί ο Αλέξανδρος πλέον ήταν εχθρός. Ο πιο ισχυρός εχθρός του χριστιανισμού της Ρώμης. Εχθρός όχι των Ρωμαίων ως πρόσωπα, αλλά των ρωμαϊκών συμφερόντων. Των νέων ρωμαϊκών συμφερόντων. Ήταν εχθρός της Νέας Θρησκείας και άρα της νέας Ρωμαϊκής Τάξης Πραγμάτων.Αυτόν τον εχθρό, όπως και τα άλλα εχθρικά στοιχεία της προηγούμενης Τάξης Πραγμάτων, τα συγκέντρωσαν μέσα στο δικό τους πολυτελές "μπαούλο" της ιστορίας. Πέρα όμως από αυτά τα πρακτικά θέματα, τα οποία άπτονταν των απλών συμφερόντων της Ρώμης, δεν άλλαζαν εντυπωσιακά τα πράγματα. Τα νέα συμφέροντα των ίδιων ανθρώπων δεν μπορούσαν ν' απαλείψουν τις παλιές αγάπες και λατρείες. Τα νέα συμφέροντα των Ρωμαίων δεν θα άλλαζαν τη λατρεία τους για τον λατρεμένο "Πατέρα" τους. Τη λατρεία για τον "Πατέρα" με το "γαλάζιο" αίμα, που καθιστούσε και τους ίδιους "γαλαζοαίματους". Απλά ο Αλέξανδρος θα γινόταν πλέον ο "μυστικός" Θεός της Ρώμης. Ο Θεός μόνον για τους "εκλεκτούς" της. Μόνον αυτοί μπορούσαν και δικαιούνταν να γνωρίζουν για τον Αλέξανδρο. Μόνον αυτοί θα μπορούσαν ν' ανοίγουν το "μπαούλο" και να χαίρονται τα πολύτιμα "οικογενειακά" τους κειμήλια και "φυλαχτά" τους.Αυτό δεν είναι κάτι το περίεργο. Ο χριστιανισμός ήταν πάντα μια θρησκεία πολλών "ταχυτήτων" …Ο Πέτρος για τους αγράμματους …ο Παύλος για τους μορφωμένους …και κάποιοι άλλοι για τους ανώτερους "γαλαζοαίματους". Ο κανόνας ήταν πολύ απλός. Εβραίοι "οδηγοί" για τους φτωχούς και τους αγράμματους και Έλληνες για τους εκλεκτούς. Πιστεύει κάποιος ότι οι πανίσχυροι φορείς της χριστιανικής εξουσίας λάτρευαν όλα τα γραφικά και ημίτρελα σάψαλα, που κατά καιρούς αγιοποιούσε ο χριστιανισμός; Ότι λάτρευαν τον Άγιο Τίποτε τον Ερημίτη και την Οσία Μηδέν την Κλαίουσα; Ολόκληρη "βιομηχανία" αγιοποιήσεων υπάρχει στο Βατικανό. Ακόμα και σήμερα κάποιοι περιμένουν στη σειρά τους να "αγιοποιηθούν". Κάποιοι "άγιοι", οι οποίοι κάνουν τους "γαλαζοαίματους" να γελούν, αλλά είναι χρήσιμοι για να ελέγχονται οι φτωχοί.Έχει κανείς υπόψη του τι απόψεις έχουν περί Θείου πανίσχυρες μυστικές αδελφότητες, όπως είναι για παράδειγμα οι Μασόνοι; Τιμωρήθηκαν ποτέ όλοι αυτοί ως αιρετικοί; Τους έπιασε ποτέ καμία Ιερά Εξέταση, για να τους κάψει; Τους αφαιρέθηκαν οι τεράστιες περιουσίες; Όχι βέβαια. Γιατί; Γιατί όλα αυτά από τη Ρώμη ξεκινούσαν και στη Ρώμη κατέληγαν. Ακόμα και οι ίδιοι οι Πάπες ανήκουν σε τέτοιες μυστικές αδελφότητες. Οι ίδιοι οι Πάπες δεν πιστεύουν σ' αυτά, τα οποία προτείνουν στους άλλους. Στους άλλους προτείνουν ό,τι συμφέρει τον χριστιανισμό και τη Ρώμη και όχι ό,τι πιστεύουν οι ίδιοι. Είναι προφανές ότι ο χριστιανισμός ήταν για την "πλέμπα" της αυτοκρατορίας. Ήταν η καλύτερη επιλογή για τα συμφέροντα των "γαλαζοαίματων" Ρωμαίων.Αυτή η "πλέμπα" έκριναν ότι δεν χρειαζόταν να γνωρίζει ή να βλέπει κάτι παραπάνω για τον λατρεμένο Θεό τους τον Αλέξανδρο. Έκαναν και για την περίπτωσή του ό,τι ακριβώς έκαναν και για την υπόλοιπη ελληνική θρησκεία και λατρεία. Πάνε τα σύγχρονα Ελληνόπουλα στα σχολεία και τους λένε οι δάσκαλοι πως "χάθηκαν" για πάντα τα μυστικά των Ελληνικών Μυστηρίων. Δεν θα μάθει ποτέ και κανένας τι ακριβώς γινόταν στα Ελευσίνια Μυστήρια ή στα Καβίρια Μυστήρια. Είναι δυνατόν να έχει συμβεί αυτό; Πώς χάθηκαν δηλαδή αυτές οι απόρρητες και επί αιώνες υπερπολύτιμες γνώσεις; Αρχιερέας της ελληνικής θρησκείας δεν ήταν ο Αυτοκράτορας της Ρώμης; Ο απόλυτος μύστης, δηλαδή, των Ελληνικών Μυστηρίων; Αυτοκράτορας της Ρώμης και άρα αρχιερέας του δωδεκαθεϊσμού δεν αποφάσισε να μετατρέψει τη Ρώμη σε χριστιανική; Άρα; Τι έγινε ξαφνικά; Ξέχασε αυτά που γνώριζε; Άρχισε να εχθρεύεται αυτά, τα οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή λάτρευε;Πώς χάθηκαν δηλαδή οι γνώσεις αυτού του μηχανισμού, ο οποίος βρισκόταν υπό την εξουσία του αυτοκράτορα; Κατέστρεψε ο ίδιος τα "δοχεία" της γνώσης, τα οποία μέχρι τότε τον συντηρούσαν και τον εμφάνιζαν ως εκλεκτό των Θεών; Γιατί; Για λόγους ταπεινότητας; Για να γίνει "ένα" με την αγράμματη και αστοιχείωτη χριστιανική "πλέμπα", την οποία δεν υπολόγιζε καν; Γιατί να καταστρέψει όλα αυτά τα χρήσιμα και σωτήρια για τον ίδιο στοιχεία, εφόσον μπορούσε απλά να τα αποκρύψει; Γιατί να τα καταστρέψει και να μην τα βάλει σε ένα υπόγειο της Ρώμης; Στην πλάτη του θα τα κουβαλούσε; Γιατί να τα καταστρέψει; Για λόγους φανατισμού; Συμφεροντολόγος μπορεί να ήταν, αλλά φανατικός του χριστιανισμού δεν ήταν. Οι υπόλοιποι πανίσχυροι αρχιερείς πώς θα του επέτρεπαν να καταστρέψει τέτοιον τεράστιο πνευματικό πλούτο; Άρα τα απέκρυψε μετά από μια συνεννόηση με τους ανώτατους ιερατικούς παράγοντες της αυτοκρατορίας. Γι' αυτό άλλωστε υπάρχουν και οι μη προσβάσιμες στους κοινούς θνητούς πτέρυγες της βιβλιοθήκης του Βατικανού.Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι το πιο λογικό είναι να μην έχει χαθεί τίποτε. Αποκρύφτηκαν τα πάντα, αλλά δεν χάθηκε τίποτε. Όπως λοιπόν αποκρύφτηκε η γνώση των Ελλήνων, έτσι αποκρύφτηκε και ο Τάφος του "Άριστου" των Ελλήνων. "Όνομα του Ρόδου" δεν υπήρχε μόνον για τη γνώση των Ελλήνων, αλλά και για τον Τάφο του Αλεξάνδρου. Τον Τάφο, που η Ρώμη πάντα έλεγχε απόλυτα. Ακόμα δηλαδή και αν για κάποιους αιώνες ο τάφος του Αλεξάνδρου βρισκόταν στη Νέα Ρώμη ή αλλιώς Κωνσταντινούπολη, μετά τις Σταυροφορίες επέστρεψε στη Ρώμη. Είτε από φόβο, μήπως το υπερπολύτιμο "σκήνωμα" πέσει στα χέρια των βάρβαρων Σελτζούκων Τούρκων, οι οποίοι μπορεί να μην γνώριζαν πώς να χειριστούν το πιο λεπτό θέμα της αυτοκρατορίας, είτε για να "σηματοδοτήσουν" την ανανέωση της παγκόσμιας κυριαρχίας της Ρώμης, το σκήνωμα του Αλεξάνδρου "ξαναμεταφέρθηκε" στη Ρώμη, στην οποία βρίσκεται μέχρι σήμερα.Γιατί είμαστε τόσο βέβαιοι γι' αυτό; Γιατί δεν μπορεί να βρίσκεται κάπου αλλού. Γιατί δεν θα συμφωνούσαν οι ισχυροί αυτού του κόσμου να βρίσκεται κάπου αλλού. Δεν θα συμφωνούσαν οι Γερμανοί να έχουν το σύμβολο της Ρωμαιοκαθολικής Αυτοκρατορίας οι Βρετανοί ή οι Γάλλοι και το ίδιο θα συνέβαινε και για όλους τους πιθανούς και απίθανους συνδυασμούς. Για να μην "μαλώνουν" μεταξύ τους τα "γαλαζοαίματα" "παιδιά", ο "Πατέρας" θα παρέμενε υποχρεωτικά στον "οίκο" Του. Η "μητέρα" Ρώμη θα είχε τον δικό της νεκρό και τα "παιδιά" τους δικούς τους. Η Ρώμη θα είχε τον Αλέξανδρο, οι Γερμανοί τον Καρλομάγνο, οι Γάλλοι τον Ναπολέοντα και οι Βρετανοί τον Ερρίκο τον Η’. Τα "παιδιά", τα οποία ήθελαν να διαδεχθούν τον "πατέρα" στο δικό του "παιχνίδι", αλλά για δικό τους λογαριασμό. Η Ρώμη τους κανόνες αυτού του παιχνιδιού προστατεύει και γι' αυτόν τον λόγο έχει εξουσία ζωής και θανάτου απέναντι στον οποιονδήποτε το απειλεί …όποιος κι αν είναι αυτός.Εδώ πρέπει να θυμηθούμε κι αυτό, το οποίο λέγαμε στην αρχή για το τι επιπλέον προκύπτει από τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ της περίπτωσης του Αλεξάνδρου και αυτής των Ρομανόφ. Όπως είπαμε, τα συμφέροντα της εξουσίας την υποχρέωναν καί στις δύο περιπτώσεις να διατηρήσει κρυφό τον επικίνδυνο Τάφο. Το πού βρίσκεται όμως αυτός ο μυστικός τάφος για την κάθε περίπτωση εξαρτάται από τη διαφορά που υπάρχει στα αισθήματα της κάθε εξουσίας. Αυτή είναι μια μεγάλη διαφορά και από τη διαφορά προκύπτουν επιπλέον συμπεράσματα.Οι κομμουνιστές Σοβιετικοί δεν είχαν μόνον ζημιά από τον τάφο των Ρομανόφ, αλλά τον μισούσαν κιόλας. Γι' αυτόν τον λόγο όχι μόνον βάστηξαν κρυφό το τάφο, αλλά στην ουσία ατίμασαν τον Τσάρο, παραχώνοντάς τον στις λάσπες της κεντρικής Ρωσίας. Τον "τιμωρούσαν" κιόλας, στερώντας του αυτό, το οποίο εκφράζει η ίδια η λέξη "μνήμα". Οι "γαλαζοαίματοι" Ρωμαίοι είχαν επίσης ζημιά από έναν φανερό Τάφο του Αλεξάνδρου, αλλά —εν αντιθέσει προς τους Σοβιετικούς— όχι απλά δεν τον μισούσαν, αλλά οι ίδιοι τον λάτρευαν. Ναι μεν ήθελαν να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους από την απειλή του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήθελαν να τον "τιμωρήσουν". Γι' αυτόν τον λόγο επέλεξαν να κάνουν κάτι ενδιάμεσο, το οποίο θα ικανοποιούσε όλες τις πλευρές και θα το γνώριζαν μόνον οι ίδιοι. Εφόσον είχαν τη δύναμη και την εξουσία, θα φρόντιζαν να τον έχουν κοντά τους. Εξουδετερωμένο μεν, αλλά μόνιμα κοντά τους.Μυστικά θα τον τιμούσαν όπως του άξιζε και δημοσίως θα ισχυρίζονταν ότι δεν γνώριζαν τίποτε γι' αυτόν. Με αυτόν τον τρόπο θεωρούσαν ότι εκτελούσαν στο ακέραιο το καθήκον τους απέναντι στον Άριστο, γνωρίζοντας όμως ότι του στερούσαν την "επαφή" με αυτούς, τους οποίους ο ίδιος αγαπούσε και ήταν οι απλοί άνθρωποι. Στην πραγματικότητα "απήγαγαν" τον Αλέξανδρο, καθιστώντας τον έναν πραγματικά αιώνιο νεκρό "Όμηρο". Έναν αθάνατο "Οδυσσέα", αποκλεισμένο σε κάποια μυστική και απρόσιτη "Ωγυγία". Επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο θα κατάφερναν και θα έλεγχαν και την πρόσβαση των περίεργων ή των ερευνητών προς αυτόν. Γι' αυτόν τον λόγο από την αρχή επιμένουμε να λέμε ότι τα συμφέροντα της Ρώμης ήταν αυτά, τα οποία άλλαξαν απέναντι στον Αλέξανδρο και όχι τα αισθήματά της. Η Ρώμη ποτέ δεν έπαψε να λατρεύει τον Αλέξανδρο, ακόμα και στα χρόνια του χριστιανικού της φανατισμού, που για τους άλλους επέβαλε τις Ιερές Εξετάσεις.Κατάλαβε ο αναγνώστης γιατί είπαμε εξ αρχής ότι ο Τάφος του Αλεξάνδρου "φαίνεται" καθαρά με τα "μάτια" του μυαλού; Γελάει η Ρώμη κάθε φορά που κάποια τίμια αλλά αφελής Σουλβατζή μπαίνει στις λάσπες, για ν' ανακαλύψει αυτό, το οποίο η Ρώμη δεν θα επέτρεπε ποτέ να μπει στις λάσπες. Γελάει η Ρώμη με τους αρχαιολόγους, οι οποίοι ψάχνουν ανάμεσα σε χώματα και μπάζα, για ν' ανακαλύψουν το "Άγιο Δισκοπότηρο" της αυτοκρατορίας. Στην καλύτερη περίπτωση πέτρες και ξύλα ενός εγκαταλειμμένου κενοταφίου θα βρουν, εφόσον η ίδια η Ρώμη έχει αρπάξει προ πολλού το θεϊκό περιεχόμενό του. Αρκεί να καταλάβει κάποιος τη σημασία αυτού του Τάφου για τη Ρώμη και θα καταλάβει πού βρίσκεται. Είναι μαθηματικά βέβαιον ότι ο Τάφος του Αλεξάνδρου βρίσκεται στην "καρδιά" της Ρώμης. Είναι επίσης βέβαιον ότι ακόμα και σήμερα όλοι οι επίδοξοι "Πλανητάρχες" φέρονται στον Αλέξανδρο με τον τρόπο που του αρμόζει. Με τον τρόπο που του φέρονταν οι προηγούμενοι αυτοκράτορες. Θεωρούμε δεδομένο ότι οι πανίσχυροι ηγέτες αυτού του κόσμου, οι οποίοι επισκέπτονται το Βατικανό, "μυούνται" στα μυστικά της Ρώμης την επόμενη της ανάληψης των εξουσιών τους. Άνθρωποι όπως ο Καρλομάγνος, ο Ερρίκος ο Η’, ο Ναπολέοντας και οι νεώτεροι όπως ο Τσόρτσιλ, ο Ρούσβελτ, ο Κλίντον ή ακόμα και ο μισόχαζος ο Μπους, είμαστε βέβαιοι ότι έχουν προσκυνήσει στον Τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ακόμα και ο Γκορμπατσόφ, όταν το 1991 δήλωνε τη διάλυση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας, στη Ρώμη πήγε για να το κάνει. Γιατί; Μήπως για να δηλώσει "υποταγή" σ' αυτήν και για να "προσκυνήσει" τον Πατέρα της;Το να βρίσκεται αυτός το Τάφος μέσα στο ίδιο το Βατικανό, δεν πρέπει να μας φαίνεται παράξενο ούτε από τεχνικής πλευράς. Γνωρίζοντας τις πάγιες χριστιανικές πρακτικές, για να "σβήνονται" ίχνη, είναι εύκολο να το εικάσουμε. Αποτελεί πάγια τακτική των χριστιανών να "κρύβουν" τα σύμβολα των Ελλήνων κάτω από χριστιανικά μνημεία. Σβήνεις ίχνη, δημιουργώντας νέα ίχνη πάνω τους. Περπατάς πάνω σε πατημασιές, για να μην φαίνεται ποιος περπάτησε πρώτος σ' αυτές. Είναι η ίδια τακτική, που στους χώρους, όπου υπήρχαν διάσημοι αρχαιοελληνικοί ναοί, υψώνονταν χριστιανικές εκκλησίες. Μέχρι και στον Παρθενώνα είχαν χτίσει εκκλησία στο όνομα της Παναγίας. Οι χριστιανοί με αυτόν τον τρόπο όχι μόνον "έκλεβαν" τους λατρευτικούς χώρους των Ελλήνων, αλλά και τους έλεγχαν, ώστε να μην επαναλειτουργήσουν ποτέ.Αυτήν την πετυχημένη πρακτική πιστεύουμε ότι ακολούθησαν και στην περίπτωση του Αλεξάνδρου. Τον Τάφο του τον "σκέπασαν" με τάφο. Τον πλέον διάσημο Τάφο της ανθρωπότητας τον "σκέπασαν" με τον πλέον διάσημο τάφο του χριστιανισμού. Στην Κρυπτή του Αγίου Πέτρου βρίσκεται ο Τάφος του Αλεξάνδρου. Γιατί; Γιατί, εκτός όλων των άλλων, οι "ποντίφικες" και αυτοκράτορες της Ρώμης κοντά σ' αυτόν τον Πατέρα θέλουν να θάβονται και να διατηρούν το μετά θάνατον "προνόμιο" της αθανασίας τους. Οι πρώτοι των "γαλαζοαίματων" θέλουν να θάβονται δίπλα στον Πρώτο "Γαλαζοαίματο". Οι φέροντες την "πορφύρα" θέλουν να θάβονται δίπλα στον "Πορφυρογέννητο". Οι θνητοί αυτοκράτορες θέλουν να θάβονται δίπλα στον Αθάνατο Αυτοκράτορα.Τώρα, το αν ο Τάφος του Αλεξάνδρου βρίσκεται μπροστά, πίσω η δίπλα από τον υποτιθέμενο τάφο του Πέτρου, αυτό δεν το γνωρίζουμε. Το πιο πιθανό είναι να μην υπάρχει καν τάφος του Πέτρου. Πιο πιθανό δηλαδή είναι να μην βρέθηκε ποτέ το πτώμα του ασήμαντου —όταν θανατώθηκε— Πέτρου, παρά να χάθηκε το πτώμα του Θεανθρώπου Αλεξάνδρου. Απλά πράγματα. Πιο πιθανό είναι να μην υπήρξε ποτέ κάτι από τα πιο χρήσιμα "εργαλεία" της Ρώμης, παρά να χάθηκε ο πιο πολύτιμος θησαυρός της, που ήταν η σορός του Αλεξάνδρου.Την επόμενη φορά, που κάποιος Έλληνας περιηγητής πάει στο Βατικανό και μπει στην Κρύπτη, ας σταθεί λίγο παραπάνω μπροστά σ' αυτήν. Ας κλείσει τα μάτια του …και μπορεί να "δει" καλύτερα μερικά πράγματα. Ας κλείσει τα μάτια του …και ας την "ψηλαφίσει" με το μυαλό του. Ας κλείσει τα μάτια του και ας γίνει ο ίδιος μια "σχεδία" για να δραπετεύσει ο Οδυσσέας από τη μυστική και απομονωμένη Ωγυγία. Μόνον οι Έλληνες μπορούν να φέρουν "πίσω" τον ταλαιπωρημένο Οδυσσέα. Τον Οδυσσέα, ο οποίος νίκησε σε όλους τους πολέμους και δεν μπόρεσε να γυρίσει ακόμα στην πατρίδα του, γιατί τον ερωτεύτηκε η μάγισσα της Ωγυγίας. Η μάγισσα της Ρώμης.



ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥΔημιουργός της Θεωρίας του Υδροχόου

http://eamb-ydrohoos.blogspot.com

Λιβύη και Ιαπωνία είναι οι διαφορετικές όψεις του ιδίου νομίσματος

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Στην Ιαπωνία «πλημμύρισε» η Νέα Τάξη... και στην έρημο της Λιβύης «ξεβράστηκε».
Όλοι οι λαοί βρίσκονται ανάμεσα σε μία λιβυκή «σφύρα» και έναν ιαπωνικό «άκμονα».
Είναι πλέον ορατό - και από τον τελευταίο άνθρωπο - ότι βαδίζουμε τα τελευταία "μέτρα" της ανθρώπινης ιστορίας, όπως τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει γνώσεις αποκρυφισμού και να πιστεύει στις εσχατολογικές προφητείες. Φαίνεται πλέον και δια γυμνού οφθαλμού ότι η κατάσταση "δεν πάει άλλο". Δεν μπορεί η ανθρωπότητα να συνεχίσει με αυτόν τον τρόπο. Αν δεν βρει έναν νέο τρόπο να "πορευτεί", θα αυτοκαταστραφεί. Είναι θέμα χρόνου. Όταν έχει παραδοθεί όχι μόνον ο ανθρώπινος πολιτισμός, αλλά και η ίδια η ανθρώπινη ύπαρξη, στα ιδιωτικά συμφέροντα, είναι θέμα χρόνου ο όλεθρος.
Αυτά, τα οποία συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο, είναι αποκαλυπτικά.

Αυτά, τα τόσο διαφορετικά πράγματα, που συμβαίνουν σε τόσο διαφορετικά μέρη του κόσμου, είναι στην πραγματικότητα ίδια …Είναι οι όψεις του ιδίου νομίσματος. Η τεράστια ανθρώπινη καταστροφή στην Ιαπωνία και το αιματοκύλισμα στη Λιβύη είναι αποτελέσματα του ιδίου φαινομένου. Το ίδιο "τσουνάμι" χτύπησε καί τις δύο αυτές χώρες …Το "τσουνάμι", το οποίο θα συνεχίσει και θα χτυπάει όλα τα κράτη και όλους τους λαούς, μέχρι να τους εξαφανίσει όλους …Το "τσουνάμι", που, αν η ανθρωπότητα δεν βρει τρόπο να το σταματήσει, θα την εξαφανίσει.
Ποιο είναι αυτό το "τσουνάμι"; Η απόλυτη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας …Η ιδιωτικοποίηση των πάντων …Η χωρίς κανένα μέτρο και λογική παραχώρηση των πάντων σε ιδιώτες …Η "ζουγκλοποίηση" των πάντων, εφόσον ιδιωτικοποίηση χωρίς όρους και κανόνες σημαίνει ταυτόχρονα και την ιδιωτικοποίηση και της εξουσίας. Ξεκινάμε από την επιβολή της άποψης του επενδυτή και καταλήγουμε στην επιβολή της άποψης του εξουσιαστή. Υποτάσσεται πρώτα ο εύκολος καταναλωτής και στη συνέχεια υποτάσσεται και ο δυσκολότερος πολίτης. Με αυτόν τον τρόπο οδηγούμαστε στην κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατίας και στην καθολική επιβολή του "δίκιου" του ισχυρού ιδιώτη όλων των τύπων …Οδηγούμαστε στον απόλυτο Μεσαίωνα.
Τόσο η Ιαπωνία όσο και η Λιβύη αυτό ακριβώς πληρώνουν. Πληρώνουν τα μεσαιωνικά "ξεσπάσματα" της σημερινής Νέας Τάξης, που οι ίδιες είχαν την ατυχία να πέσουν ως τα πρώτα θύματά τους. Είναι τα δύο άκρα από το ίδιο "κύμα", το οποίο, αν αφεθεί ανεξέλεγκτο, σταδιακά θα "σαρώσει" όλα τα κράτη και θα καταστρέψει όλους τους λαούς. Τι σημαίνει αυτό; Ότι στο άμεσο μέλλον κάθε κράτος και κάθε λαός θα βρεθεί είτε στη θέση της Ιαπωνίας είτε στη θέση της Λιβύης. Είτε θα απειλείται με "καταστροφή", εξαιτίας της ιδιωτικής αντίληψης των πραγμάτων πάνω σε θέματα τα οποία δεν επιδέχονται τέτοιου είδους αντίληψη, είτε θα απειλείται με "μακελειό", αν αντιδράσει στα ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία έχουν οικειοποιηθεί την πατρίδα του και διαχειρίζονται τα πάντα με αυτού του είδους την αντίληψη.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι θέλουμε να πούμε …Να καταλάβει ότι η "απόσταση" μεταξύ Ιαπωνίας και Λιβύης δεν είναι τόσο "μεγάλη" όσο δείχνει ο χάρτης …Να καταλάβει ότι ο κόσμος είναι πλέον μικρός και ότι τον αφορούν όλα όσα συμβαίνουν πάνω σ' αυτόν …Να καταλάβει ότι, ακόμα κι ένα κράτος, όπως η Ελλάδα, είναι θέμα χρόνου να βρεθεί είτε στην κατάσταση της Ιαπωνίας είτε στην κατάσταση της Λιβύης. Στην πραγματικότητα φτάσαμε στο σημείο να έχει απομείνει στους λαούς μόνον η επιλογή του τρόπου με τον οποίο θέλουν να υποφέρουν. Να διαλέξουν αν θέλουν να υποστούν το δράμα της Ιαπωνίας ή τη σφαγή της Λιβύης.
Θα ξεκινήσουμε από την Ιαπωνία. Η Ιαπωνία αυτήν τη στιγμή "πληρώνει" την αντίληψη, η οποία θέλει να παραδίδονται στα χέρια ιδιωτών - και άρα των κερδοσκόπων - τα πάντα …Ακόμα κι αυτά που δεν πρέπει, γιατί τίθεται θέμα επιβίωσης να τηρούνται οι πανάκριβοι κανόνες ασφαλείας …Οι πανάκριβοι κανόνες, οι οποίοι κάνουν τους ιδιώτες κερδοσκόπους - και μόνον στο άκουσμά τους - να βγάζουν "σπυριά" …Οι κανόνες, οι οποίοι ωθούν τους ιδιώτες στο ρίσκο εκεί όπου δεν πρέπει να υπάρχει ούτε μαθηματικά μια τέτοια περίπτωση.
Τα πυρηνικά εργοστάσια της Ιαπωνίας είναι υπό ιδιωτική διαχείριση. Ιδιώτες αποφασίζουν για τη λειτουργία τους. Ιδιώτες αποφασίζουν τι είναι "σωστό" να ξοδευτεί για την ασφάλεια, προκειμένου να έρθουν τα "σωστά" έσοδα για τους αρπακτικούς "επενδυτές" …Είναι λοιπόν δυνατόν να μην γίνει λάθος; Είναι δυνατόν ν' αποφευχθεί το λάθος; Αν δεν γινόταν αυτό το ατύχημα σήμερα, θα γινόταν αύριο …Θέμα χρόνου ήταν. Τα ιδιωτικά συμφέροντα μετέτρεψαν τα πυρηνικά εργοστάσια της Ιαπωνίας σε πυρηνικές βόμβες. Είναι δυνατόν να δώσουμε πυρηνικά όπλα σε ιδιώτες, επειδή απλά βρήκαν χρήματα να τ' αγοράσουν; Όχι βέβαια. Τότε πώς είναι δυνατόν να τους δώσουμε το μάνατζμεντ πυρηνικών μέσων, τα οποία μπορούν να μετατραπούν σε τέτοιες βόμβες; Αυτό έγινε στην Ιαπωνία.
Η ιστορία της αμερικανικής ιδιωτικής αντίληψης των πραγμάτων στην Ιαπωνία, που ξεκίνησε με την έκρηξη δύο πυρηνικών βομβών, θα κλείσει με την έκρηξη έξι τέτοιων …Απλά πράγματα. Οι Αμερικανοί πήραν τις αποφάσεις, που σήμερα καλείται ο ιαπωνικός λαός να πληρώσει …Οι Αμερικανοί και οι λακέδες τους, που κυβερνούν την Ιαπωνία. Όλοι αυτοί γνώριζαν τι συνέβαινε στα πυρηνικά εργοστάσια, εκτός από τον άμεσα ενδιαφερόμενο, που είναι ο ιαπωνικός λαός. Γνώριζε ο προσευχόμενος τώρα αυτοκράτορας, γνώριζαν οι πολιτικοί ηγέτες, γνώριζαν οι ιδιώτες "επενδυτές", που έγιναν μεγιστάνες με τα πρώην κρατικά εργοστάσια, όπως γνώριζαν και οι μάνατζερ των εργοστασίων, οι οποίοι απολάμβαναν μισθούς Golden Boys.
Όλοι γνώριζαν, γιατί όλοι εισέπρατταν κέρδη από αυτήν την κατάσταση. Ο ιαπωνικός θρόνος εισέπραττε νομιμότητα από το State Department, τα κόμματα εισέπρατταν μεγαλύτερες χορηγίες, οι επενδυτές μεγαλύτερες αποδόσεις για τις μετοχές τους, τα στελέχη μεγαλύτερες αυξήσεις στους μισθούς τους …Όλοι γνώριζαν, εκτός από αυτόν, ο οποίος τώρα θ' αναγκαστεί να υποστεί το ανυπόφορο …όπως θα έλεγε και ο Χιροχίτο …Ο πατέρας αυτού, που σήμερα προσεύχεται …Ο πατέρας αυτού, ο οποίος είχε την εξουσία και το κύρος να μην επιτρέψει στην κυβέρνηση να παραδώσει την πυρηνική ενέργεια σε ιδιώτες. Όλοι τώρα κάνουν τα "κορόιδα" και ψάχνουν τους υπεύθυνους στη φύση, στην πίεση, στη θερμοκρασία, στη βαρύτητα και στα ιόντα.
Εδώ και δύο χρόνια έχουν ενημερωθεί από τα αρμόδια επιστημονικά όργανα ότι πρέπει να πάρουν γενναίες αποφάσεις, προκειμένου να συνεχιστεί η λειτουργία των εργοστασίων …Των χρυσοφόρων εργοστασίων, εφόσον μέσω αυτών καλυπτόταν το συντριπτικό ποσοστό των αναγκών της θηριώδους ιαπωνικής παραγωγικής "μηχανής". Πρακτικά όλα αυτά σήμαιναν για τους ιδιώτες ένα απλό πράγμα. Είτε έπρεπε να "πληρώσουν", για να συνεχίσει η λειτουργία τους - πράγμα που δεν τους άρεσε καθόλου - , είτε να τους έβαζαν "λουκέτο" - πράγμα που δεν τους άρεσε ακόμα περισσότερο - .
Ως γνήσιοι ιδιώτες τι έκαναν; Αυτό, το οποίο πάντα κάνουν οι ιδιώτες, αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο. Ρίσκαραν. Όχι μόνον δεν έκλεισαν τα εργοστάσια, αλλά ούτε καν τα αναβάθμισαν στοιχειωδώς. Τους έπιασε "αλλεργικό σοκ" όταν έμαθαν πόσο αυτά τα δύο κοστίζουν. Τι έκαναν; Το πιο φτηνό. Αντί ν' ανοίξουν την "κάνουλα" του χρήματος, έκλεισαν την "κάνουλα" της πληροφόρησης. Αντί να δώσουν παραπάνω χρήματα, έδωσαν λιγότερη ενημέρωση. Σιώπησαν και απέκρυψαν πληροφορίες. Έκρυψαν το πρόβλημα κάτω από το "χαλί" και παρίσταναν ότι αυτό δεν υπήρχε.
…Το αποτέλεσμα; …Τραγικό …Τραγικό για όλους. Το "χαλί" δεν άντεξε και τα "σκατά" πετάχτηκαν έξω κι απειλούν να πνίξουν τον Πλανήτη ολόκληρο. Τώρα απειλούνται όχι μόνον οι Ιάπωνες, αλλά η ανθρωπότητα ολόκληρη. Εξαιτίας μερικών ηλιθίων και εγκληματιών Ιαπώνων, που ήθελαν μεγάλα κέρδη, κινδυνεύουν με θάνατο, νεοπλασίες ή καρκίνους εκατοντάδες χιλιάδες αν όχι εκατομμύρια ανθρώπων. Εξαιτίας αυτών των Ιαπώνων κινδυνεύουν όχι μόνον Ιάπωνες, αλλά και Κορεάτες και Κινέζοι και Ρώσοι και όσοι είχαν την ατυχία να "γειτονεύουν" με τον "γίγαντα" της ιδιωτικής οικονομίας.
Τώρα τι πρέπει να γίνει με όλους αυτούς; Όταν εισέπρατταν τα εκατομμύρια ήταν πετυχημένοι και τους θαυμάζαμε να ποζάρουν στα διάφορα περιοδικά. Τώρα, που σκορπούν τον θάνατο, δεν πρέπει να τους θαυμάσουμε σε πόζες πάνω σε κρεμάλες; Αυτοί, οι οποίοι δεν άντεξαν να πληρώσουν μερικά δολάρια παραπάνω, για να διασφαλίσουν την ασφάλεια του λαού, τι πρέπει να πληρώσουν τώρα μετά από αυτές τις καταστροφικές εξελίξεις; Δεν πρέπει να στηθούν δικαστήρια για τους εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας; Δεν πρέπει όλοι αυτοί να κλάψουν όσο δεν αντέχει ο άνθρωπος;
Ποιος όμως θα στήσει αυτά τα δικαστήρια; Η αμερικανοεβραϊκή Νέα Τάξη και οι υπεύθυνοί της; …Αυτοί, οι οποίοι είναι κυρίαρχοι και είναι οι οικονομικοί παράγοντές της; …Αυτοί, οι οποίοι στην πραγματικότητα αποφάσιζαν για τους Ιάπωνες; …Τα αφεντικά των Ιαπώνων; …Πώς θα δικάσουν αυτοί τους υπαλλήλους τους; …Αυτούς, οι οποίοι με τα "οικονομικά" εργοστάσια έφερναν τόνους κερδών στη Wall Street; …Αυτούς, οι οποίοι κατάφερναν και με ελάχιστο κόστος μεγιστοποιούσαν τα κέρδη και γίνονταν "πετυχημένα" παραδείγματα προς διδασκαλία και μίμηση στα πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και του Γέιλ; Μπορούν να δικαστούν όλοι αυτοί, οι οποίοι υπηρέτησαν και εξυπηρέτησαν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό εις βάρος του ίδιου του λαού τους;
Μπορεί να δικαστεί ο αυτοκράτορας, ο οποίος παρέδωσε για πάντα την Ιαπωνία στους Αμερικανούς με αντιπαροχή τον θρόνο του; Μπορεί να δικαστεί η πολιτική ηγεσία της Ιαπωνίας, που, ακολουθώντας τις εντολές των Αμερικανών, παρέδωσε τα πυρηνικά εργοστάσια στους ιδιώτες με αντιπαροχή την ύπαρξή της; Μπορεί να δικαστεί το στελεχιακό δυναμικό της Ιαπωνίας, που, κάνοντας ακριβώς ό,τι έμαθε στα αμερικανικά Χάρβαρντ, "έφτυσε" τον λαό, για να φέρει κέρδη στη Wall Street; Μπορούν με λίγα λόγια οι Αμερικανοί να δικάσουν τους εαυτούς τους; Αυτοί κατέστρεψαν την Ιαπωνία και είναι υπεύθυνοι γι' αυτό το αποτρόπαιο συμβάν που βλέπουμε. Την καταστρέφουν για δεύτερη φορά με τον ίδιο τρόπο μέσα σε διάστημα μικρότερο του αιώνα.
Αν υπάρχει ένα μικρό κέρδος με μεγάλη σημασία, εξαιτίας αυτής της ανθρωπιστικής καταστροφής στην Ιαπωνία, είναι η γνώση. Στην Ιαπωνία καταρρίπτεται ο βασικός μύθος της Νέας Τάξης. Ο μύθος της απόλυτα εξιδανικευμένης ιδιωτικής διαχείρισης. Της δήθεν τέλειας μορφής διαχείρισης, που δήθεν συμφέρει τον πολίτη ως καταναλωτή. Αποδεικνύεται ότι στο τέλος η ιδιωτική διαχείριση δεν σέβεται τον άνθρωπο, ούτε ως καταναλωτή ούτε ως πολίτη. Αποδεικνύεται ότι η ιδιωτική διαχείριση σέβεται τον άνθρωπο μόνον όταν δεν μπορεί να κάνει τίποτε διαφορετικό.
Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, μιλάμε πάντα για τις ιδιωτικοποιήσεις των μέσων και των κεφαλαίων που ανέπτυξαν οι λαοί για την εξυπηρέτηση των ζωτικών τους αναγκών. Δεν μιλάμε γενικά για τον ιδιωτικό τομέα. Δεν μιλάμε για τη βιομηχανία των ιδιωτών, η οποία παράγει προϊόντα που καταλήγουν στην αγορά. Μιλάμε για τα θηριώδη δημόσια κεφάλαια και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, που, στο όνομα της ιδιωτικής οικονομίας, παραχωρούνται σε ιδιώτες. Μιλάμε για τομείς, που, εξαιτίας της Νέας Τάξης, έφυγαν από τον έλεγχο των λαών και "άνοιξαν" για τους ιδιώτες …Τομείς, που τώρα περιμένουμε την "τήξη" τους, για να δούμε αν θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως "είδος" στον Πλανήτη.
Με βάση αυτά που είδαμε, καταλαβαίνουμε πλέον ότι, μόλις ο καταναλωτής φάει το μικρό "τυράκι", που του δίνουν οι ιδιώτες, για να ξεκινήσουν τη μάχη εναντίον των κρατικών επιχειρήσεων, η κατάσταση επανέρχεται στα ίδια. Λίγο φτηνά προϊόντα και υπηρεσίες, λόγω "ανταγωνισμού" μεταξύ ιδιωτών και δημοσίου και μετά ακριβά, λόγω καρτέλ ιδιωτών. Λίγο φτηνά σε "στημένο" ανταγωνισμό μεταξύ διεφθαρμένων δημοσίων ΔΕΚΟ και διαπλεκομένων ιδιωτών και στο τέλος ο καταναλωτής πληρώνει όλες τις ζημιές μαζί. Το ίδιο έργο έχει παιχτεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη. Βάζουν τα ιδιωτικά ΜΜΕ να διαφημίζουν τις ιδιωτικές εταιρείες που "συμφέρουν" τον καταναλωτή και με αυτόν τον τρόπο παγιδεύουν τους πολίτες.
Λέμε παγιδεύουν, γιατί στην πραγματικότητα αυτό συμβαίνει. Αν το μοναδικό κέρδος, που αφήνουν οι ιδιωτικοποιήσεις, είναι η μεγαλύτερη "φτήνια", στην πραγματικότητα ούτε κι αυτό ισχύει. Φαίνεται ότι είναι έτσι, αλλά δεν είναι στην πραγματικότητα. Φαίνεται, γιατί απλά ιδιωτικός και δημόσιος τομέας ξεκινάνε από διαφορετικές αφετηρίες. Ξεκινάνε από διαφορετικές αφετηρίες, αλλά ο χρόνος αποδεικνύει αναμφισβήτητα πλέον ότι καταλήγουν σε ένα ίδιο ακριβό αποτέλεσμα, αλλά με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Ο δημόσιος τομέας ξεκινάει "πλαδαρός", αλλά λειτουργεί στο τέλος με γνώμονα την ασφάλεια, ενώ ο ιδιωτικός τομέας ξεκινάει "αθλητικός", αλλά στο τέλος λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος. Ο πρώτος είναι "άρρωστος" αλλά αξιόπιστος, αλλά ο δεύτερος είναι "καρκινοπαθής" και δεν γνωρίζεις πότε θα πεθάνει ο ίδιος και μαζί του θα καταστρέψει κι εσένα. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, ο κόσμος, ενώ δεν γλιτώνει τίποτε από τις ιδιωτικοποιήσεις, φτάνει στο σημείο να κινδυνεύει. Δεν γλιτώνει τίποτε, γιατί αυτά, τα οποία η δημόσια διαχείριση "σκορπά" σε μισθούς και τεμπελιές, ο ιδιωτικός τομέας τα "αποταμιεύει", για να τα δώσει σαν κέρδος στους επενδυτές.
Ο κόσμος, ως καταναλωτής, στην πραγματικότητα δεν γλιτώνει τίποτε. Ενώ όμως ως καταναλωτής δεν γλιτώνει τίποτε, ως πολίτης απειλείται με απόλυτη καταστροφή. Γιατί; Γιατί συνάνθρωποί μας, με τη λεηλασία των δημοσίων κεφαλαίων και των μονοπωλίων πάνω σε ζωτικών μορφών υπηρεσίες, αποκτούν ισχύ, την οποία δεν μπορεί ν' αντέξει η ισονομία και η ισοπολιτεία της δημοκρατίας. Πόσο ίσος μπορεί να είναι ένας Ιάπωνας εργαζόμενος με τον Ιάπωνα ιδιοκτήτη των πυρηνικών εργοστασίων, ο οποίος τροφοδοτεί την Ιαπωνία με ρεύμα και μπορεί να την εκβιάζει με έναν διακόπτη, τον οποίο μπορεί να τον βάλει και στην τουαλέτα του;
Όμως, οι ανεξέλεγκτες ιδιωτικοποιήσεις δεν απειλούν μόνον τη Δημοκρατία. Απειλούν και την ίδια την οικονομία. Την απειλούν, γιατί οδηγούν στην υπερσυγκέντρωση ιδιωτικού πλούτου. Ο ιδιωτικός πλούτος λιμνάζει και στο τέλος γίνεται εμπόρευμα και ο ίδιος, που στρέφεται εναντίον της ίδιας της οικονομίας. Δεν μοιάζει με τον δημόσιο πλούτο, ο οποίος μετατρέπεται σε κοινωνικό κράτος, υποδομές, περίθαλψη, εκπαίδευση ή ποιότητα ζωής για τον λαό. Ο ιδιωτικός πλούτος γίνεται Fund κι αναζητά τον πολλαπλασιασμό του χωρίς κανέναν περιορισμό …Αυτό, που είδαμε να συμβαίνει στη Δύση και είναι το αίτιο της σημερινής καταστροφής της.
Ο τεράστιος πλούτος των μεταπολεμικών παραγωγικών πολυεθνικών της Δύσης έγινε νεοταξικό Fund και στη συνέχεια διέλυε τα ίδια τα εργοστάσια της. Όταν τα διέλυσε κι αυτά, άρχισε να το ρίχνει στον "τζόγο". Άρχισε να "στοιχηματίζει" για το πιο κράτος θα πτώχευε νωρίτερα. Όλα αυτά έγιναν, γιατί η παραγωγή έχασε το νόημά της και η ισχνή κερδοφορία της δεν ενδιέφερε τους επενδυτές. Σταδιακά οι επενδυτές αποτραβήχτηκαν από τη βιομηχανία και μπήκαν στην χρηματοοικονομική αγορά. Έβαλαν "λουκέτο" στα εργοστάσιά τους και η παραγωγή μεταφέρθηκε στην Κίνα κι αλλού. Επειδή όμως η συσσώρευση πλούτου συνεχιζόταν, άρχισαν να βάζουν "χέρι" κι εκεί όπου δεν έπρεπε …Εκεί όπου είχαν επενδύσει οι λαοί για την ευημερία τους και βέβαια ως πρώτιστη προτεραιότητα για τη λειτουργία τους έθεταν την ασφάλειά τους.
Οι πρώην εργοστασιάρχες, που έγιναν κερδοσκόποι, μπήκαν εκεί όπου επί αιώνες απαγορευόταν να μπουν. Θέλησαν και κατάφεραν να βάλουν "χέρι" στα δίκτυα των υποδομών των κρατών …Στα δίκτυα των κρατών, που αποτελούσαν ιδιοκτησίες και επενδύσεις των λαών τους …Στον τομέα εκείνον, που, ως κοινοί βιομήχανοι, δεν είχαν καμία δυνατότητα να το πετύχουν. Άρχισαν να διεκδικούν οδικά δίκτυα, δίκτυα τηλεπικοινωνιών, ενεργειακά δίκτυα. Ό,τι δηλαδή ανέπτυξαν οι λαοί με τους δικούς τους πόρους, σε δικά τους κεφάλαια, για να πετύχουν καλύτερη ποιότητα ζωής, το διεκδίκησαν οι ιδιώτες.
Πώς κατάφεραν οι ιδιώτες και λεηλάτησαν τα κεφάλαια των λαών; Αναγκάζοντας τους λαούς να τα ξεπουλήσουν. Οι ίδιοι κερδοσκόποι ήταν αυτοί, οι οποίοι δημιούργησαν τον παγκόσμιο εφιάλτη των κρατικών "χρεών" και οι ίδιοι είναι οι χρηματοδότες των κυβερνήσεων που δανείζονται και νομοθετούν. Οι ίδιοι χαφιέδες τους είναι αυτοί, οι οποίοι αλυσοδένουν τα κράτη στα "χρέη" και είναι οι ίδιοι που αναλαμβάνουν να ξεπουλήσουν τις κρατικές περιουσίες, προκειμένου να "ξεχρεώσουν". Κράτη και λαοί έχουν μπει σε μια κινούμενη "άμμο", η οποία στο τέλος θα τους σκοτώσει. Δανείζονται, για να ξεχρεώσουν τα παλαιά χρέη και δημιουργούν νέα χρέη …ακόμα μεγαλύτερα. Ξεπουλάνε δημόσια περιουσία για να ξεχρεώσουν και πληρώνουν μόνον τους τόκους, χωρίς ν' αγγίζουν καθόλου τα χρέη.
Όλα αυτά χωρίς αντίδραση. Ανέχονται το ξεπούλημα, γιατί έχουν "πειστεί" ότι έχουν κέρδος από την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων κεφαλαίων. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα της Νέας Τάξης. Η οικονομία, που πετυχαίνουν οι ιδιώτες, όχι μόνον δεν αποδίδεται στους λαούς μέσω φτηνότερων υπηρεσιών, αλλά δεν επιστρέφει ούτε καν στην αγορά. Μπαίνει απευθείας σε τραπεζικούς λογαριασμούς λιμναζόντων υπερκερδών …Σε λογαριασμούς, που, για ν' "ανασάνουν" οι ίδιοι, θα σφίξουν ακόμα πιο πολύ τις θηλιές γύρω από τον λαιμό των λαών …Σε λογαριασμούς, που, για ν' "αποδώσουν", θ' αναζητήσουν ακόμα μεγαλύτερα δάνεια από τα κράτη και ακόμα μεγαλύτερο πλιάτσικο κρατικών περιουσιών.
Ακόμα δηλαδή κι αν οι ιδιωτικές υπηρεσίες ή προϊόντα τού κοστίζουν τα ίδια με την περίοδο της δημόσιας διαχείρισης, η οικονομία χάνει πολύ περισσότερα. Γιατί; Γιατί συμφέρει την οικονομία να μοιράζονται σχετικά πολλοί άνθρωποι σχετικά λίγα κέρδη, παρά ν' αρπάζουν εξαιρετικά λίγοι άνθρωποι εξαιρετικά πολλά κέρδη. Ακόμα και η πάγια αθλιότητα της κρατικής δυσλειτουργίας δεν είναι καταστροφική. Συμφέρει να εισπράττουν κάποιες παράνομες αυξήσεις ή υπερωρίες ακόμα και κάποια κοπρόσκυλα, παρά όλα αυτά τα χρήματα να πηγαίνουν σε ελάχιστους λογαριασμούς.
Συμφέρει, για παράδειγμα, να υπάρχει μια κρατική ΔΕΚΟ, που να έχει μερικούς υπεράριθμους εργαζόμενους των ταπεινών μισθών του δημοσίου, παρά η ίδια ΔΕΚΟ ν' ακολουθεί την ιδιωτική λογική και προκειμένου να προσφέρει υπέρογκα κέρδη στους μετόχους, να δρα εις βάρος των εργαζομένων και της ίδιας της ασφάλειας …Είναι δεδομένο ότι θα λειτουργήσει εις βάρος της ασφάλειας. Τουλάχιστον οι δημόσιες ΔΕΚΟ δεν έχουν πρόβλημα με την ασφάλεια. Δεν έχουν λόγο να κάνουν οικονομία. Κανένας υπάλληλος δεν βάζει την "υπογραφή" του για κάτι που εμπεριέχει την έννοια του ρίσκου …Δεν έχει κέρδος. Προκειμένου να είναι ασφαλής ο ίδιος, είναι ασφαλής και η επιχείρηση.
Παντού στον κόσμο αυτό γίνεται. Η ιδιωτικοποίηση των μεγάλων στρατηγικών επιχειρήσεων τις κάνει επικίνδυνες για τους λαούς. Γιατί; Γιατί οι "μέτοχοι" δεν θέλουν ν' ακούν για ασφάλεια. Η λέξη ασφάλεια γι' αυτούς σημαίνει έξοδα. Έξοδα, που για τους επενδυτές δεν μπορούν να μπουν καν στη λογική των επενδύσεων, εφόσον δεν φέρνουν νέα έσοδα. Παντού στον κόσμο η ιδιωτικοποίηση είχε τέτοια φαινόμενα. Ξεκινάει με "θεαματικά" αποτελέσματα, εκμεταλλευόμενη τα "λίπη" και τα "πάχια" μιας πρώην ΔΕΚΟ και στη συνέχεια απειλείται η ασφάλεια, εφόσον δεν μπαίνουν τα χρήματα που πρέπει, για να προστατεύσουν την ασφάλεια. Στη Βρετανία, για παράδειγμα, τα τραίνα ήταν "ακριβά" για τη θατσερική λογική, αλλά αναμφισβήτητα ασφαλή για τον βρετανικό λαό. Από τότε που ιδιωτικοποιήθηκαν, παραμένουν εξίσου "ακριβά", αλλά πλέον σκοτώνουν. Τα περισσότερα θανατηφόρα δυστυχήματα στους βρετανικούς σιδηροδρόμους οφείλονται στην έλλειψη συντήρησης των υποδομών από τους ιδιώτες, που τους έχουν αναλάβει.
Όμως, αυτό δεν γίνεται μόνον σε πρώην ΔΕΚΟ, τις οποίες οι ιδιώτες "κληρονομούν" και λεηλατούν. Συμβαίνει σε όλες τις δραστηριότητες που το θέμα της ασφάλειας είναι το μείζον για τον άνθρωπο …Σε δραστηριότητες όπου δεν "συγχωρούνται" λάθη και οικονομίες, γιατί σκοτώνουν …Σε δραστηριότητες όπως, για παράδειγμα, η αερομεταφορά. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το δυστύχημα της "Ήλιος"; Το δυστύχημα με ένα γιγαντιαίο αεροπλάνο, το οποίο πετούσε ακυβέρνητο μέχρι να του τελειώσουν τα καύσιμα και να πέσει. Ένα αεροπλάνο, το οποίο ήμασταν τυχεροί που σκότωσε μόνον τους επιβάτες του και δεν έπεσε πάνω σε κάποια πυκνοκατοικημένη περιοχή. Για ένα ανταλλακτικό σκοτώθηκαν δεκάδες άνθρωποι. Για να μην χαθεί ένα δρομολόγιο, δεν του επέτρεψαν να επιστρέψει στην Κύπρο και στην πραγματικότητα κάποιοι ιδιώτες έστειλαν συνειδητά στον θάνατο δεκάδες ανθρώπων.
Αυτό ακριβώς έγινε στην Ιαπωνία. Με την ιδιωτικοποίηση των πυρηνικών εργοστασίων αφαιρέθηκε η διαχείριση από αυτούς που έπρεπε και παραδόθηκε σ' αυτούς που δεν έπρεπε. Αν η κρατική διαχείριση έδινε τη διοίκηση των εργοστασίων σε μηχανικούς, οι οποίοι λειτουργούσαν χωρίς να σκέφτονται τα κόστη, η ιδιωτική διαχείριση έδινε τη διοίκηση σε οικονομολόγους, οι οποίοι κοιτούσαν μόνον τα κόστη …Οικονομολόγους, οι οποίοι θα διαχειρίζονταν με τον ίδιο τρόπο τόσο μια πυρηνική μονάδα όσο και μια κτηνοτροφική μονάδα. Ενώ όμως οι αγελάδες δεν ανατινάζονται όταν δεν τις ταΐζεις, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους αντιδραστήρες.
Αυτό έγινε στην Ιαπωνία. Κάποιοι κοιτούσαν μόνον τα ταμεία της επιχείρησης και αγνοούσαν τους κινδύνους, εξαιτίας της λειτουργίας των παρωχημένης τεχνολογίας εργοστασίων. Κάποιοι κοιτούσαν τα "ταμπλό" της Wall Street και όχι τα "ταμπλό" ελέγχου των πυρηνικών αντιδραστήρων. Τα εργοστάσια τα διοικούσαν οικονομολόγοι λογιστές, οι οποίοι αναζητούσαν τα μέγιστα κέρδη και όχι μηχανικοί, οι οποίοι αναζητούσαν την τελειότητα στη λειτουργία τους. Οι οικονομολόγοι αναζητούσαν τα μέγιστα κέρδη, για να δώσουν μεγάλα μερίσματα στους μετόχους - και άρα και μπόνους στους εαυτούς τους - και την ίδια ώρα οι αντιδραστήρες ανέβαζαν "θερμοκρασίες". Στο τέλος ήρθε και το "τσουνάμι" και τους τίναξε όλους μαζί στον αέρα …Τους "τίναξε", ενώ είχαν προειδοποιηθεί ότι θα "τιναχτούν".
Αν όμως στην Ιαπωνία "καταρρίπτεται" ο μύθος της "ιδανικής" ιδιωτικής και άρα καπιταλιστικής διαχείρισης στην οικονομία, στη Λιβύη καταρρίπτεται ο μύθος της "ιδανικής" σοσιαλιστικής διαχείρισης στην εξουσία …Της διαχείρισης, όπου κανένας νόμος και καμία έλλειψη κρατικών πλουτοπαραγωγικών πηγών δεν υπάρχει, ώστε να "εμποδίσει" την ηγεσία να οδηγήσει τον λαό στον "παράδεισο" …κι όμως αυτή τον πάει στην "κόλαση". Αν, δηλαδή, εξαιτίας της Ιαπωνίας, πρέπει και ο πιο φιλελεύθερος άνθρωπος να κατανοήσει την ανάγκη του κρατισμού στη διαχείριση κάποιων στρατηγικών κοινωνικών αγαθών, εξαιτίας της Λιβύης θα πρέπει να κατανοήσει και ο πιο σοσιαλιστής ότι καμία "επαναστατική" κυβέρνηση δεν μπορεί να λειτουργεί χωρίς Σύνταγμα και με βάση τη "φώτιση" του ηγέτη.
Καμία "σοσιαλιστική" κυβέρνηση δεν μπορεί να παρακάμπτει την καθημερινή Δημοκρατία και να λειτουργεί επ' άπειρον με τα "τετελεσμένα" μιας παλαιάς "επανάστασης". Καμία "σοσιαλιστική" κυβέρνηση δεν μπορεί να λειτουργεί με διατάγματα ενός δογματικού και υπεράνω λαϊκής κρίσης "πολιτμπιρό" …Με νόμο το "δίκιο του εργάτη", που γίνεται εύκολα το "δίκιο του πελάτη". Με την "αυθαιρεσία" των "σοσιαλιστών" εύκολα περνάμε στην κληρονομική "βασιλεία". Με την υπερσυγκέντρωση πλούτου, εξαιτίας της ανεξέλεγκτης εξουσίας, εύκολα η "βασιλεία" μετατρέπεται σε οικογενειακή Α.Ε.. Χωρίς Σύνταγμα τόσο ο στρατός όσο και η αστυνομία ενός κράτους θα υποτάσσεται στους κληρονομικούς "πατερούληδες" και βέβαια στους "πελάτες" τους. Χωρίς Σύνταγμα ακόμα και το ίδιο το κράτος περιέρχεται στις ιδιοκτησίες των πατερούληδων.
Αυτό ακριβώς είδαμε να συμβαίνει στη Λιβύη και το οποίο βέβαια είναι πέρα από κάθε λογική για τον πολιτισμό μας. Η ιδιοκτήτρια οικογένεια της Λιβύης ήρθε σε σύγκρουση με τον ίδιο τον λαό. Κανένας δεν έλεγξε κανέναν και η ιδιοκτησία στράφηκε εναντίον των "αντικειμένων" της. Αφέθηκε μια οικογένεια ψυχοπαθών να αιματοκυλίσει έναν ολόκληρο λαό. Αφέθηκαν συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα να επιβληθούν πάνω στα γενικά λαϊκά συμφέροντα. Με τα μέσα, τα χρήματα και τον στρατό του λαού, μια οικογένεια τού αφαιρεί την πατρίδα. Τον αιματοκυλάει και φτάνει στο σημείο να παράσχει "ασφαλείς" διαδρόμους, για ν' αποχωρήσει από την πατρίδα του το μέρος εκείνο του λαού, που δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τις απαιτήσεις αυτής της οικογένειας …Το μέρος εκείνο του λαού, που δεν μπορεί να "καταπιεί" τον νέο ιδιωτικό εθνικό "μύθο" ότι ναρκομανείς και συνεργάτες της Αλ Κάιντα ήταν αυτοί, οι οποίοι ξεσηκώθηκαν εναντίον της "αγίας" οικογένειας του Καντάφι …Μιλάμε για πρωτοφανή πράγματα. Μέχρι τώρα είχαμε λαούς να συγχωρούν και να αμνηστεύουν οικογένειες. Οικογένεια, που να αμνηστεύει λαό, πρώτη φορά βλέπουμε.
Η Δύση επιτρέπει αυτά τα εγκλήματα, γιατί απλούστατα δεν μπορεί ν' αντιδράσει …Και να θέλει, δεν μπορεί. Γιατί; Γιατί ο ανθρωπισμός των λαών της έρχεται και συγκρούεται με τα ιδιωτικά συμφέροντα των ηγετών τους. Γιατί ο πολιτισμός της κοινωνίας των Εθνών έρχεται σε σύγκρουση με τους χορηγούς των ηγετών των πολιτισμένων …Το δήλωσε ευθέως ο Καντάφι. Έχει πληροφορίες, για να "ξεσκεπάσει" τον καραγκιόζη τον Σαρκοζί, ο οποίος είναι ένας από αυτούς, οι οποίοι επιθυμούν τη διεθνή επέμβαση …Το δήλωσε ευθέως ο υιός Καντάφι, ο οποίος αποκάλυψε ότι η Λιβύη χρηματοδότησε την προεκλογική εκστρατεία του Σαρκοζί. Όταν κόμματα και ηγέτες σε όλα τα κράτη λειτουργούν ως ιδιωτικές επιχειρήσεις και μάνατζερ αντίστοιχα, πόσο μπορούν να επέμβουν κάπου και να προστατεύσουν τους λαούς;
Τα ίδια αφορούν τους πάντες. Η Ιταλία, η Γερμανία, η Βρετανία κλπ., έχουν συνάψει εμπορικές συμφωνίες με τον Καντάφι εις βάρος του λιβυκού λαού. Διψήφιο ποσοστό εξάρτησης έχουν όλα αυτά τα κράτη από το λιβυκό πετρέλαιο. Του "χρωστάνε" και δεν μπορούν να τον "καταδικάσουν", χωρίς να κινδυνεύσουν από αποκαλύψεις. Το πιθανότερο είναι να έχουν διαφθαρεί από τον ίδιο, γιατί τη διαφθορά του την εκλάμβαναν αν όχι για ασφαλή, τουλάχιστον για όχι επικίνδυνη. Γιατί; Γιατί τα πάντα γίνονταν εις βάρος του λιβυκού λαού. Όταν κάνεις μια συμφωνία "υπέρ" του λαού σου και ταυτόχρονα τα "παίρνεις", γιατί αυτό συμφέρει τον Καντάφι, θεωρείς ότι δεν κινδυνεύεις. Στη χώρα σου δεν έχει λόγο κανένας να σε ψάξει και οι "απέναντι" έχουν τον Καντάφι, ο οποίος γνωρίζει τι συμβαίνει, γιατί αυτός το έκανε. Σαρκοζί, Μέρκελ, Μπερλουσκόνι και Κάμερον όλοι έχουν συνάψει συμφωνίες με τον Καντάφι. Προνομιακές συμφωνίες, εφόσον ο Καντάφι με αυτόν τον τρόπο "αγόραζε" τη διεθνή νομιμοποίησή του. Ποιος από όλους αυτούς δεν πήρε ένα "δωράκι" παραπάνω, ακόμα κι όταν εξυπηρετούσε τα δικά του εθνικά συμφέροντα;
Μιλάμε για τρομερά πράγματα. Οι Καντάφι λεηλατούσαν έναν ολόκληρο λαό στο όνομα του σοσιαλισμού και ευεργετούσαν έναν ολόκληρο Πλανήτη στο όνομα του καπιταλισμού. Ο Μπλερ, ο οποίος μετά την Πρωθυπουργία της Βρετανίας είχε προταθεί για την Προεδρία της Ε.Ε., είναι σύμβουλος του Καντάφι. Ο Σαίφ Καντάφι δεν είναι μόνον "διδάκτωρ" του LSE, αλλά και μέγας ευργέτης του. Όταν όλα τα brain tank της Δύσης έχουν ευεργετηθεί από αυτήν την οικογένεια, ποιος θα τολμήσει να υποστηρίξει την επέμβαση στη Λιβύη; Έχουν αφήσει έναν ολόκληρο λαό να σφαγιάζεται, γιατί απλά τα ιδιωτικά συμφέροντα των ηγεσιών της Δύσης συμπίπτουν με τα ιδιωτικά συμφέροντα μιας οικογένειας που αιματοκυλάει έναν λαό.
Ακόμα και στην Ελλάδα μπορεί να βρει κάποιος τέτοια "διαπλοκή", που δεν της επιτρέπει ν' αρθρώσει έναν απλό λόγο υποστήριξης και συμπαράστασης σε έναν λαό, ο οποίος δολοφονείται. Πριν γίνει πρόεδρος ο Giorgo, έγινε Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Πήρε "χάρη" από "δημοκράτες", όπως ο Καντάφι, ο Μουμπάρακ, Μπεν Αλί ή ο Σαλέχ; Μπορεί τώρα ο Giorgo να τους απειλήσει, επειδή κάνουν εγκλήματα κατά των λαών τους; Μπορούν τα κόμματα να πιέσουν τον ιδιώτη ηγέτη τους, επειδή υποτίθεται αυτά αντιπροσωπεύουν πιο γενικά συμφέροντα; …Συμφέροντα μερίδων του ελληνικού λαού, που πραγματικά δείχνουν ευαισθησία στο δράμα του λιβυκού λαού;
Πόσο όμως αυτή η λαϊκή βάση των κομμάτων μπορεί να επηρεάσει τις ηγεσίες τους; Πόσο μπορούν τα ελληνικά κόμματα να πιέσουν; Μπορεί κάποιος να το σκεφτεί; Τα δύο μεγάλα κόμματα χρωστάνε δεκάδες εκατομμύρια στις τράπεζες. Η κυρίαρχη ιδιωτική τράπεζα - πέρα από τις κρατικές - όπου χρωστάνε, είναι η Τράπεζα Πειραιώς και άρα βρίσκονται υπό την ομηρία της …Υπό την ομηρία της τράπεζας του Βαρδινογιάννη …Της τράπεζας ενός πετρελαιά, που είναι βέβαιον ότι συνδέεται επαγγελματικά με όλα τα αιμοσταγή καθεστώτα της περιοχής και φιλικά με όλα τα υπόλοιπα.
Ποιο κόμμα θα κινητοποιηθεί υπέρ του δίκιου των λαών; Όλα τα κόμματα χρωστούν της "Μιχαλούς" στον συνεργάτη του Καντάφι και κολλητού του Μουμπάρακ; Ακόμα και το δήθεν "ευαίσθητο" ΚΚΕ χρωστάει σε ιδιωτικές τράπεζες. Πώς θα καβαλήσει τώρα τα κάγκελα της λιβυκής πρεσβείας, για να διαμαρτυρηθεί; Ακόμα κι αν αγνοήσει ότι ο Καντάφι είναι "ομοϊδεάτης" του, δεν μπορεί να τον καταγγείλει, γιατί το κόμμα του " λαού" χρωστάει σε "δάνειες δυνάμεις" …όπως θα έλεγε και ο Vlakogiorgo. Για μια τέτοια ώρα δάνειζαν όλοι αυτοί στα κόμματα. Για ποιον άλλο λόγο να δανείσει μια εμπορική τράπεζα σε ένα πολιτικό κόμμα, το οποίο ούτε καν ΑΦΜ δεν έχει; Με ποια λογική η Τράπεζα Πειραιώς έχει δανείσει δεκάδες εκατομμύρια σε δύο αναξιόπιστους δανειολήπτες, όπως είναι τα δύο κόμματα εξουσίας; Γιατί κανένας Εισαγγελέας δεν έκανε μια έρευνα, για μια τέτοιου είδους προφανώς παράνομη πράξη;
Η κοιμισμένη και διεφθαρμένη ελληνική Δικαιοσύνη δεν μπορεί να καταλάβει τι είδους δοσοληψία κρύβεται πίσω από αυτά τα δάνεια; Δεν μπορεί να καταλάβει ότι πρόκειται περί κατάφορης παραβίασης του νόμου περί χρηματοδότησης των κομμάτων από ιδιώτες; Τι άλλο εκτός από παράνομη χρηματοδότηση μπορεί να είναι ένα δάνειο σε ένα κόμμα χωρίς καμία εγγύηση και χωρίς καμία προοπτική εξόφλησής του; Τι ακριβώς έχει "αγοράσει" ο Βαρδινογιάννης με αυτά τα χρήματα; Μήπως αγόρασε τα ίδια τα κόμματα; …Τα κόμματα που ελέγχουν την εξουσία; …Τα κόμματα που ελέγχουν την δικαιοσύνη; …Τα κόμματα που μοιράζουν ΔΕΚΟ κοψοχρονιά;
Η ελληνική δικαιοσύνη δεν μπορεί να συνδέσει αυτά τα χρήματα με τις πολιτικές που επιβάλουν τα κόμματα στον λαό; Εκατό δισεκατομμύρια ευρώ πήραν οι τράπεζες από τα δύο αυτά κόμματα. Εκατό δισεκατομμύρια έδωσαν τα κόμματα στους δικούς τους δανειστές και για όσο διάστημα δεν αποπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στους δυνάμει εκβιαστές τους. Όμως, αυτά τα δισεκατομμύρια θα μπορούσαν να τα δώσουν, αν δεν μπαίναμε στο ΔΝΤ; Άρα; Άρα ποιος αποκλείει την πιθανότητα να μας έβαλαν στο ΔΝΤ γι' αυτά τα κομματικά δάνεια; Το ΔΝΤ δεν είναι αυτό, το οποίο σήμερα μας "αναγκάζει" να ξεπουλήσουμε τις μεγάλες ΔΕΚΟ; Οι ίδιοι εκβιαστές δεν αυτοί, οι οποίοι εμφανίζονται ως υποψήφιοι αγοραστές; Άρα; Άρα η ελληνική Δικαιοσύνη όχι απλά κοιμάται, αλλά έχει βυθιστεί σε κώμα προ πολλού.
Ποιος λαός μπορεί να ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον, όταν το κράτος του το εξουσιάζουν οι "μαριονέτες" της οικογένειας Βαρδινογιάννη; …Της οικογένειας, που έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη ΔΕΗ. Η ΔΕΗ οσονούπω ιδιωτικοποιείται. Η διαπλοκή, που τη διεκδικεί είναι όλη νεοταξίτικη. Δεν είναι μόνον οι Βαρδινογιάννηδες. Είναι οι Μπομπολαίοι, οι Μυτιλιναίοι και όλα τα "καλά" παιδιά". Όποιος δεν είναι κολλητός πετρελαιάδων, είναι κολλητός της Goldman Sachs. Όλοι αυτοί είναι ομοϊδεάτες και συνοδοιπόροι μ' αυτούς που επέβαλαν στην Ιαπωνία την ιδιωτική διαχείριση στα πυρηνικά. Είναι "υπάλληλοι" αυτών, οι οποίοι "πουλάνε" την πυρηνική τεχνολογία σαν "πράσινη" και φτηνή μορφή ενέργειας.
Η ΔΕΗ έχει έτοιμη υποδομή, για να μετατραπεί σε μερικά χρόνια - για να μην πούμε μήνες - σε πυρηνική. Τα εργοστάσια της Πτολεμαΐδας έχουν "πρόβλεψη" για τη μετατροπή τους σε πυρηνικά. Τι θα κάνουν όλοι αυτοί; Όταν τα ιδεολογικά και τα οικονομικά τους συμφέροντα συγκλίνουν προς το ίδιο αποτέλεσμα; Όταν μπορούν με αυτήν την επιλογή να έχουν καί την πίτα ολόκληρη καί τον σκύλο χορτάτο, εφόσον καί τα αφεντικά τους θα εξυπηρετήσουν καί θα μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους; Να κάνουν ό,τι ακριβώς έκαναν οι Ιάπωνες μέχρι σήμερα, οι οποίοι κινδυνεύουν να "εξατμιστούν" ως είδος. Σήμερα η ΔΕΗ δεν αφήνεται να "φλερτάρει" με τα τεράστια κέρδη τής επικίνδυνης πυρηνικής ενέργειας, επειδή είναι κρατική και ο λαός έχει "λόγο" στη λειτουργία της.
Τι θα γίνει αν αυτή περάσει στα χέρια του Μπόμπολα ή του Βαρδινογιάννη ή του Μυτιληναίου; Σήμερα ο λαός απειλεί με τη ψήφο του αυτούς, οι οποίοι αποφασίζουν για τις επιλογές της ΔΕΗ. Τι θα γίνει όταν γι' αυτές τις επιλογές θ' αποφασίζουν τα "συμφέροντα" των μετόχων; …Όταν θα βάλουν στη ΔΕΗ κάποιον Βουρλούμη ή Τσαμάζ ν' αναζητά τα μέγιστα κέρδη μετά από οδηγίες της λέσχης Μπίλντεμπεργκ; Τι θα γίνει αν ανάμεσα στους στρατηγικούς "επενδυτές" της ΔΕΗ είναι και οι Γερμανοί, οι οποίοι έχουν πυρηνικά εργοστάσια και τεχνογνωσία στη Γερμανία; Θα τους σταματήσει ο Γιώργος …ο φίλος του Καντάφι και πελάτης του Βαρδινογιάννη; …Θα τους σταματήσει ο Σαμαράς, ο οποίος φοβάται τους ταμίες της Τράπεζας του Βαρδινογιάννη; …Θα τους σταματήσει η Αλέκα, που φοβάται τους πάντες;
Πόσο απέχουμε λοιπόν από μια καταστροφή τύπου Ιαπωνίας; Όσο καιρό μας δίνει η Τρόικα, η οποία μας ωθεί βιαίως στην απόλυτη και χωρίς έλεγχο ιδιωτικοποίηση των πάντων; Και τί θα γίνει αν ο λαός αντιδράσει σ' αυτό το ιαπωνικό μοντέλο; Θα περάσουμε απευθείας στο λυβικό μοντέλο; Αν δεν κλάψουμε εξαιτίας των παραλείψεων των ιδιωτών, θα κλάψουμε εξαιτίας της βίας τους; Σήμερα βλέπουμε ότι ο λαός, ο οποίος αμφισβητεί τα διόδια του Μπόμπολα, έρχεται σε σύγκρουση με μηχανισμούς του κράτους. Το σχεδόν ιδιωτικοποιημένο κράτος υπηρετεί τον Μπόμπολα και όχι το αφεντικό του, που είναι ο λαός. Αν αύριο-μεθαύριο αυτό το κράτος ιδιωτικοποιηθεί σε απόλυτο βαθμό και ο λαός θα έχει πρόβλημα επιβίωσης κι αμφισβητήσει όλο το "κύκλωμα" της διαπλοκής, τι θα γίνει; Πόλεμος της εξουσίας, που υπηρετεί τους ιδιώτες απέναντι στον λαό;
Αυτά να μην μας φαίνονται μακριά. Δεν είμαστε μακριά από το φαινόμενο της Λιβύης. Ήδη βλέπουμε τα αρχικά συμπτώματα μιας τέτοιας πάθησης. Ήδη, όταν διαφωνούμε με τις παρανομίες του Μπόμπολα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα ΜΑΤ και τις αστυνομικές δυνάμεις. Όταν ερχόμαστε δηλαδή σε σύγκρουση με έναν παράνομο ιδιώτη, ερχόμαστε σε σύγκρουση με την κρατική καταστολή. Στα διόδια ή στην Κερατέα κάποιοι νιώθουν στο πετσί τους πώς αισθάνονται οι Λίβυοι. Τι θα γίνει όμως αν έρθουμε σε σύγκρουση με όλους αυτούς τους ιδιώτες μαζί; …Με όλους τους Μπόμπολες της χώρας; …Με το κατεστημένο; …Με το "κανταφικό" καθεστώς της χώρας; Θα βάλουν τον στρατό να μας αιματοκυλίσει; Μήπως θα μας αφήσουν κι "ασφαλείς" διεξόδους να διαφύγουμε υπό την προϋπόθεση ότι θ' "αναγνωρίσουμε" ότι όλοι οι εξεγερμένοι ήταν ναρκομανείς και τρομοκράτες;
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Σήμερα ανεχόμαστε τη διαπλοκή να παίζει με τους νόμους και το κράτος, που ακόμα είναι αδύναμη. Τι θα γίνει αν αυτή η διαπλοκή γίνει ο μεγαλύτερος εργοδότης της κοινωνίας; Πόσες δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλων έχει η ΔΕΗ; Πόσες χιλιάδες εργαζομένων έχει ο ΟΤΕ; Αν σ' αυτούς προσθέσεις τους εργαζομένους των διυλιστηρίων, των εθνικών οδών, των δικτύων ύδρευσης, αποχέτευσης κλπ., ποιο είναι το αποτέλεσμα; Αυτός είναι ένας τεράστιος ιδιωτικός στρατός. Ένας στρατός, ο οποίος θα πληρώνεται από τη διαπλοκή και θα την έχει ανάγκη. Πιστός όσο πιστός είναι και ο "στρατός" της Motor Oil στους Βαρδινογιάννηδες. Ένας στρατός, ο οποίος μαζί με τους κρατικούς υπαλλήλους θα μπορεί ν' απειλεί την κοινωνία ολόκληρη.
Αν σήμερα δεν μπορούμε να τους ελέγξουμε όλους αυτούς, θα τους ελέγχουμε όταν θ' αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο μεγάλου ποσοστού της ελληνικής κοινωνίας; Σήμερα δεν τους ελέγχουμε, που έχουμε μερικές ψωροφυλάδες και μερικές μπουλντόζες και θα τους ελέγξουμε όταν θα πάρουν στα χέρια τους όλους τους "διακόπτες" της χώρας; …Όταν ο Βαρδινογιάννης από την τουαλέτα του σπιτιού τους θα μας απειλεί με black out; …Όταν μερικές οικογένειες θα γίνουν ισχυρές όσο η οικογένεια του Καντάφι στη Λιβύη ή η αυτοκρατορική οικογένεια στην Ιαπωνία; Θα πάρουν αυτοί μια πυρηνική ΔΕΗ στα χέρια τους και εμείς θα προσευχόμαστε να πληρώσουν για την ασφάλειά μας; Θα υπομένουμε τα πάντα, για να μην κινδυνεύουμε να μπούμε στο ιαπωνικό δράμα; Αν τους αμφισβητούμε αυτό το δικαίωμα, θα μας στέλνει η κυβέρνηση του Giorgo τα ελληνικά πολεμικά αεροπλάνα, για να μας βομβαρδίζουν και να μας βάλουν στο λιβυκό δράμα;
Γιατί να μην το κάνει αυτό η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Επειδή είναι σοσιαλιστές; Και η κυβέρνηση της Λιβύης, που σφάζει τους πολίτες της, σοσιαλιστική είναι!!! Σε τι λοιπόν μπορεί να έχει ενδοιασμούς μια κυβέρνηση, η οποία έχει ήδη "βομβαρδίσει" τον λαό με φτώχεια; …Μια κυβέρνηση, η οποία δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να κλέψει την εξουσία με ψέματα και στη συνέχεια να "επιτεθεί" στο σύνολο των εργαζομένων …Μια κυβέρνηση, η οποία ορκιζόταν πως "έβλεπε" χρήματα και την ίδια στιγμή συνομιλούσε κρυφά με το ΔΝΤ …Μια κυβέρνηση, η οποία έχει υπογράψει μνημόνιο παράδοσης της χώρας σε ξένες δυνάμεις …Μια κυβέρνηση, η οποία ομολόγησε δια του προέδρου της πως "ονειρεύεται" να γίνει ένα απλό "γρανάζι" της παγκόσμιας διακυβέρνησης …Μια κυβέρνηση, η οποία έχει δηλώσει ότι θ' απεμπολήσει μεγάλο μέρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Μήπως αποτελεί κάποια ασφαλιστική "δικλείδα" ο πρόεδρός της; Γιος του Ανδρέα - του κολλητού του Καντάφι - είναι. Ομοεπίπεδος του γιου του Καντάφι είναι. Σε ίδια οικογενειακά και ιδεολογικά περιβάλλοντα μεγάλωσαν. Με ίδιους σεξομανείς, δειλούς, χαφιέδες και κλέφτες πατέρες μεγάλωσαν. Τις ίδιες περίπου σπουδές έχουν στα ίδια Πανεπιστήμια …με τον Καντάφι μάλιστα να υπερέχει αισθητά μπροστά στον Vlaka Giorgo. Γιατί λοιπόν να θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να γίνουμε Λιβύη στα καλά καθούμενα; Ο γιος του Καντάφι δεν είναι "παραγωγή" κάποιων μεντρεσέδων. Δεν είναι "ταλιμπάν" του Ισλάμ. Απόφοιτος του LSE είναι. Εκλεκτός της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ είναι. Συμμαθητής και ομοτράπεζος του Παπακωνσταντίνου είναι. Χορηγός πολλών ηγεσιών Δύσης κι Ανατολής. Στην ίδια Σοσιαλιστική Διεθνή με τον Vlaka Giorgo ανήκει.
Αν δηλαδή αύριο-μεθαύριο η πυρηνική ΔΕΗ ανάμεσα σε όλους τους άλλους ανήκει και στον κολλητό του Μουμπάρακ και του Καντάφι Βαρδινογιάννη, τι να περιμένουμε για το πυρηνικό της πρόγραμμα; Αν γίνει ατύχημα ή αν αντιδράσει ο λαός, τι θα κάνουν όλοι αυτοί; Αυτό, το οποίο έκαναν πάντα. Θα δώσουν εντολή στον Giorgo να μεριμνήσει. Αν τους αγνοήσει, θα δώσουν εντολή στον Σαμαρά. Πρόβλημα δεν έχουν. Ελέγχουν απόλυτα τον δικομματισμό. Ελέγχουν τα δάνεια των κομμάτων και μπορούν να τα εκβιάσουν. Ελέγχουν τους διεφθαρμένους των κομμάτων, γιατί αυτοί οι ίδιοι τους διέφθειραν.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Του λύθηκε η απορία γιατί ο Ρέππας νομοθετεί μέσα στα άγρια μεσάνυκτα, τώρα που ξεσηκώθηκε ο λαός για τα διόδια. Πρέπει να εξυπηρετηθούν τα αφεντικά της πολιτικής εξουσίας και αυτά δυστυχώς δεν είναι εκείνα, τα οποία περιγράφει το Σύνταγμα …Το Σύνταγμα, το οποίο χρειάζεται ανανέωση, εφόσον έχει αλλάξει η κυριαρχία στη χώρα. Κυρίαρχος δεν είναι πλέον ο λαός. Κυρίαρχη είναι η συμμορία του Βαρδινογιάννη, του Μπόμπολα, του Λάτση, του Κόκκαλη κλπ.. …Η συμμορία, την οποία συνέφερε να μπούμε στο ΔΝΤ και γι' αυτό μπήκαμε. Όταν λοιπόν στο μέλλον ο λαός θα ξεσηκωθεί για πιο σοβαρά πράγματα, δεν θα "φάει" νέους νόμους, αλλά βόμβες πραγματικές.
Αυτά όλα τα γράφουμε, για να καταλάβει ο αναγνώστης ότι δεν βρισκόμαστε μακριά ούτε από την Ιαπωνία ούτε από τη Λιβύη. Το ίδιο ισχύει και για όλα τα υπόλοιπα κράτη …Όλα τα κράτη, τα οποία μπήκαν στη Νέα Τάξη …Όλα τα κράτη με τις διεφθαρμένες "ιδιωτικοποιημένες" ηγεσίες, που, ως υπάλληλοι των ισχυρών της Νέας Τάξης, παραδίδουν τα πάντα στα αφεντικά τους. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Έχει ιδιωτικοποιηθεί ο Πλανήτης. Έχουν ιδιωτικοποιηθεί τα κράτη. Έχουν ιδιωτικοποιηθεί οι πατρίδες των λαών. Μερικοί ιδιώτες ελέγχουν το σύνολο του Πλανήτη. Αυτών τα λάθη και οι παραλήψεις είναι εκείνα, τα οποία δημιουργούν τα "τσουνάμι" που βλέπουμε …Όλα τα "τσουνάμι" …όποια φορά κι αν έχουν. Τα "τσουνάμι" των δυνάμεων, που στρέφονται εναντίον των λαών και τα "τσουνάμι" των λαών, που στρέφονται εναντίον των ηγεσιών τους.
Ο κόσμος όλος έγινε ένα "χωριό", αλλά αυτό το "χωριό" εκτός από μικρό αποδεικνύεται κι επικίνδυνο. Ένα παραθαλάσσιο "χωριό", το οποίο κοιτάζει "αμέριμνο" έναν "ωκεανό" συμφερόντων και δεν γνωρίζει πότε θα σκάσει πάνω του το "τσουνάμι". Το "τσουνάμι" προβλημάτων, τα οποία είναι αναπόφευκτα, γιατί απλούστατα το ιδιωτικό κεφάλαιο και οι κερδοσκόποι δεν μπορούν να περιοριστούν. Όπως δεν μπορεί να αυτοπεριοριστεί ένα λιοντάρι μέσα σε ένα κοτέτσι, έτσι δεν μπορούν να αυτοπεριοριστούν και τα κολοσσιαία ιδιωτικά συμφέροντα σε έναν απροστάτευτο Πλανήτη …Θα απειλήσουν ακόμα και τους εαυτούς τους, γιατί αυτή είναι η φύση τους. "Αν δεν το κάνω εγώ, θα το κάνει κάποιος άλλος" …σκέφτεται ο ιδιώτης και με αυτόν τον τρόπο μπήγει ακόμα πιο βαθιά το "μαχαίρι" του στα πλευρά της ανθρωπότητας.
Στην πραγματικότητα αυτό, το οποίο είδαμε σήμερα, είναι η "τήξη" του "πυρήνα" της Νέας Τάξης. Ο "αντιδραστήρας" της Wall Street έχει λεηλατήσει τα πάντα και έχει αρχίσει να στερείται ψυκτικού "υγρού". Αυτή η έλλειψη είναι που αποκαλύπτει τα "στοιχεία" των "καυσίμων" της. Τώρα είναι θέμα χρόνου να "εκραγεί" και να καταστρέψει όχι μόνον τους λαούς, αλλά και τους διαχειριστές της …Απλά πράγματα. Η ιδιωτικοποίηση του Πλανήτη έφτασε στα όρια της απόδοσής της και άρχισε να λειτουργεί εις βάρος της. Αρκούσε κάπου να ξεπεραστούν τα όρια για τον οποιονδήποτε λόγο και θα είχαμε το "ατύχημα" …Το "ατύχημα", που θα ήταν η "σταγόνα" που θα ξεχείλιζε το "ποτήρι" …Η "σταγόνα", που θα έλειπε από τον "αντιδραστήρα" της οικονομίας και θα την οδηγούσε στην "υπερθέρμανση".
Στην Ιαπωνία αρκούσε το τσουνάμι, για να φανεί πού οδηγεί η "οικονομία" της ιδιωτικής διαχείρισης. Στη Λιβύη αρκούσε το "τσουνάμι" της ακρίβειας στην Αίγυπτο και την Τυνησία, για να φανεί η "κονόμα" της ιδιωτικής εξουσίας. Καί τα δύο αυτά "τσουνάμι" ξεκίνησαν από το ίδιο αίτιο. Η απληστία των ιδιωτών για κέρδος οδήγησε σ' αυτήν την κατάσταση …Η απληστία της Wall Street για κέρδη από την ιαπωνική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και η απληστία της ίδιας Wall Street από το εμπόριο τροφίμων. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε. "Αποκαλύφθηκαν" οι "ράβδοι" καυσίμων της Νέας Τάξης …Αποκαλύφθηκε το αίτιο, το οποίο προκάλεσε το πρόβλημα. …Αποκαλύφθηκε το καλά κρυμμένο μυστικό της Νέας Τάξης …Ο μύθος, ο οποίος θέλει την ιδιωτικοποίηση των πάντων να "συμφέρει" τους λαούς …Τους "συμφέρει" όσο συμφέρει τους Ιάπωνες η ιδιωτική διοίκηση των πυρηνικών αντιδραστήρων και όσο συμφέρει τους Λίβυους η ιδιωτική διοίκηση της Καντάφι Α.Ε..
Η Νέα Τάξη αργά αλλά σταθερά βαδίζει προς την αυτοκαταστροφική της "έκρηξη". Η Νέα Τάξη, την οποία σχεδίασαν οι άσχετοι τοκογλύφοι, κερδοσκόποι και λοιπά παράσιτα, βαδίζει προς το τέλος της …Στο αναπόφευκτο τέλος της. Όχι επειδή ξύπνησαν οι λαοί απότομα, αλλά επειδή δεν μπορεί να αυτορυθμιστεί. Δεν μπορεί να πετύχει αυτό, το οποίο θεωρούσε ως βασική της αρχή ο "μηχανικός" Γκρίνσπαν. Δεν μπορεί να πετύχει την αυτορύθμισή της και έτσι η ανεξέλεγκτη "σχάση" οδηγεί στην "υπερθέρμανση" και στην "έκρηξη" …Στην "υπερθέρμανση", η οποία εμφανίζει ιδιωτικές περιουσίες τύπου Μπάφετ και στην "έκρηξη" από τις συνέπειες αυτής της "υπερθέρμανσης" της απληστίας. Στην Ιαπωνία πνίγηκε στο "τσουνάμι" η καπιταλιστική αντίληψη του Γκρίνσπαν και στη Λιβύη πνίγηκε στο "αίμα" η σοσιαλιστική αντίληψη των υπαλλήλων του Γκρίνσπαν.
Αυτή ακριβώς η αντίληψη σήμερα καταρρέει. Το πρόβλημα της Νέας Τάξης είναι πλέον μη αναστρέψιμο. Γιατί; Γιατί στην ουσία κρίνεται η "ψυχή" της. Κρίνεται η επιστημοσύνη της. Κρίνεται η παιδεία της και ο προσανατολισμός της. Κρίνεται ο τρόπος αντίληψής της σ' ό,τι αφορά τη διαχείρισή της. Οι κερδοσκόποι και οι τοκογλύφοι στο σημείο αυτό απέτυχαν. Αφού μετέτρεψαν τις πραγματικές επιστήμες σε "καρότο" για τους φτωχούς, παρέδωσαν τη διαχείριση στα δικά τους παιδιά. Μετέτρεψαν σε κυρίαρχη επιστήμη την παπαρολογία των τοκογλύφων και έδωσαν στα παιδιά τους τα κορυφαία πτυχία …Τα πτυχία, τα οποία αγόρασαν από τα διάφορα LSE και Χάρβαρντ οι Παπανδρέου, οι Καντάφηδες και οι Παπακωνσταντίνου.
Αυτοί οι διάσημοι τενεκέδες και οι συμμαθητές τους απέτυχαν με ό,τι κι αν καταπιάστηκαν και αυτοί θα παρασύρουν τα πάντα στην κατάρρευση. Όπου τους έβαλαν, έκαναν τα ίδια και απειλούν τα πάντα με ιαπωνικές και λιβυκές καταστάσεις. Έχοντας υιοθετήσει άκριτα τη λογική των τοκογλύφων "δασκάλων" τους και αναζητώντας τα μέγιστα κέρδη, για ν' αρπάξουν τα μέγιστα μπόνους, λειτούργησαν σαν τις "ακρίδες". Όπου μπήκαν, "αφυδάτωσαν" και τελικά νέκρωσαν τα πάντα. Πουθενά δεν άφησαν έργο, γιατί δεν είχαν γνώσεις για ν' αφήσουν έργο. Άχρηστοι τοκογλύφοι αποδείχθηκαν, οι οποίοι πούλησαν, διέλυσαν και επινοικίασαν τα έργα όλων των άλλων …Κουτορνίθια, που όμοιά τους δεν έχει "ξαναδεί" η ανθρώπινη ιστορία.
Τους δόθηκαν εργοστάσια να διαχειριστούν και τους έβαλαν "λουκέτο", αναζητώντας τα μεγαλύτερα κέρδη πέρα από τους ωκεανούς. Τους δόθηκαν τράπεζες να διαχειριστούν και δημιούργησαν "φούσκες" και "τοξικά", αναζητώντας τα μεγαλύτερα κέρδη. Τους δόθηκαν κράτη να διαχειριστούν και διέλυσαν τις κοινωνικές τους πολιτικές, ποντάροντας σε επισφαλή δομημένα ομόλογα. Τους δόθηκαν ΔΕΚΟ να διαχειριστούν και τις παρέδωσαν στους "γαλαντόμους" προμηθευτές τους. Μετέτρεψαν τη Δύση σε κρανίου τόπο, όπου η φτώχεια και η ανεργία απειλεί τα πάντα. Στο όνομα του κέρδους κατέστρεψαν όλους όσους εξαρτώνταν από τη μεγάλη ή τη μικρή εξουσία τους. Οι άνθρωποι, ως πολίτες, ως εργαζόμενοι ή καταναλωτές, υπέφεραν εξαιτίας τους. Τώρα θα έρθουν αντιμέτωποι με τα έργα τους. Τώρα έχουν "φουσκώσει" τον κόσμο και περιμένουν να δουν πού θα τους χτυπήσει το "κύμα" …Το "κύμα", το οποίο άρχισε από το νότιο μέρος της Μεσογείου και είναι θέμα χρόνου να περάσει στην απέναντι "όχθη".
Με πυρηνικές εκρήξεις στην Ιαπωνία ξεκίνησε κάποτε η Αμερικανική Τάξη Πραγμάτων και με τέτοιες εκρήξεις θα κλείσει. Τα πυρηνικά μάς έβαλαν στον σύγχρονο Μεσαίωνα και αυτά θα μας βγάλουν από αυτόν. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ πως η πιο σκοτεινή στιγμή της νύχτας είναι ελάχιστες στιγμές πριν την ανατολή. Στην πιο σκοτεινή περίοδο της ανθρωπότητας ανατέλλει η ελπίδα. Η ελπίδα για ολόκληρο τον κόσμο. Από την Άπω Ανατολή θα ξεκινήσει η νέα ημέρα για την ανθρωπότητα. Αυτό, το οποίο βλέπουμε σήμερα, είναι η Ανατολή του Ηλίου. Η Ανατολή, η οποία θα φέρει στο φως έναν νέο κόσμο. Έναν κόσμο πιο όμορφο, πιο δίκαιο, πιο πλούσιο και πιο ασφαλή για όλους τους ανθρώπους.











ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ


Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’




http://eamb-ydrohoos.blogspot.com








Υ.Γ.
Βλέποντας εικόνες από την καταστροφή στην Ιαπωνία, θαυμάζουμε τον ηρωισμό και την αυτοθυσία που διακρίνει τους τεχνικούς και τους πυροσβέστες, οι οποίοι δίνουν την ύστατη μάχη, για να σωθεί η Ιαπωνία από τη μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία της. Παράλληλα όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και μερικές μεγάλες "απουσίες". Πού βρίσκονται σήμερα όλοι εκείνοι οι οικονομολόγοι και οι μάνατζερ της εταιρείας, οι οποίοι με τις "σοφές" αποφάσεις τους την έφεραν σ' αυτήν την κατάσταση; Πού βρίσκονται εκείνοι, οι οποίοι εισέπρατταν μπόνους εκατομμυρίων, για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα αυτό;
Γιατί αυτοί, οι οποίοι σήμερα θυσιάζουν την υγεία τους και τη μακροζωία τους - και είναι οι ταπεινοί μισθωτοί εργαζόμενοι - δεν απαιτούν τη συμμετοχή των χρυσοκάνθαρων κηφήνων στο "πεδίο" της μάχης; Ας μην κάνουν τίποτε, εφόσον έτσι κι αλλιώς περίπου "κουλοί" είναι. Δεν πρέπει όμως να παρευρίσκονται στον τόπο του δυστυχήματος μόνον για συμπαράσταση και για να πάρουν το μερίδιό τους σε ραδιενέργεια; Πού βρίσκονται τα Golden Boys; Να τσακιστούν να πάνε στους πυρηνικούς αντιδραστήρες, αλλιώς να μην πάει κανένας άλλος. Να δικαστούν ως εγκληματίες πολέμου, γιατί με τις πράξεις τους και τις παραλήψεις τους προκάλεσαν ζημιές πολέμου στην κοινωνία της Ιαπωνίας.

Δεν φεύγω από τον Άρειο Πάγο

Το ελληνικό χρέος δεν είναι οικονομικό πρόβλημα...
Είναι δικαστικό πρόβλημα.
Γενναίους δικαστές χρειάζεται η Ελλάδα για να σωθεί και όχι ικανούς πολιτικούς.
Όταν έχει κάποιος ένα πρόβλημα υγείας, δεν πηγαίνει στην πολεοδομία, για να του το λύσουν. Πηγαίνει στο νοσοκομείο, γιατί εκεί υπάρχουν οι ειδικοί επιστήμονες, αλλά και οι "κατά τω νόμω και τη επιστήμη" κατάλληλες υποδομές για την επίτευξη του θετικού αποτελέσματος. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους θα πρέπει και οι Έλληνες ν' αναζητήσουν τη λύση του προβλήματός τους στους "αρμοδίους" και όχι στους άσχετους. Το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα δεν είναι θέμα πολιτικής. Θα ήταν τέτοιο, αν το χρέος ήταν πραγματικό και όχι προϊόν απάτης. Θα ήταν τέτοιο, αν ίσχυε η παγκάλεια ρήση τού …"μαζί τα φάγαμε". Όμως, επειδή αυτό είναι προφανές ότι δεν συμβαίνει, αντιλαμβανόμαστε ότι το πρόβλημα είναι πρόβλημα δικαιοσύνης και άρα ανήκει στη σφαίρα των αρμοδιοτήτων της δικαιοσύνης.
Σήμερα οι πονηροί, οι οποίοι τα κονόμησαν από τη διαφθορά έχουν βάλει τους Έλληνες στη λογική της οικονομίας και των μεθόδων επίλυσης των δικών της προβλημάτων, προκειμένου να τους παρασύρουν μακριά από την πραγματική και ευνοϊκή γι' αυτούς λύση. Έχουν βάλει τους πάντες να σκέφτονται σαν λύσεις την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, τη μείωση των επιτοκίων, την επιστροφή στη δραχμή και άλλα τέτοια οικονομικά "φάρμακα". Όλα αυτά είναι λάθος. Γιατί; Γιατί ξεκινούν από λανθασμένη "εκκίνηση". Όλα αυτά ισχύουν μόνον εάν και εφόσον το χρέος είναι πραγματικό …Μόνον εάν το χρέος είναι νόμιμο και ως εκ τούτου επιβαρύνει τον δανειολήπτη. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Είναι το ελληνικό χρέος νόμιμο; Πώς λοιπόν, όταν αμφισβητείται η νομιμότητα ενός χρέους, το οποίο προέκυψε εξαιτίας της διαφθοράς των πολιτικών, μπορεί να επιλυθεί από πολιτικούς;
Απλά πράγματα. Αν κλέψεις από έναν άνθρωπο το αυτοκίνητό του, δεν τον βάζεις στη διαδικασία να "παζαρεύει" πόσο, με ποιον τρόπο και με τι δόσεις μπορεί να το πληρώσει, για να το ξαναποκτήσει. Η κλοπή είναι έγκλημα και εκεί σταματά η υπόθεση. Ποινικό είναι το θέμα και όχι οικονομικό. Από τον δικαστή λύνεται το πρόβλημα και όχι από τον λογιστή. Αν έχει ή αν δεν έχει χρήμα ή περιουσία για να το ξαναποκτήσει, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο και δεν μπαίνει καν στην υπόθεση. Το αυτοκίνητό του επιστρέφεται και ούτε καν τον αφορούν οι τόκοι και τα επιτόκια.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την Ελλάδα. Αν η Ελλάδα έχει ή δεν έχει περιουσία, για να εξαγοράσει το χρέος της ή αν έχει ή δεν έχει δυνατότητα να πληρώσει τις δόσεις αυτού του χρέους, αυτό είναι κάτι που στην περίπτωση αυτήν είναι δευτερεύον. Το πρωτεύον είναι ν' αποδειχθεί η νομιμότητα ή η παρανομία του χρέους. Είναι το ελληνικό χρέος νόμιμο, ώστε να συνεχίσουμε την αναζήτηση λύσης και στον οικονομικό τομέα;
Σε μια κοινωνία όπου οι πάντες θεωρούν τον πολιτικό κόσμο διεφθαρμένο και "διαπλεκόμενο", είναι δυνατόν να θεωρούνται οι προσπάθειές τους ειλικρινείς; Σε ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο —ανεξαρτήτως κομματικής ταμπέλας— οι πάντες υπηρέτησαν τους ίδιους ντόπιους διαπλεκόμενους και διεθνείς τοκογλύφους, είναι δυνατόν να περιμένουμε τη λύση από μια απλή αλλαγή του κόμματος, που ασκεί την εξουσία; Όχι βέβαια. Όλοι αυτοί από κοινού εγκλημάτησαν εναντίον του ελληνικού λαού και το τελικό αποτέλεσμα αυτού του εγκλήματος ήταν το χρέος που του φόρτωσαν. Τώρα είναι θέμα δικαιοσύνης να βρεθούν τα εγκλήματα και οι εγκληματίες και αφού συνδεθούν με το χρέος να το "καταδικάσουν" και το ίδιο.
Στην πραγματικότητα η Ελλάδα δέχθηκε μια οικονομική επίθεση, η οποία μοιάζει με "πόλεμο" σ’ ό,τι αφορά τις συνέπειές της, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια τεράστια απάτη. Μια μεγάλη αλλά κοινή οικονομική απάτη. Μια απάτη, η οποία απλά στην προκειμένη περίπτωση διαπράχθηκε από συγκεκριμένα κράτη εις βάρος του ελληνικού κράτους. Απατεώνες δεν είναι μόνον οι ιδιώτες, αλλά και τα κράτη. Θύματα απάτης δεν είναι μόνον οι ιδιώτες, αλλά και τα κράτη. Απλά πράγματα. Όποιο "πρόσωπο" έχει οικονομικά συμφέροντα, μπορεί να διαπράξει απάτη και τέτοια "πρόσωπα" δεν είναι μόνον τα φυσικά πρόσωπα. Τέτοια "πρόσωπα" μη φυσικά είναι και τα κράτη. Κάποια κράτη λοιπόν για ιμπεριαλιστικούς λόγους "επιτέθηκαν" στην Ελλάδα και ως εκ τούτου την "αδίκησαν". Διέπραξαν απάτη και σ' αυτήν την απάτη είχαν συνεργούς το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Τώρα αυτοί οι απατεώνες "σκέφτονται" από κοινού τη δήθεν λύση. Διαφθορείς και διεφθαρμένοι σκέφτονται από κοινού τη λύση, η οποία θα "φορτώσει" την εγκληματική τους ενέργεια στις πλάτες του λαού …Του λαού, ο οποίος εξαπατήθηκε από διεφθαρμένους πολιτικούς, που τα "πήραν" από ιμπεριαλιστικά αρπακτικά, τα οποία για τον νόμο δεν είναι τίποτε παραπάνω από κοινά "απατεωνίστικα" κράτη. Όλοι αυτοί παρακάμπτουν για ευνόητους λόγους το ποινικό μέρος της υπόθεσης και πάνε κατ’ ευθείαν στο οικονομικό. Θεωρούν ντε φάκτο νόμιμο το χρέος και τους απασχολούν μόνον τα επιτόκια και οι χρόνοι για την αποπληρωμή.
Δεν χρειάζεται να έχει κάποιος μαντικές ή άλλες ξεχωριστές ικανότητες, για να καταλάβει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως μας τα δείχνουν κάποιοι. Αρκεί βλάκας να μην είσαι και θα καταλάβεις ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει με το ελληνικό χρέος. Αρκεί μόνον να σκεφτεί κάποιος το εξής απλό πράγμα. Ο Παπαδήμος, που, ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, επέτρεπε σε ξένους να "μαγειρεύουν" τα οικονομικά στοιχεία της χώρας, εργάζεται σήμερα για τους δανειστές μας στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα του Τρισέ και μας προτείνει "λύσεις", για να ξεπληρώσουμε τα παράνομα δάνεια, στα οποία είχε κι αυτός συμμετοχή. Ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος σήμερα ως υπουργός οικονομικών ξεπουλάει τα πάντα και παρακάμπτει την ίδια τη Βουλή, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους "δανειστές" μας, ήταν ανάμεσα σ' αυτούς, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι στην εποχή του Παπαδήμου για τα παράνομα δάνεια.
Είναι δυνατόν οι βασικοί ύποπτοι για μια τρομερή δολοφονία, να είναι ταυτόχρονα και οι μοναδικοί ανακριτές καί δικαστές της υπόθεσης; Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα με το ελληνικό χρέος. Προσπαθούν να το "επιλύσουν" αυτοί, οι οποίοι θα έπρεπε να είναι φυλακή γι' αυτό. Αυτό πρέπει να είναι το αντικείμενο της δικαστικής διερεύνησης και να αφορά το σύνολο των κυβερνήσεων που το δημιούργησαν. Μόνον αν σπάσει αυτή η "ομερτά" των απατεώνων των δύο κομμάτων, που μονοπωλούν την εξουσία, μπορεί κάποιος να διεκδικήσει τη σωτηρία της Ελλάδας. Γιατί; Γιατί, αν αποδειχθεί η δική τους διαφθορά, θα αποκαλυφθούν οι ξένοι διαφθορείς τους.
Τότε θα υπάρχουν στοιχεία, για να σωθούμε. Θα υπάρχουν στοιχεία, για ν' αποδείξουμε ότι το ελληνικό χρέος ήταν ένα "απεχθές χρέος", το οποίο το δημιούργησαν οι ίδιοι οι δανειστές μας, διαφθείροντας τους ηγέτες μας. Απλά πράγματα. Δεν φταίει ο ελληνικός λαός για το χρέος που του φόρτωσαν και τώρα του ζητάνε την πατρίδα του για να το ξεπληρώσει. Φταίνε οι προδότες, που τον "φόρτωσαν" με αυτό το χρέος, επειδή διαφθάρηκαν από τους δανειστές μας.


Αν το καταλάβουμε αυτό, έχουμε καταλάβει τη λύση του προβλήματος. Μόνον αν πάει ο Σημίτης φυλακή, θα μάθουμε τι ακριβώς έγινε με τη Goldman Sachs. Γιατί αυτή η συμμορία τοκογλύφων πήρε ως αμοιβή 300 εκατομμύρια ευρώ, για να "τακτοποιήσει" λογιστικά ένα ποσό απλά τριπλάσιο από την αμοιβή της; Αν πάει φυλακή ο Σημίτης γι' αυτήν την "τακτοποίηση", θα τον ακολουθήσει και ο τότε σύμβουλός του, που σήμερα υπέγραψε ως Υπουργός Οικονομικών την "παράδοση" της χώρας στην ξένη κατοχή. Αυτή η τακτοποίηση" πόσο επηρέασε τη δανειακή μας ικανότητα και ποιους ωφέλησε; Ποιος —με λίγα λόγια— "ξεγέλασε" τους διεθνείς επενδυτές για να βγάλει τεράστια κέρδη; Οι Έλληνες ή η Goldman Sachs; Όποιος τους ξεγέλασε για να βγάλει κέρδη, αυτός είναι υποχρεωμένος να τους αποζημιώσει. Δεν χρωστάνε οι Έλληνες στους επενδυτές. Χρωστάνε οι τοκογλύφοι στους επενδυτές, οι οποίοι τους παγίδευσαν, χρησιμοποιώντας ως μέσο —και εν αγνοία των Ελλήνων— την ελληνική οικονομία.
Τα ανάλογα αφορούν και όλους τους εμπλεκόμενους στην εσωτερική διαφθορά της χώρας. Δεν δανείστηκαν οι Έλληνες, για να κάνουν σπατάλες. Το κράτος ήταν "σπάταλο", γιατί κάποιοι πονηροί διέφθειραν τους Έλληνες πολιτικούς, για να ξεπουλάνε τη "σαβούρα" τους και να διατηρούν τους δείκτες της ανάπτυξής τους υψηλούς. Δεν ξύπνησαν μια μέρα οι Έλληνες και άρχισαν να δανείζονται ως ιδιώτες ή ως κράτος, για να καταναλώνουν τα γερμανικά προϊόντα για να μην μένουν άνεργοι οι Γερμανοί εργάτες. Η γερμανική κυβέρνηση σε συνεργασία με το γερμανικό κεφάλαιο διέφθειραν τους πάντες στην Ελλάδα, για να υπάρχει αυτή η ελληνική σπατάλη. Η γερμανική παραγωγή άκμαζε από την πληρωμένη ελληνική "σπατάλη".
Από τα γερμανικά υποβρύχια, τα οποία αγοράζονταν σε απίστευτα υψηλές τιμές, μέχρι τις επιδοτήσεις για αποσύρσεις αυτοκινήτων, πάντα οι ίδιοι διαφθορείς διέφθειραν εκείνους που μπορούσαν να τους εξυπηρετήσουν. Γιατί η σύμμαχος και ευρωπαϊκή Ελλάδα αγόραζε τα γερμανικά υποβρύχια πιο ακριβά απ' ό,τι τα αγόραζαν κράτη της Άπω Ανατολής; Γιατί η υπερχρεωμένη Ελλάδα επιδοτούσε με "δανεικά" την αγορά αυτοκινήτων, ενώ δεν διέθετε αυτοκινητοβιομηχανία; Γιατί ένα υπερχρεωμένο κράτος επιδοτούσε και πάλι με "δανεικά" την αγορά κλιματιστικών, τη στιγμή που δεν διέθετε το ίδιο μια ανάλογη βιομηχανία; Γιατί κάποιοι αρμόδιοι στο να παίρνουν αποφάσεις πολιτικοί "λαδώνονταν" από εκείνους, οι οποίοι είχαν κέρδος από τα "λάθη" τους και οι κερδισμένοι ήταν σχεδόν μόνιμα οι Γερμανοί.
Έτσι γιγαντώθηκε το εξωτερικό μας χρέος και όχι εξαιτίας της σπατάλης των Ελλήνων. Οι διαφθορείς το γιγάντωσαν, γιατί αυτό τους συνέφερε. Οι διαφθορείς μάς ανάγκαζαν να δανειζόμαστε, για ν' "αυτοκτονήσουμε" από τα χρέη μας. Οι δανειστές μας "λάδωσαν" όλους τους πολιτικούς, για να μας τυλίξουν όλους μαζί σε μια "υποθήκη". Τώρα οι Γερμανοί διαφθορείς μάς "πουλάνε" και ηθική.
Ηθική αλά καρτ μέχρι εκεί που τους συμφέρει. Θέλουν για παράδειγμα τους Έλληνες τίμιους αποπληρωτές των δανείων τους, αλλά δεν θέλουν ν’ αναζητάνε τη νομιμότητα των δανείων και άρα να κρίνουν την ατιμία των ιδίων. Η ηθική κρίση προφανώς αφορά μόνον τους "κατώτερους" Έλληνες και όχι τους υπεράνω ηθικής "ανώτερους" Γερμανούς και όλους τους υπόλοιπους δανειστές μας. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι Γερμανοί έχουν ένα "θεματάκι" με την ηθική. Μόνον η ηθική των άλλων τίθεται υπό αμφισβήτηση και ποτέ η δική τους.
Αυτοί μπορούν να κάνουν copy-paste διδακτορικά και να γίνονται Υπουργοί Άμυνας, αλλά, αν το έκανε κάποιος άλλος άνθρωπος διαφορετικής εθνικότητας, θα τον λιθοβολούσαν δημοσίως και θα απαιτούσαν να μπει "λουκέτο" στο Πανεπιστήμιο που το επέτρεψε να συμβεί. Θα τον χρησιμοποιούσαν, για ν' αποδείξουν πόσο "κατώτερο" είναι το έθνος από το οποίο προέρχεται. Φαντάζεται κάποιος τι θα έκαναν οι Γερμανοί, αν ένας Έλληνας υπήκοος κατηγορούνταν για διαφθορά Γερμανών αξιωματούχων και προστατευόταν από την ελληνική δικαιοσύνη, για ν' αποφύγει τη γερμανική τιμωρία; Τι θα έκαναν οι Γερμανοί, αν η περίπτωση Χριστοφοράκου είχε αντίστροφους όρους; Νέα σταυροφορία ηθικής κάθαρσης θα κήρυσσαν οι Γερμανοί εναντίον της Ελλάδας.
Αυτοί οι υπεράνω πάσης αμφισβήτησης "ηθικοί" άνθρωποι σήμερα προστατεύουν όλους τους ανήθικους Έλληνες. Εξαιτίας τους δεν πάει ο Τσουκάτος φυλακή. Γιατί, αν πάει φυλακή αυτός, ο οποίος "έπαιρνε" τα παράνομα χρήματα, θα "καταδικάσει" κι αυτόν που τα έδινε …και άρα τη Siemens. Γι' αυτόν τον λόγο δεν πάει ο Μαντέλης φυλακή. Γιατί, αν πάει φυλακή αυτός, ο οποίος έπαιρνε "χορηγίες", θα "καταδικάσει" κι αυτόν που τις έδινε, για να "βελτιωθούν" οι τηλεπικοινωνίες. Γι' αυτόν τον λόγο δεν πάει ο Λιάπης φυλακή. Γιατί, αν πάει φυλακή αυτός, θα "καταδικάσει" κι αυτόν που παρέδιδε "φαρδιά" βαγόνια. Γι' αυτόν τον λόγο δεν πάει φυλακή ο κουφός με το αυθαίρετο. Γιατί, αν πάει φυλακή ο Σουφλιάς, θα "καταδικάσει" και τον Μπόμπολα, ο οποίος είναι συνέταιρος με τη Goldman Sachs.
Αντιλαμβανόμαστε πως πίσω από τη σημερινή ατιμωρησία των διεφθαρμένων πολιτικών κρύβονται μεγάλα συμφέροντα …Πολύ μεγάλα συμφέροντα. Δεν τιμωρούνται όλα αυτά τα καθάρματα, όχι επειδή οι ίδιοι είναι ισχυροί, αλλά επειδή είναι ισχυρά τα αφεντικά τους, που τους έκαναν καθάρματα. Δεν πηγαίνουν φυλακή οι Σημίτηδες και οι Τσοχατζόπουλοι και οι Μαντέληδες, όχι επειδή είναι ισχυροί οι ίδιοι, αλλά επειδή είναι ισχυρές η Goldman Sachs, η Mercedes, η Siemens και οι άλλες "αδερφές".
Αυτές οι εταιρείες θα είναι ισχυρές για όσο διάστημα θα μπορούν να κρύβονται πίσω από την ατιμωρησία εκείνων που διέφθειραν. Για όσο διάστημα οι διεφθαρμένοι πολιτικοί μένουν ατιμώρητοι, οι διαφθορείς θα μένουν στο απυρόβλητο. Μόνον αν οι διεφθαρμένοι πολιτικοί πάνε φυλακή, θα έρθει και η σειρά των εταιρειών που τους διέφθειραν. Η προστασία των διεφθαρμένων πολιτικών είναι η πρώτη και βασικότερη "γραμμή" άμυνας όλων αυτών των εταιρειών της διαφθοράς. Αν καταρρεύσει αυτή η "γραμμή", τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Τότε οι σημερινοί ηθικολόγοι του Ρήνου θα κινδυνεύσουν να πνιγούν μέσα σε έναν "Ρήνο" κατηγοριών για διαφθορά.
Γι' αυτόν τον λόγο οι ισχυροί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες βάζουν στο "παιχνίδι" και τους δικαστικούς. Στο "παιχνίδι" της διαφθοράς σε "είδος", εφόσον είναι έτοιμοι να τους παράσχουν κάθε είδους προνομιακό επίδομα. Προκειμένου να μην αποδοθεί δικαιοσύνη, οι δικαστικοί θ' απολαμβάνουν της προνομιακής μεταχείρισης από τη διαπλοκή. Οι εγκάθετοι Καστανίδηδες θα σπεύσουν να ικανοποιήσουν κάθε αίτημά τους. Όχι μόνον ως "λειτουργούς", αλλά και ως "ημίθεους" θα αναγνωρίσουν τους δικαστικούς. Σε μια εποχή που κόβονται τα επιδόματα και οι συντάξεις των φτωχών εργαζομένων, θα αναγνωρίσουν στους δικαστικούς επίδομα "θεότητας". Θα φτάσουν στο σημείο να τους δίνουν μισθούς τύπου στελεχών επιχειρήσεων. Πρόεδρος και εισαγγελέας του Αρείου Πάγου θα εισπράττουν μισθό ίσο με του Τσαμάζ του ΟΤΕ και του Προβόπουλου της Τράπεζας της Ελλάδας. 600.000.- ευρώ θα φτάσουν να παίρνουν οι Πρόεδροι και οι Εισαγγελείς του Αρείου Πάγου.
Γιατί; Για να εκτελέσουν το καθήκον τους; Όχι βέβαια. Θα πληρώνονται χρυσάφι για τον ακριβώς αντίθετο λόγο. Θα πληρώνονται, για να μην κάνουν απολύτως τίποτε. Να περνάνε τα χρόνια, να εξαφανίζονται στοιχεία, να μπαίνουν στα συρτάρια υποθέσεις, να δίνονται αναβολές, να περνάνε προθεσμίες, να παραγράφονται εγκλήματα. Ό,τι ακριβώς έκανε ο "λειτουργός" Ζαγοριανός, ο οποίος προφανώς ανταμείφθηκε από την "ευγνωμονούσα" Siemens και τον οποίο σήμερα τον προστατεύει η Δικαιοσύνη. Δικαιούνται αυτήν την αμοιβή, εφόσον έχουν μετατρέψει τη Δικαιοσύνη σε "Ιδιωτική Εταιρία Απονομής Χάριτος ΑΕ". Δικαιούνται αυτές τις αμοιβές, ως μέτοχοι αυτής της ιδιωτικής εταιρείας, οι οποίοι διεκδικούν νόμιμη προμήθεια με βάση τον όγκο των χρημάτων που "χαρίζουν".
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι συμβαίνει; Οι ξένοι "παίκτες", οι οποίοι κινούν τις ντόπιες "μαριονέτες" της διαφθοράς, είναι ασφαλείς μόνον για όσο διάστημα μπορούν και από το παρασκήνιο προστατεύουν αυτές τις "μαριονέτες" από την τιμωρία …Μόνον για όσο διάστημα δεν "βλέπει" ο λαός τι κάνουν με τη δικαστική εξουσία και προστατεύουν τους διεφθαρμένους πολιτικούς.
Θα το πούμε απλά και καθαρά, για να μείνει στο μυαλό του Αναγνώστη μια για πάντα. Μόνον αν ο Τσοχατζόπουλος, ο Σημίτης, ο Παπαδήμος και τα άλλα τα "παιδιά" πάνε φυλακή, θα έχουμε ελπίδες να σωθούμε ως κράτος, ως κοινωνία και ως οικονομία. Μόνον αν καταδικαστούν αυτοί, μπορούμε ν' απαλλαγούμε από το μεγαλύτερο μέρος του εθνικού μας χρέους. Ν' απαλλαγούμε νόμιμα και με τη "βούλα" του νόμου του εθνικού, αλλά και του διεθνούς.
Μόνον αν καταδικάσουμε τα διεφθαρμένα κτήνη κι αποδειχθεί πως αυτά ήταν υποχείρια των δανειστών μας, θα γλιτώσουμε τα χρέη μας. Θα γλιτώσουμε, γιατί απλούστατα αυτά τα χρέη θ' αποδειχθούν παράνομα και άρα θα απαλλαγούμε από την υποχρέωση να τα ξεπληρώσουμε. Ας απειληθεί με ισόβια κάθειρξη ο Σημίτης και εύκολα θα "δούμε" τι ακριβώς συνέβαινε με το ελληνικό χρέος. Ας είναι η ομολογία του το μόνο μέσο για να σπάσουν αυτά τα ισόβια και θα αρχίσει να κελαηδάει ο "μακέτος". Θα μιλάει όπως δεν μίλησε ποτέ από τα μπαλκόνια. Θα δούμε τραπεζικούς λογαριασμούς, θα δούμε πράκτορες μυστικών υπηρεσιών και θα δούμε πιέσεις ξένων πρεσβειών.
Αν ο κάθε "μεγαδιεφθαρμένος" πολιτικός κόστιζε στην Ελλάδα κάποια δεκάδες δις σε παράνομες και υπερτιμημένες προμήθειες περιττών αγορών, δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να καταλάβει κάποιος τι συνέβαινε. Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό, για να καταλάβεις τον λόγο που ένα κράτος σαν την Ελλάδα αγόρασε μέχρι και αποβατικά Χόβερκραφτ. Πανάκριβο θαλασσινό "νερό" ανάγκαζαν την Ελλάδα ν' αγοράζει …ακόμα κι όταν "ναυαγούσε". Όμως, όλα αυτά εκτός από παράνομα είναι και μετρήσιμα. Παίρνεις λοιπόν ένα κοινό κομπιουτεράκι και τα συγκεντρώνεις αυτά τα ποσά.
Αν ο κάθε Άκης, ο κάθε Μαντέλης, ο Μητσοτάκης, ο κάθε Λιάπης, ο κάθε Σουφλιάς και ο κάθε Σημίτης "κόστιζε" στον ελληνικό λαό κάποια δις ευρώ, αυτά προστίθενται και μας βγάζουν ένα τελικό αποτέλεσμα. Ένα παράνομο αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα, το οποίο από κάπου πρέπει ν' αφαιρεθεί …Απλά πράγματα. Αν το εξωτερικό μας χρέος είναι 350 δις κι αποδειχθεί με ονόματα, στοιχεία, κρυφούς λογαριασμούς και παράνομες διπλωματικές πιέσεις ότι από όλα αυτά τα 200 δις είναι παράνομα —από διαφθορές, υπερτιμολογήσεις προμηθειών και αναίτιες αγορές εξοπλισμών— τότε το νόμιμο χρέος δεν είναι το ίδιο.
Αυτό είναι που φοβούνται οι ξένοι τοκογλύφοι και γι' αυτό προστατεύουν όλους αυτούς τους διεφθαρμένους. Σήμερα θεωρούν ότι είναι σχετικά ασφαλείς, γιατί έχουν "δεμένους" όλους τους διεφθαρμένους πολιτικούς μέσα σε ένα "δίχτυ" συνενοχής, που αφορά όλα τα κόμματα και ταυτόχρονα ο λαός δεν γνωρίζει πώς να σπάσει αυτό το "δίχτυ". Γι' αυτόν τον λόγο εταιρείες σαν τη Siemens χρηματοδοτούσαν καί τα δύο μεγάλα κόμματα εξίσου. Τους χρηματοδοτούσαν όλους μαζί, για να μην τολμά κανένας ν' ανοίξει το καπάκι του "βόθρου", που δημιούργησε το τεράστιο χρέος. Τώρα τους εκβιάζουν όλους αυτούς και θεωρούν βέβαιο ότι η υπόθεση του χρέους δεν θα πάει στα δικαστήρια για τη λύση της, αλλά στις τράπεζες και τα επιτόκια.
Αυτό είναι και το τραγικό της όλης υπόθεσης. Αυτή είναι η στρατηγική των τοκογλύφων απέναντι σε έναν λαό, που θα του αφαιρεθεί η πατρίδα του για χρέη των οποίων τη νομιμότητα δεν μπορεί να ελέγξει και βέβαια δεν γνωρίζει πώς να αμυνθεί από την τοκογλυφική λαίλαπα. Η τελευταία δηλαδή "παραγγελία" προς τους διεφθαρμένους πολιτικούς είναι να εκπαιδεύσουν πάση θυσία τον λαό να πιστεύει ότι τα χρέη είναι νόμιμα και μιλάνε μόνον για επιτόκια και "μήκη" αποπληρωμών. Να μπορούν και οι κλέφτες να "χαρίζουν" μονάδες στα επιτόκια ή πρόσθετα χρόνια αποπληρωμής και να παριστάνουν τους "ευεργέτες".
Όλα αυτά με τη βοήθεια των πολιτικών, οι οποίοι κάποτε διαφθάρηκαν και σήμερα μας προδίδουν εκ νέου με ανταμοιβή την ατιμωρησία τους για τα προηγούμενα εγκλήματά τους. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι κάποτε τα "έπαιρναν", για να δημιουργούν χρέη, σήμερα τα "παίρνουν" στο "είδος" της ατιμωρησίας, για να προτείνουν λύσεις αποπληρωμής χρεών. Γι' αυτόν τον λόγο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης προσπάθησε να μας "πείσει" ότι το χρέος είναι νόμιμο, επειδή "…μαζί τα φάγαμε" και η υπόλοιπη κυβέρνηση "μάχεται" για την αποπληρωμή του.
Το "…μαζί τα φάγαμε", δηλαδή, δεν ήταν άλλη μια λεκτική ηλιθιότητα του γνωστού κοιλιόδουλου του "σοσιαλισμού". Με το "…μαζί τα φάγαμε" ο Πάγκαλος ήθελε να "προσανατολίσει" τον κόσμο προς μια κατεύθυνση σκέψης που βολεύει τους τοκογλύφους και τους Γερμανούς, αλλά και να προσδιορίσει τη γραμμή πορείας της κυβέρνησης. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο Πάγκαλος σε απλά ελληνικά είπε στους Έλληνες "…"μην την ψάχνετε" παραπάνω. Αναγνωρίστε το χρέος, γιατί έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση το έχει αναγνωρίσει. Έχει συνεννοηθεί ήδη με το ΔΝΤ από την εποχή που εσείς ψηφίζατε τα "…λεφτά υπάρχουν" …Έχει συνεννοηθεί διακομματικά με όλους τους διεφθαρμένους κλέφτες πολιτικούς που το δημιούργησαν και τους έχει δώσει αμνηστία.
Έχουν αυτοαπαλλαγεί όλοι από τα εγκλήματά τους. Γι' αυτόν τον λόγο μεθοδεύουν κι αυτές τις κωμικές εξεταστικές επιτροπές της Βουλής. Κανένας δεν θα πληρώσει κανένα έγκλημά του και όλοι θα έχουν να επικαλούνται κάποια εξεταστική που τους απάλλαξε… Απλά πράγματα. Γι' αυτόν τον λόγο ο Giorgo της Goldman Sachs δρομολόγησε "άφοβα" τις εξεταστικές. Έχει συνεννοηθεί το ΠΑΣΟΚ με τους Μητσοτάκηδες, τους Λιάπηδες, τους Σουφλιάδες και τους άλλους, όπως έχει συννεοηθεί η ΝΔ με τους Σημίτηδες, τους Άκηδες, τους Τσουκάτους και τους Μαντέληδες. Τον Παπαδήμο καλύπτει ο Προβόπουλος και η Ελλάδα "αποδέχεται" και στο υπηρεσιακό επίπεδο —και χωρίς περαιτέρω έλεγχο— τη νομιμότητα του χρέους της. Με τους διαφόρους αντισυνταγματικούς νόμους περί "ασυλίας", "ευθύνης υπουργών" κλπ., οι διεφθαρμένοι έχουν εξασφαλίσει και τις "πλάτες" της δικαιοσύνης. Μιας δικαιοσύνης, η οποία έχει εξασφαλίσει άλλοθι να μην αντιδρά και της οποίας οι "λειτουργοί" για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να μην χάσουν τις αυξήσεις και τα αναδρομικά τους.
Γι' αυτόν τον λόγο Έλληνες μην αναζητείτε λύσεις πέρα από το οικονομικό. Μην ψάχνετε να δείτε ποιος σας έκλεψε το "αυτοκίνητό" σας. Κοιτάξτε να δείτε με τι επιτόκια θα το ξαναγοράσετε από τους κλέφτες." Συμπληρωματική αυτής της δήλωσης του αντιπροέδρου της κυβέρνησης ήταν και η δήλωση του προέδρου της. Η δήλωση, η οποία επαναλαμβάνεται συνέχεια και διαβεβαιώνει τους πάντες ότι …"οι Έλληνες θα πληρώσουν μέχρι του τελευταίου σέντ το χρέος τους". Μια δήλωση, την οποία είναι προφανές ότι την έκανε όχι για να την ακούσουν οι "πάντες", αλλά οι Έλληνες. Διεθνείς τοκογλύφοι και Έλληνες πολιτικοί έχουν συμφωνήσει μεταξύ τους να ξεπουλήσουν την Ελλάδα, χωρίς να υπολογίζουν τίποτε —και κυρίως την αντίδραση του ελληνικού λαού—. Τον υποτιμάνε και γι' αυτό φέρονται τόσο προκλητικά. Τον υποτιμάνε, αλλά ταυτόχρονα και τον φοβούνται, μήπως βρει κάποια λύση που δεν τους συμφέρει.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Τρέμουν και μόνον στην ιδέα ότι μπορεί να "ξυπνήσουν" απότομα οι Έλληνες και να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Τρέμουν και μόνον στην ιδέα ότι μπορεί να απαιτήσουν ακόμα και με τη βία να εκδοθεί ένα διεθνές ένταλμα σύλληψης για έναν Παπαδήμο, ο οποίος γνωρίζει τα πάντα για την παράνομη μεθόδευση που οδήγησε στη διόγκωση του χρέους μας. Πιο πολύ και από τη γυναίκα του Τσοχατζόπουλου τρέμει η Goldman Sachs μην τυχόν και πάει ο Άκης φυλακή. Μόνον αν καταδικαστούν αυτοί οι διεφθαρμένοι Παπαδήμοι και Άκηδες για διαφθορά, το πρόβλημα "μετακινείται" προς τους διαφθορείς τους και άρα προς τους δανειστές μας. Μόνον με αυτόν τον τρόπο το δίκιο έρχεται προς το μέρος μας. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Ή εμείς θα σωθούμε ως λαός ή οι διεφθαρμένοι …Ή αυτοί ή εμείς …Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Την επόμενη φορά λοιπόν, που θα διαδηλώσει ο λαός, θα πρέπει να κατευθυνθεί εκεί όπου συμφέρει τον ίδιο και όχι εκεί όπου συμφέρει τη διαπλοκή. Δεν έχει λόγο να διαδηλώνει έξω από τη Βουλή. Όταν ο λαός πηγαίνει στη Βουλή, για να διαμαρτυρηθεί, είναι σαν να πηγαίνει στην ακροθαλασσιά, για να πετάξει βότσαλα με στόχο ν' αλλάξει το "τοπίο". Είναι λάθος αυτή η πρακτική και δεν αποφέρει το παραμικρό αποτέλεσμα. Εκεί βρίσκονται μόνον οι "παλιάτσοι", τους οποίους μπορεί να τους αντικαταστήσει με την ψήφο του. Νόημα έχει να διαδηλώσει εκεί όπου μπορεί να επιτύχει αλλαγή, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα να ψηφίσει …Εκεί όπου μπορεί να πάει το πρωί και μέχρι το μεσημέρι να έχει καταφέρει να πάρει το αποτέλεσμα το οποίο επιθυμεί …Εκεί όπου μπορεί ν' απειλεί ότι θα τα σπάσει όλα, αν δεν εκδοθεί ένα ένταλμα σύλληψης για τον Παπαδήμο …Εκεί όπου έχει νόημα να δείξει το "μπόι" του και άρα ν' απειλήσει ακόμα και με ωμή βία. Ο λαός πρέπει να πάψει να φέρεται σαν ανεγκέφαλος "ταύρος", που κυνηγάει το "πανί" που του βάζουν μπροστά του. Πρέπει να κυνηγήσει τον "ταυρομάχο" …και σ' αυτήν την περίπτωση τους δικαστές.
Έτσι δεν είναι κύριοι δικαστές και θεματοφύλακες του Συντάγματος; Δεν είστε λειτουργοί μόνον όταν μιλάμε για αμοιβές. Είστε λειτουργοί κι όταν μιλάμε για κόστη. Τον επίορκο δημόσιο υπάλληλο, ο οποίος με τη μικρή του εξουσία παίρνει "φακελάκι", τον απολύεις και τον κλείνεις φυλακή. Τον επίορκο λειτουργό με την άπειρη εξουσία, ο οποίος επιτρέπει τη λεηλασία της πατρίδας ούτε τον απολύεις ούτε τον φυλακίζεις. Τον στήνεις στον τοίχο και τον εκτελείς …Απλά πράγματα. Τους άχρηστους πολιτικούς δεν έχει λόγο να τους "κυνηγάει" ο λαός, εφόσον μπορεί να τους καταψηφίσει. Τους άχρηστους "λειτουργούς" της δικαιοσύνης τι μπορεί να τους κάνει; Κυρίαρχος δεν είναι ο λαός; Πώς εκδηλώνεται η κυριαρχία του, όταν αυτός είναι οργισμένος; Δεν πρέπει να τους απειλεί με λιντσάρισμα; Δεν πρέπει να απειλεί τους επαγγελματίες δικαστές με λαϊκά δικαστήρια και κρεμάλες; Έξω από τον Άρειο Πάγο πρέπει να διαδηλώνει σήμερα ο κόσμος και όχι έξω από τη Βουλή ή έξω από τα σπίτια των διεφθαρμένων.
Πρέπει να απειλεί τους πάντες με θάνατο, αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη και απειλείται με θάνατο ο ίδιος ο λαός. Πρέπει να φοβάται για τη ζωή του ο Τέντες και ο κάθε Τέντες για όσο διάστημα δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους. Πρέπει οι "εντολές" του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να προηγούνται των υποψιών του λαού, γιατί ο λαός, όταν έχει βεβαιότητες, έχει την εξουσία να δίνει "εντολές" εναντίον των Εισαγγελέων. Με στρατιωτική συνοδεία θα έπρεπε να πηγαίνουν και να φεύγουν από την εργασία τους οι επίορκοι και διεφθαρμένοι δικαστές. Να τους δίνονται θέσεις ανωτάτων δικαστικών και να φοβούνται να τις αναλάβουν, λόγω των ευθυνών που αυτές οι θέσεις συνεπάγονται. Όποιος είναι δειλός, άχρηστος, ανεπαρκής ή διεφθαρμένος, να αρνείται την "πρόοδό" του στη δικαστική ιεραρχία.
Οι επίορκοι και οι ανεπαρκείς δικαστές δεν πρέπει να αισθάνονται ούτε για μια στιγμή ασφαλείς, αλλά να συμβαίνει και το αντίθετο με τους έντιμους. Ο λαός δεν έχει δύναμη μόνον να απειλεί, αλλά και να προστατεύει. Πρέπει ο κάθε δικαστής, που εκτελεί το καθήκον του, να γνωρίζει ότι θ' απολαμβάνει της πλήρους προστασίας του λαού, ακόμα κι όταν στρέφεται εναντίον του πιο ισχυρού πολιτικού ή οικονομικού παράγοντα …Απλά πράγματα. Εφόσον οι πολιτικοί μας και οι δικαστικοί μας συμφώνησαν μεταξύ τους ότι είναι "λειτουργοί", οι οποίοι πληρώνονται με ειδικούς όρους, πρέπει κι εμείς να συμφωνήσουμε μεταξύ μας για τον έλεγχό τους. Ή οι διεφθαρμένοι πολιτικοί να μπουν στη φυλακή ή οι διεφθαρμένοι δικαστές να μπουν στο χώμα.
Δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα. Ο λαός αυτήν τη στιγμή δίνει τη μάχη της επιβίωσης και πρέπει να γνωρίζει πως δεν έχει πολλά περιθώρια. Αν δεν απειλήσει με θάνατο, θα τον γευτεί ο ίδιος. Πρέπει να κάνει χρήση όλων των μέσων που διαθέτει και ένα τέτοιο μέσον είναι και το θηριώδες μέγεθός του. Ένα τέτοιο μέσον είναι η συνταγματική "κυριαρχία" του. Ο λαός είναι κυρίαρχος ακόμα κι εκεί όπου δεν ψηφίζει …Ακόμα κι εκεί όπου δεν "διορίζει" ο ίδιος αυτοπροσώπως. Όποιος δεν κάνει το καθήκον του και είναι επίορκος, θα πρέπει να φοβάται την οργή του λαού …Θα πρέπει να φοβάται για τη ζωή του. Το πιο αγαθό ζώο μπορεί να σε σκοτώσει, αν απειλήσεις τη ζωή του. Πόσο μάλλον ένα "κτήνος", όπως είναι ένας λαός ανθρώπων.
Κάθεται ο λαός κι ανέχεται σκουπίδια σαν τον υπόδικο Ζαγοριανό να παριστάνουν ακόμα τους δικαστικούς και τους "λειτουργούς"; Κάθεται ο λαός κι ανέχεται σκουπίδια σαν τον "αριστερό" Βενιζέλο να τον δουλεύουν και να του επιβάλουν νόμους τύπου "περί ευθύνης υπουργών"; Μια απλή απόφαση των επίορκων δικαστικών είναι η κατάργηση αυτού του νόμου ως αντισυνταγματικού. Μια απλή απόφαση των επίορκων δικαστικών είναι η κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας σε θέματα που δεν αφορούν την πολιτική λειτουργία των πολιτικών. Μια απλή απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και όλοι οι διεφθαρμένοι πολιτικοί θα βρεθούν πίσω από τα κάγκελα.
Ο λαός απλά δεν γνωρίζει τα δικαιώματά του και τις δυνατότητες του και γι' αυτό παγιδεύεται. Δεν γνωρίζουν οι Έλληνες τι πρέπει να κάνουν. Δεν γνωρίζουν ποιους να πιέσουν, προκειμένου να έχουν αποτέλεσμα στις επιδιώξεις τους. Πιέζουν πολιτικούς, για να τιμωρήσουν πολιτικούς και αυτό είναι καί βλακώδες καί άστοχο. Τους δικαστικούς πιέζεις, για να τιμωρήσεις πολιτικούς. Τους δικαστικούς πιέζεις, για ν' αλλάξουν οι άθλιοι νόμοι, τους οποίους δημιούργησαν οι πολιτικοί, για να προστατεύονται από τη δικαιοσύνη. Δεν γνωρίζουν οι πολίτες ότι θα πρέπει να ξημεροβραδιάζονται κατά εκατοντάδες χιλιάδες έξω από τον Άρειο Πάγο, μέχρι ν' αναγκαστεί η Δικαιοσύνη να ασκήσει δίωξη απέναντι στον Παπαδήμο, στον Σημίτη, τον Τσοχατζόπουλο, τον Μαντέλη, τον Κόκκαλη, τον Χριστοφοράκο, τον Σκαρπέλη και τον Μπόμπολα. Να μην φεύγουν από εκεί οι Έλληνες μέχρι να δικαστούν όλοι οι διεφθαρμένοι …και να καταδικαστούν.
Είναι δυνατόν στα καφενεία να υπάρχει μεγαλύτερη "ευαισθησία" και πιο γρήγορα "αντανακλαστικά" από τις δικαστικές αίθουσες της χώρας; Αυτό πρέπει ν' αλλάξει. Για όσο διάστημα οι διεφθαρμένοι δικαστές αισθάνονται ασφαλείς, θα εξακολουθούν να κάνουν τα "κορόιδα" με το αζημίωτο. Αυτό πρέπει ν' αλλάξει. Θα πρέπει οι Έλληνες να τους "απειλήσουν" με τη συμπεριφορά τους. Να τους "ενημερώσουν" με τη στάση τους ότι γνωρίζουν τι συμβαίνει και ποιος είναι ο ρόλος τους. Να τους αποδείξουν ότι μπορούν να τους παρακολουθούν και τους κρίνουν. Να παραμένουν οι Έλληνες έξω από τον Άρειο Πάγο μέχρι να προσαχθούν βιαίως οι διεφθαρμένοι πολιτικοί και να οριστούν δικάσιμοι. Να ωρύονται κάθε φορά που οι παραδικαστικοί δικολάβοι αξιώνουν αναβολές και χάρες. Το επόμενο ακέφαλο "κίνημα" —μετά το "Δεν Πληρώνω", μέχρι να καταργηθούν τα διόδια— θα πρέπει να είναι το "ΔΕΝ ΦΕΥΓΩ" από τον Άρειο Πάγο, μέχρι να μπουν φυλακή οι κλέφτες, οι "αλληλέγγυοι" και οι προδότες.
Αν αποδειχθεί με τον απόλυτα νόμιμο τρόπο και με τα απόλυτα νόμιμα μέσα ότι η Ελλάδα δέχθηκε "επίθεση" από ξένα κράτη, έχει το νόμιμο δικαίωμα ν' απευθυνθεί στα διεθνή δικαστήρια. Αρκεί ν' αποδείξει με νόμιμο τρόπο και σε συνεργασία με τη γερμανική δικαιοσύνη ότι έπεσε θύμα παράνομων πράξεων από το γερμανικό κράτος, την κυβέρνησή του και τις εταιρείες του. Από εκεί και πέρα η Ελλάδα να σύρει την κυβέρνηση Μέρκελ, για παράδειγμα, στα διεθνή δικαστήρια με κατηγορίες τέτοιες, που φτάνουν μέχρι και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας είναι να χρησιμοποιεί ένας ηγέτης ενός κράτους τα μέσα του κράτους στο οποίο ηγείται εναντίον ενός άλλου κράτους και ενός άλλου λαού. Έγκλημα κατά της Ευρώπης είναι να επικαλείται ένα κράτος την ευρωπαϊκή ενοποίηση, για να καταστρέφει ευρωπαϊκούς λαούς. Αυτό έκανε η Γερμανία εναντίον της Ελλάδας.
Περί αυτού πρόκειται. Η Ελλάδα δέχθηκε μια άνευ προηγουμένου ιμπεριαλιστική "επίθεση" από μια σύμμαχο χώρα, η οποία συνεργάστηκε με Έλληνες προδότες πολιτικούς, για να καταφέρει με χρήματα αυτό, το οποίο δεν κατάφερε παλαιότερα ο Χίτλερ με τα όπλα. Η Ελλάδα παγιδεύτηκε από κτήνη. Εμπιστεύτηκε σύμμαχους και ηγέτες και την "πάτησε". Κλήθηκε στην ευρωπαϊκή οικογένεια ως "αδερφός" και μόλις έκλεισαν οι νομισματικές "πόρτες" της Ευρωπαϊκής Ένωσης ληστεύτηκε σαν "σκύλος" από τη Γερμανία. Το σύνολο της διαφθοράς στην Ελλάδα μεθοδεύτηκε από τη Γερμανία. Οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, σε συνεργασία με μεγάλες γερμανικές εταιρείες, διέφθειραν την ελληνική ηγεσία, για να λεηλατήσουν τη χώρα.
Γερμανοί πράκτορες, οι οποίοι παρίσταναν τα στελέχη επιχειρήσεων, μπήκαν στην Ελλάδα και κάνοντας κατάχρηση κάθε έννοιας συμμαχίας και πολιτισμού, άλωσαν τα πάντα. Εταιρείες "εξοπλισμένες" με πληροφορίες και στελέχη μυστικών υπηρεσιών ισοπέδωσαν κάθε έννοια υγιούς ανταγωνισμού. Αυτό έκαναν οι Γερμανοί, έχοντας ιμπεριαλιστικά σχέδια, τα οποία έκρυβαν επιμελώς πίσω από ψεύτικα ευρωπαϊκά "οράματα" ενοποίησης. Με αυτόν τον χυδαίο και ανήθικο τρόπο θέλησαν να καταφέρουν με χρήματα αυτό, το οποίο δεν κατάφερε ο Χίτλερ με τις βόμβες. Τη διέφθειραν, για να την οδηγήσουν στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων, ώστε οι Έλληνες να έχουν δεμένα τα χέρια, όταν θα τους λεηλατούσε η Γερμανία. Αυτός ήταν εξ’ αρχής ο σχεδιασμός. Ένας σχεδιασμός, ο οποίος ακολούθησε μια πολύ συγκεκριμένη στρατηγική.
Τα στοχευμένα ανθελληνικά δημοσιεύματα της Bild —όπως και οι τελευταίες "απαιτήσεις" της Μέρκελ για ξεπούλημα της ελληνικής δημόσιας περιουσίας— μέσα στα πλαίσια της ίδιας πολιτικής είναι. Μιλάμε για αθλιότητα άνευ προηγουμένου. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ιμπεριαλισμού χρησιμοποιήθηκαν εναντίον ενός κράτος και ενός λαού πρακτικές, οι οποίες εφαρμόζονταν από τους Εβραίους στα καταγώγια, στα πορνεία και στους βόθρους. Τι είδους τακτικές; Τις τακτικές των τοκογλύφων. Τις τακτικές των ισχυρών, οι οποίοι προσπαθούν με θεατρινισμούς ν' "αγοράσουν" ηθική νομιμοποίηση απέναντι στο ανίσχυρο θύμα τους. Τις τακτικές εκείνες, που θέλουν να κλαίει αυτός που μαχαιρώνει και όχι αυτός που μαχαιρώνεται. Να παριστάνει το θύμα ο θύτης. Σε αυτού του είδους την πρακτική έπεσε θύμα η Ελλάδα.
Βλέποντας η ιδιωτική εβραιογερμανική συμμορία, που κυβερνά τη Γερμανία ότι είναι θέμα χρόνου οι Έλληνες ν' αντιληφθούν την απάτη και να στραφούν στη δικαιοσύνη, για να βρουν το δίκιο τους, θέλησαν να τους "προλάβουν". Πριν να αρχίσει να "κλαίει" το θύμα, άρχισε να "κλαίει" ο θύτης. Για λόγους τακτικής τούς "έκλεψαν" ακόμα και την επιχειρηματολογία των "λυγμών". Είπαν ακριβώς τα επιχειρήματα εκείνα, τα οποία θα έπρεπε να ισχυριστούν οι Έλληνες. Πριν αρχίσουν να μιλάνε οι Έλληνες για απατεώνες, οι οποίοι εξ’ αρχής μπήκαν στην ευρωπαϊκή οικογένεια με πρόθεση να ληστέψουν τους αδερφούς τους, άρχισαν να μιλάνε οι Γερμανοί για απατεώνες, οι οποίοι "τρύπωσαν" για τους ίδιους λόγους στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Άρχισαν να "κλαίνε" οι απατεώνες, οι οποίοι επωφελήθηκαν από την Ένωση και να "δείχνουν" σαν απατεώνες εκείνους, οι οποίοι κινδυνεύουν με απόλυτη καταστροφή εξαιτίας της Ένωσης.
Σαν απατεώνας εμφανίστηκε ένας μικρός και φτωχός λαός, ο οποίος έπεσε θύμα της ηγεσίας του, την οποία τη διέφθειραν οι Γερμανοί …Απατεώνας, όχι επειδή έκανε ήδη κάτι αρνητικό εις βάρος των Γερμανών, αλλά για να μην αρνηθεί να κάνει αυτά, τα οποία θα του επέβαλαν οι Γερμανοί …Απατεώνας, όχι επειδή, για παράδειγμα, διέφθειρε Γερμανούς πολιτικούς υπέρ των συμφερόντων του και εις βάρος του γερμανικού λαού, όπως έκαναν οι "τίμιοι" Γερμανοί στην Ελλάδα …"Απατεώνας", επειδή μπορεί ν' αρνιόταν να πληρώσει τα χρέη, τα οποία δημιούργησαν με παράνομο τρόπο οι Γερμανοί εις βάρος του. Προκαταβολικά "έκλαιγαν" οι "έντιμοι" Γερμανοί από τον φόβο ότι μπορεί οι ίδιοι δήθεν να "πλήρωναν" τις σπατάλες των "απατεώνων" …Των "απατεώνων", οι οποίοι, ως δια μαγείας, δεν επωφελούνταν από τις "απάτες" τους, αλλά αντίθετα απειλούνταν με καταστροφή …Των "απατεώνων", οι οποίοι ήταν θύματα ενός τεράστιου χρέους και το οποίο το δημιούργησαν οι "τίμιοι" διαφθορείς.
Για αυτόν τον λόγο μιλάμε για πρωτοφανή ιμπεριαλιστική τακτική. Μιλάμε για μια κατάσταση σουρεαλιστική. Ο απόλυτος ορισμός της βαρβαρικής υποκρισίας. Τα τίμια "λιοντάρια" με δάκρυα στα μάτια και πνιγμένα στα αναφιλητά κατάγγειλαν τα επικίνδυνα "κουνέλια", που, λόγω της Ε.Ε., βρέθηκαν μαζί τους μέσα στο κοινό ευρωπαϊκό "κλουβί". Τα άγρια "κουνέλια", που, σύμφωνα με τις "ειλικρινείς" μαρτυρίες των τρομοκρατημένων "λιονταριών" …σχεδόν γρύλιζαν και τους έδειχναν τους απειλητικούς "κοπτήρες" τους. Αυτό ήταν το κόλπο, το οποίο μεθοδεύτηκε με πληρωμένα δημοσιεύματα και είναι προφανώς εβραϊκής εμπνεύσεως. Πριν οι Έλληνες στοχοποιήσουν τον εχθρό τους, που είναι το γερμανικό κράτος και η γερμανική ηγεσία, οι άθλιοι στοχοποίησαν τους ίδιους τους Έλληνες στον γερμανικό λαό.
Με αυτόν τον άνανδρο μέχρι χυδαιότητας τρόπο προσπάθησε η εβραιογερμανική συμμορία, που κυβερνά την εδώ και μισό αιώνα άβουλη Γερμανία, να δημιουργήσει συλλογικές άμυνες, βάζοντας τον γερμανικό λαό απέναντι στον ελληνικό. Γι' αυτόν τον λόγο χρησιμοποίησαν την Bild. Θέλησαν να εξασφαλίσουν την υποστήριξη της γερμανικής πλέμπας …Της αγράμματης εκείνης μερίδας του γερμανικού λαού, η οποία αποδεδειγμένα μπορεί να μισήσει τον οποιονδήποτε της υποδείξουν …Της δειλής εκείνης μερίδας το γερμανικού λαού, που, για να μην δυσαρεστήσει τα αφεντικά της, μπορεί να δυσαρεστήσει τον οποιονδήποτε άλλον …Εκείνης της μερίδας του γερμανικού λαού, που κατά καιρούς ντύνεται στρατιωτικά και αιματοκυλάει την Ευρώπη, γιατί είναι "ευπειθής" στις εντολές της εκάστοτε γερμανικής εξουσίας.
Τώρα με αυτήν τη μεγάλη "μάζα" των "εξοργισμένων" Γερμανών προσπαθεί η Μέρκελ να ολοκληρώσει τον σχεδιασμό της. "Κουρδίζει" τους Γερμανούς πολίτες με την ελληνική "απατεωνιά" με αποκλειστικό στόχο να τρομοκρατεί τους Έλληνες. Χτυπάει το "σαμάρι" για ν' ακούει το "γομάρι". Υπό την πίεση του επείγοντος της χρηματοδότησης, πιέζει την ελληνική κυβέρνηση να ξεπουλήσει. Να ξεπουλήσει την τεράστια ελληνική δημόσια περιουσία, για να την αρπάξει η Γερμανία …Να αρπάξει ό,τι διεκδικούσε κάποτε και ο Χίτλερ …Να αρπάξει αεροδρόμια, λιμάνια, τουριστικά φιλέτα, αλλά και ΟΤΕ, ΔΕΗ, Δίκτυα ύδρευσης, Δίκτυα αποχέτευσης, Οδικό Δίκτυο, ΧΥΤΑ, Ψυτάλλειες κλπ..
Προσπαθεί να πανικοβάλει τους Έλληνες για το "επείγον" της υπόθεσης, για να μην έχουν τα περιθώρια χρόνου να σκεφτούν τη νομιμότητα του χρέους, που τους οδηγεί στο ξεπούλημα …Ό,τι δηλαδή κάνουν οι τοκογλύφοι στους αφελείς και τους αγράμματους …Ό,τι έκαναν οι πάντα άθλιοι τραπεζίτες, οι οποίοι χρέωναν παράνομα τοκογλυφικά πανωτόκια, αλλά "πίεζαν" τους δανειολήπτες να "λύσουν" το θέμα με ανανέωση των όρων των δανειακών συμβολαίων πάνω στη βάση των νέων ποσών, τα οποία "νομιμοποιούνταν" με τις υπογραφές των αφελών. Αυτό κάνει και η Μέρκελ σήμερα. Μας αλλάζει τις δανειακές μας συμβάσεις με κέρδος την αναγνώριση από πλευράς μας και άρα τη νομιμοποίηση των παράνομων χρεών μας.
Υπόσχεται μάλιστα και κάποιες αστείες λογιστικές διευκολύνσεις, για να προστατεύσει τους Έλληνες προδότες πολιτικούς από τη λαϊκή αντίδραση, δίνοντάς τους κάποιες "νίκες" στην υπόθεση "σωτηρία". Ως γνήσιοι τοκογλύφοι και νταβατζήδες, βάζουν και τον "μπράβο" Νταβούτογλου να κάνει δήθεν ιμπεριαλιστικές "κινήσεις", για να "θυμίζει" στους Έλληνες ότι δεν πρέπει ν' αμφισβητούν τον "λογαριασμό" του τοκογλύφου …Τον Νταβούτογλου, ο οποίος παριστάνει τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, ενώ στην πραγματικότητα είναι Υπάλληλος των Εξωτερικών της Γερμανίας. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που, κάθε φορά που οι τοκογλύφοι μάς πιέζουν για ν' αναγνωρίσουμε τα παράνομα χρέη, αμφισβητείται από τους Τούρκους η κυριότητά μας στο Αιγαίο.
Αυτά συμβαίνουν όταν ο "βόθρος" του πεζοδρομίου μπαίνει στα "σαλόνια" και ασκεί διεθνή πολιτική. Παράλληλα οι Γερμανοί "εκπαιδεύονται" μέσω των γερμανικών ΜΜΕ να παριστάνουν μόνιμα τα θύματα, για να αποτρέψουν τους Έλληνες ν' αναζητήσουν το δίκιο τους στα ελληνικά και τα διεθνή δικαστήρια. Με τον τσαμπουκά του ισχυρού και τα διεθνή ΜΜΕ στη διάθεσή τους, αρπάζουν αυθαίρετα την ηθική "νομιμότητα" και πετάνε τον "μουντζούρη" της απατεωνιάς στον αδύναμο λαό, ο οποίος είναι "αλυσοδεμένος" από τους ίδιους και τους προδότες που τον κυβερνούν. Μιλάμε για αθλιότητα. Όποιος προλάβει να "κλάψει" πρώτος, εμφανίζεται σαν αδικημένος, που δεν θέλει να εξετάζεται περαιτέρω η υπόθεση. Αν είσαι αξιοπρεπής και περιμένεις να βρεις το δίκιο σου, θα το χάσεις από τους "κλάψες" πριν καταλάβεις τι έγινε.
Όμως, όλα αυτά δεν είναι σίγουρο ότι θα έχουν την επιθυμητή εξέλιξη για την ιδιωτική εβραιογερμανική συμμορία, η οποία —ελέω εβραϊκών τραπεζών— κυβερνά τον γερμανικό λαό. Θα συρθούν στα διεθνή δικαστήρια θέλουν δεν θέλουν. Η Νέα Τάξη καταρρέει και δεν έχουν στη διάθεσή τους τον χρόνο, που απαιτεί ο σχεδιασμός τους. Ακόμα και ο σεισμός στην Ιαπωνία λειτουργεί εις βάρος τους, εφόσον επιβαρύνει οικονομικά μια ήδη καταρρέουσα παγκόσμια οικονομία. Είμαστε σίγουροι πως όλοι αυτοί οι εγκληματίες θα οδηγηθούν στη διεθνή δικαιοσύνη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οι λόγοι είναι πλέον προφανείς. Αν αυτήν τη στιγμή η Ελλάδα πλήττεται από μια πρωτοφανή φτώχεια, εξαιτίας του "κτήνους" του Ρήνου, αυτό δεν πρέπει να το πληρώσουν οι υπεύθυνοι; Έναν άνθρωπο δεν τον σκοτώνεις μόνον με σφαίρες. Τον "σκοτώνεις" ακόμα και με τη φτώχεια όταν τον ληστεύεις. Τον "σκοτώνεις", όταν δεν του δίνεις δικαίωμα να ονειρεύεται και να ελπίζει σε μια καλύτερη ζωή.
Πόσους τέτοιους Έλληνες "σκότωσε" η συμμορία της Μέρκελ; Πόσες αυτοκτονίες έγιναν στην Ελλάδα, εξαιτίας της σημερινής οικονομικής κρίσης; Αυτοί οι νεκροί δεν πρέπει να δικαιωθούν; Μέχρι πότε η Γερμανία θα σκοτώνει Έλληνες και δεν θα αποζημιώνει ποτέ. Κάθε φορά που αισθάνεται δυνατή, θα "πυροβολεί" την Ελλάδα, επειδή απλά είναι "τζάμπα" και δεν έχει για την ίδια το παραμικρό ρίσκο; Αυτό ακριβώς πρέπει να γίνει. Ας αναλάβουν τα ελληνικά δικαστήρια σε συνεργασία με διεθνείς οίκους εκτιμητών και εμπειρογνωμόνων να κάνουν αποτίμηση της ζημιάς της τελευταίας γερμανικής επίθεσης και μετά ας πάει η Ελλάδα επισήμως στα διεθνή δικαστήρια να ζητήσει αποζημιώσεις …Νέες αποζημιώσεις για τα νέα εγκλήματα της Γερμανίας.
Οι πόλεμοι και οι κατακτήσεις δεν γίνονται μόνον με σφαίρες και βόμβες. Γίνονται και με χρήματα και προδοσίες. Γίνονται και με "καθρεφτάκια" και προδότες. Να πάμε στα διεθνή δικαστήρια και ν' αποφανθούν κι αυτά για τη στάση της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα …Τη στάση της ευρωπαϊκής Γερμανίας απέναντι στην ευρωπαϊκή Ελλάδα …Τη στάση εταίρων απέναντι σε εταίρους …Να δούμε πόσο "κόστισε" στον ελληνικό λαό η σχεδόν εικοσαετής γερμανική "επίθεση" για την υποτιθέμενη ευρωπαϊκή ενοποίηση …Να δούμε τι άρπαξαν οι Γερμανοί από την Ελλάδα με πρόφαση την οικονομική προβληματικότητα, την οποία της προκάλεσαν οι ίδιοι …Να δούμε τι άρπαξε η Siemens από την Ελλάδα …Να δούμε τι άρπαξε η Deutsche Telekom από την Ελλάδα …Να δούμε τι άρπαξε η Hochtief …Να δούμε τι άρπαξε η Lufthansa …Να δούμε τον ρόλο της Lidl, της Praktiker, της Media Markt ή της Saturn στην ελληνική αγορά.
Πρέπει επιτέλους να δούμε την "τιμιότητα" αυτού, ο οποίος δείχνει το "δάκτυλο" στους τεμπέληδες και τους άχρηστους. Να δούμε τι μας οφείλουν από την νέα επίθεση και βέβαια τι εξακολουθούν να μας χρωστάνε ακόμα από την παλιά. Δεν θα μας δουλεύει το χόμπιτ του Ρήνου. Δεν θα μας προκαλούν οι απολίτιστοι, βάρβαροι και αμόρφωτοι κλέφτες, υποδεικνύοντάς μας να πουλήσουμε νησιά μας. Δεν θα προκαλούν τον λαό αυτόν —που έδωσε τα "φώτα" του στην ανθρωπότητα— εκείνοι, οι οποίοι ανελλιπώς και ανά μισό αιώνα σέρνονται στα διεθνή δικαστήρια για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
…Απλά πράγματα. Τα νόμιμα θα διεκδικήσουμε. Κατά τα άλλα εμείς δεν έχουμε την απαίτηση όλα αυτά τα γερμανόφωνα εβραϊκά υποχείρια να σεβαστούν τον ελληνικό πολιτισμό …Ας σεβαστούν τον γερμανικό πολιτισμό …Τον πολιτισμό του Νίτσε και του Γκαίτε …Τον μεγάλο γερμανικό πολιτισμό, τον οποίο οι έμμισθοι χαφιέδες των Εβραίων τον "λερώνουν" και τον στήνουν στα εδώλια των διεθνών δικαστηρίων ανά μερικές δεκαετίες. Αυτό μάς φτάνει ως Έλληνες. Από εκεί και πέρα μας φτάνει η αιώνια αγάπη του Νίτσε και των εκατομμυρίων μορφωμένων Γερμανών, οι οποίοι δεν γίνονται το "έρμα" της Bild …Των πολιτισμένων Γερμανών, οι οποίοι αντιλαμβάνονται την Ελλάδα ως "Wiege der europäischen Kultur" (Λίκνο του ευρωπαϊκού πολιτισμού). Την αγάπη του Χίτλερ παλαιότερα ή της Μέρκελ σήμερα δεν την έχουμε ανάγκη. Δεν έχουμε ανάγκη την αγάπη των σκουπιδιών της Γερμανίας, που τα ανασύρουν από τους βόθρους οι Εβραίοι τραπεζίτες και τα τοποθετούν στους θρόνους τους.
Η πλάκα όμως με την Ελλάδα σύντομα θα λάβει τέλος. Έχει ξεφύγει πέρα από κάθε όριο και αγγίζει πλέον τα όρια της γελοιότητας. Είναι πέρα από αυτά τα όρια η δήλωση ενός επιφανούς κοπρίτη των διεθνών "βόθρων", όπως είναι ο Στρος Καν, να ισχυρίζεται ότι οι Έλληνες είναι μέσα στα "σκατά". Μέσα στα "σκατά" είναι ο Στρος Καν και οι υπόλοιποι Σιωνιστές, οι οποίοι πετάνε "σκατά" και παράνομα "λερώνουν" κράτη όπως η Ελλάδα. Η Ελλάδα όμως θα τη βρει την άκρη. Πάντα την έβρισκε την άκρη και αυτό θα κάνει και σήμερα. Να δούμε τι θα κάνουν αυτοί, οι οποίοι "λερώνουν" τους λαούς. Να δούμε τι θα κάνουν αυτοί, οι οποίοι, μόλις απέκτησαν "κώλο", λέρωσαν τον κόσμο όλο. Ο κλοιός έχει αρχίσει να σφίγγει. Τα μεγαλεία τελειώνουν. Τα "ολοκαυτώματα" σε λίγο καιρό θα πάψουν να είναι "άλλοθι" δια πάσαν μαλακίαν.
Προτείνουμε στους Έλληνες να μαζευτούν έξω από τον Άρειο Πάγο, για να δώσουν ως κυρίαρχοι της Δημοκρατίας μας, "εντολή" τους στους δικαστικούς λειτουργούς. Να ορίσουν οι Έλληνες μια ημέρα "οργής" και να απαιτήσουν από τους δικαστικούς να κινηθούν με βάση τις "υποδείξεις" τους. Θεωρούμε ότι ο πιο αδύναμος "κρίκος" για την υπόθεση του ελληνικού χρέους είναι το "μαγείρεμα" της Goldman Sachs σ' εκείνο το προφανώς παράνομο swap. Σ' αυτήν την παρανομία εμπλέκονται οι πάντες και εκεί βρίσκεται η άκρη του νήματος που αφορά το εθνικό μας χρέος. Να απαιτήσουν εκατομμύρια Έλληνες να γίνει η διερεύνηση μιας παρανομίας, η οποία αφορά τόσο την Ελλάδα όσο και τους διεθνείς επενδυτές. Έχει δικαίωμα να επέμβει η δικαιοσύνη, γιατί υπάρχουν οι λεγόμενες "αποχρώσες ενδείξεις" μεγάλης οικονομικής παρανομίας. Να κληθεί ο Παπαδήμος να μας "εκθέσει" τις γνώσεις του και τότε είναι βέβαιον ότι θ' αρχίσουν να χτυπάνε οι "καμπάνες" για πολλούς.
…"ΔΕΝ ΦΕΥΓΩ" από τον Άρειο Πάγο, μέχρι να ξεκινήσει η εξέταση της υπόθεσης των "μαγειρεμάτων" της Goldman Sachs …Δεν φεύγω μέχρι να κληθεί ο Παπαδήμος να μας εξηγήσει τι έγινε. Να μας εξηγήσει, γιατί ένας απατεώνας κεντρικός τραπεζίτης, που "μαγείρευε" τα στοιχεία της ελληνικής οικονομίας, "ανταμείφθηκε" με τόσο υψηλή θέση στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα του Εβραίου Τρισέ και των άλλων Εβραίων τοκογλύφων. Να μας εξηγήσει αυτός, ο οποίος "ξεγελούσε" τους επενδυτές, τον λόγο που όχι μόνον δεν τιμωρήθηκε, αλλά αντίθετα προστατεύτηκε από αυτούς. Να ανοίξουν οι τραπεζικοί του λογαριασμοί, για να δούμε ποιοι τον "ευγνωμονούσαν" —και οι οποίοι βέβαια δεν ήταν οι Έλληνες—. Ραντεβού λοιπόν στον Άρειο Πάγο.





ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ


Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’




http://eamb-ydrohoos.blogspot.com








Υ.Γ.
Πρέπει οι Έλληνες να το πάρουν απόφαση ότι δεν μπορούν να περιμένουν βοήθεια από κανέναν άλλον πέραν του εαυτού τους. Πρέπει οι ίδιοι να ξεκινήσουν πανστρατιά, για να σώσουν την πατρίδα τους. Αν οι ελλαδίτες Έλληνες πρέπει να πιέσουν τη δικαστική εξουσία, για ν' "αποφανθεί" για το τελικό ύψος του χρέους, δεν θα πρέπει να αφεθούν ν' αγωνίζονται μόνοι τους. Οι Έλληνες της διασποράς πρέπει να επωμιστούν το δικό τους μερίδιο στον εθνικό μας αγώνα. Πρέπει να ενημερώσουν ολόκληρο τον υπόλοιπο κόσμο για τα εγκλήματα που συμβαίνουν αυτήν τη στιγμή εις βάρος της πατρίδας τους …Της πανταχόθεν βαλλόμενης και κατασυκοφαντημένης πατρίδας τους. Πρέπει να μάθει όλος ο κόσμος τι συμβαίνει στην Ελλάδα και αυτό μπορούν να το κάνουν μόνον οι Έλληνες της Διασποράς. Αν αυτό το κείμενο βοηθά σ' αυτήν την προσπάθεια, θα πρέπει να το μεταφράσουν σε όποια γλώσσα μπορούν, προκειμένου να μάθει και ο τελευταίος άνθρωπος στον Πλανήτη τι συμβαίνει στην Ελλάδα.
Πρέπει ο ελληνισμός να εκμεταλλευτεί την τεράστια διασπορά του και μέσω του διαδικτύου να σπάσει το μονοπώλιο της ενημέρωσης των "κλαιόντων" ληστών. Πρέπει να μάθει ο κόσμος ότι η Ελλάδα αυτήν τη στιγμή έχει γίνει ένα "πειραματόζωο" στα χέρια των σύγχρονων "Μέγκελε" …Των τραπεζιτών "Μέγκελε", οι οποίοι με τη βία την αναγκάζουν ν' αποδεχθεί το παράνομο χρέος της, για να της αφαιρέσουν το εθνικό της κεφάλαιο, που για την ίδια έχει την πολυτιμότητα και την αξία που έχουν για έναν άνθρωπο τα ζωτικά του όργανα. Πρέπει να μάθει ο κόσμος ότι οι Εβραίοι τραπεζίτες μαζί με τη γερμανική κυβέρνηση έχουν υποβάλει τον ελληνικό λαό σε ένα τεχνητό οικονομικό ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ, το οποίο τον οδηγεί στην καταστροφή και τον "θάνατο". Πρέπει να μάθει ο κόσμος τι συμβαίνει στην Ελλάδα, γιατί έρχεται και η δική του σειρά.
Πρέπει επιτέλους ν' αποκαλυφθεί η αλήθεια που κρύβουν οι τοκογλύφοι, οι οποίοι λυμαίνονται ολόκληρο τον Πλανήτη και όχι μόνον την Ελλάδα. Δεν είναι δυνατόν ένας πραγματικός κόπρος, όπως είναι ο Καν, να διαβάλει και να προσβάλει έναν από τους σημαντικούς λαούς της ανθρώπινης ιστορίας, χωρίς καμία αντίδραση. Δεν είναι δυνατόν ένα σκουπίδι σαν κι αυτό ν' "ακούγεται" πιο δυνατά από έναν ολόκληρο λαό. Οι Έλληνες έχουν τη δύναμη να σπάσουν αυτό το "εμπάργκο" στην ενημέρωση και να διεκδικήσουν το δίκιο τους …Το δίκιο που θα τους σώσει …Ο αγώνας πλέον είναι ανάγκη και όχι πολυτέλεια.